استفاده از شبکه های اجتماعی همیشه یکسری موافق و یکسری مخالفت داشته است اما آن چیزی که امروز با آن مواجه هستیم استفاده گسترده از شبکه های مختلف اجتماعی از جمله تلگرام، اینستاگرام، فیس بوک و ... است.

طبق اعلام محققان بیشتر افرادی که از این شبکه ها استفاده می کنند در طول روز نه تنها با افراد دیگر ارتباط برقرار نمی کنند بلکه در حال مقایسه زندگی خود با دیگران هستند، این شبکه ها به خودی خود فرد را دچار افسرگی نمی کند بلکه صرف زمان زیاد و مقایسه خود با دیگران فرد را دچار افسردگی کند.

این روزها عکس های زیادی در شبکه های اجتماعی به چشم می خورد که زیر آنها از جملاتی همچون " من و تاج سرم در کنار دریا"، " اینم نهار ما با دوستان "، " سفره مهمانی امروزم" ، "من و عشقم در سفر " ، " اینم کادوی تولد من توسط همسرم" و خیلی مواردی از این دست نوشته شده که کاربران لحظات شاد خود را به نمایش می گذارند.

با خوشبختی کسی مشکلی نداریم و آرزوی همه است که تمام انسان ها خوشبخت باشند اما سوالی اینجا مطرحه به نظر شما اگر فردی همیشه در روند زندگیش این لحظات خوش را تجربه میکند و در آرامشه چرا از لحظات شاد و مفرحش لذت نمی برد و مدام در فکر عکس گرفتن از زوایای مختلفه شاید در طول زندگیش آنقدر لحظات کسل کننده داشته است که با کوچکترین چیز ذوق زده شده و آن را به اشتراک می گذارد.

افراد بسیار تمایل دارند نکات مثبت زندگی خود را به اشتراک بگذارند اما آیا واقعیت زندگی آنها عکس های اشتراکی است که ما بخواهیم با زندگی خود مقایسه کنیم ؟ در زندگی تمام ماها لحظات خوش وجود دارد کم یا زیاد آن هم بستگی به موقعیتی دارد که در آن قرار گرفته ایم اما بعضی ها برای اینکه کلاس بگذارند و جواب پست های جاری و خواهر شوهر و ... را بدهند آن را با دوربین گوشی ثبت و به اشتراک می گذارند.

شخصیت‌های دیجیتالی افراد که در شبکه‌های اجتماعی وجود دارد به طرز چشم‌گیری با شخصیت و هویت واقعی آن‌ها متفاوت است. بعد از چند ماه درگیر شدن با این شبکه‌ها و مقایسه خود با افراد دیگر ممکن است فکر کنید که آن‌ها از شما خیلی بهترند اما بهتر است این موضوع را همیشه به خاطر بسپارید که آن‌ها هم مانند شما یک انسان هستند و درست مانند شما از نقاط ضعف و قوت مشخصی برخوردارند.

مشمئز کننده ترین تصاویری که در این شبکه ها توسط تجمل گرایان در معرض دید قرار می گیرد عکس های سفر و کادو خریدن و غیره نیست بلکه عکس از سفره های مهمانی است که باعث می شود افرادی که توانایی چیدن چنین سفره های ندارند رفت و آمدهای خانوادگی و دوستانه را حذف می کنند یا برای تقلید از چنین سفره های برای مدت ها زیر بار بدهی و استرس می روند.

روان شناسان معتقدند در این صورت زندگی با آرامش کمتری دنبال می شود، استرس ها و فشارهای عصبی بیشتر می شود و کارها خیلی سخت تر حل می شوند. در هر صورت تجمل گرایی به عنوان یک پدیده رفتاری و ناهنجاری اخلاقی در رفتارها و در نتیجه موجب رنج های بی شماری خواهد شد که بسیاری از آنان قابل درمان نیست.

بعضا مشاهده شده افرادی که دارای اختلافات خانوادگی هستند به تصور اینکه دوستانشان از آنها خوشبخت تر هستند در شبکه های اجتماعی مشکلات زندگی خود را بیان می کنند علاوه بر اینکه گاها مورد تمسخر قرار می گیرند راهنمایی های نادرستی هم می شوند و اختلافات خانودگی فرد دو برابر می شود.

درک این موضوع که توجه بیش از حد افراد به دنیای مجازی و هویت خود در شبکه‌های اجتماعی آن‌ها را از رقابت در دنیای واقعی و رسیدن به اهداف مهم بازداشته بسیار آسان است. اکثر جوانان به جای اینکه با تلاش و پشتکار مهارت‌های لازم برای رسیدن به اهداف عالی خود را کسب کنند ترجیح می‌دهند به فوق ستاره‌ای در دنیای مجازی و شبکه‌هایی از قبیل تلگرام، اینستاگرام و … شوند.

طبق تجربه و به جرئت می‌گویم که شبکه‌های اجتماعی آسان‌ترین راه برای توقف رشد یا کشتن فرآیند خلاقیت در انسان است. تأثیرات منفی گشت‌وگذارهای بی‌هدف در شبکه‌های اجتماعی مانند زمانی ست که شما از روی بی‌فکری و بدون برنامه خاصی به تماشای تلویزیون و برنامه‌های این جعبه جادویی بپردازید. اگر تصمیم گرفته‌اید که بهره‌وری خود را افزایش دهید و از وقت خود استفاده‌ای بهینه کنید یا هدفی را در این شبکه ها دنبال کنید یا تمام اپلیکیشن های شبکه‌های اجتماعی را از همین امروز خاموش کنید.

اینکه در شبکه های اجتماعی تفکرات و تجربیات و دانسته های خود را به اشتراک بگذاریم بسیار نیز مفید و یکی از مزایایی فضای مجازی است اما اینکه همیشه برای کوچکترین و یا حساس ترین موارد هم به این فضا مراجعه کنیم قطعا با کاهش گفت و گوهای واقعی مواجه و زندگی خود را هم مجازی می کنیم.

آگاهی و سواد رسانه ای خود را افزایش دهید تا بدرستی واقعیت های مطالب و تصاویری که در شبکه های اجتماعی منتشر می شود را دریابید.

یادداشت / هیوا محمدپور