افشین غلامی-این حقیقت است که می‌گویند،ملودی این خنیاگر روح، قادر است جان را بر بال خیال تا منتهی الیه رویا ببرد و در وادی از رقص ناگفته‌های اعصار بر تماشای راز و نیاز دل بنشاند و آنگاه تو را با خود در سرزمینی از ناگفته‌های بی کلام همراه کند.تاثیری که موسیقی بی‌کلام در انسان ایجاد می‌کند برگرفته از کلامی پنهانی در اثنای ضخمه و کوبش سازهایی است که جانکلام دل هنرمند را جانانه بر روی پیکره‌ی ریتم و ملودی و نغمه و ساز هویدا می‌سازد.دیشب فرصتی دست داد تا به تماشای کنسرت گروه جوان «تریو حجم» بروم و از نزدیک کار بیکلامی از «میلاد قریشی»،«حسام عظیمی»و «محمد جواد احمدزاده» را به نظاره بنشینم که هزار کلام خوش لحن را در پشت نوازش سازهایشان پنهان کرده بودند تا به قول خودشان(لحظه‌ای کوتاه؛آنگاه که خروش سایه‌ها سرآغاز تاریکی است) از دل تاریکی سالن،روشنی در روح و جان مخاطبان سراپا گوش ایجاد کنند.سالن کنسرت فرهنگسرای نیاوران تهران پُر بود از علاقمندان به هنر و ما هم منتظر آغاز بودیم...
میلاد قریشی،فراگیری تنبک را از ۸ سالگی نزد رحمت ابراهیمیان آغاز کرد و در ادامه از محضر اساتید، حمید قنبری و ارژنگ کامکار و پژمان حدادی بهره جست. سازهای ناغارا و دایره و ریتم های آذربایجان را همراه با استاد وحید اسدالهی و سازهای کوبه ای جهانی را نزد حکیم لودین آموخت. همچنین ساز دف از کودکی در کُردستان همراه او بود و در راستای تکمیل شناخت ریتم های خانقاه های کُردستان مدتی همراه شاهو عندلیبی تعلیم دید.قریشی دفتری در تهران دارد که کار تمرین و رکورد را در آن انجام می‌دهد و همچنین مشغول آموزش به هنرجویان سازهای کوبه‌ای در آموزشگاهای موسیقی تهران است و قرار است گروهشان به چند فستیول موسیقی در سویس و ترکیه برود.بعد از اتمام کنسرت به سراغ این هنرمند مهابادی رفتم و گفت‌وگویی با او ترتیب دادم که در ادامه می‌خوانید:
کُردپرس-بگذارید از گروه آغاز کنیم،گروه تریو حجم چطور تشکیل شد؟
تشکیل گروه یک ایده مشترک بود.ما سه نفر نزدیک به ۱۱ سال است که با هم دوست هستیم و در این مدت کارهای مشترک دونفره و سه نفره زیادی انجام دادیم.بالاخره با توجه به شناختی که از یکدیگر داشتیم،به نقطه‌ای رسیدیم که کار مشترک با هدفی مشترک انجام دهیم.از پاییز سال گذشته ایده را اجرایی کردیم.ابتدا گروه ثبت شد و بعد سالن گرفته شد و سپس مقدمات کنسرت امروز آماده گردید.
کُردپرس-قدری از هماهنگی بین خودتان، یعنی این سه نفر؛بگویید که چگونه ترکیب سازهای کوبه‌ای و زهی را امشب به نمایش گذاشتید؟
این موضوع به دلیل همان اشتراکات ذهنی است که پیشتر عرض کردم.هم من پرکاشنیست هستم و هم حسام عظیمی.جواد هم در کارش استاد است.در تمرینات دونفره و سه نفره‌ای که داشتیم یک سری ملودی درمیآمد.بعد قطعات کار آهنگسازی روی آن‌ها انجام می‌گرفت.بعضی از قطعات ۶ ماه و برخی نزدیک به دو سال کار بردند.کارها مرتب ادیت می‌شدند.برخی اوقات شاید ۷ مدل و ۸ مدل در قطعات تغییرات ایجاد شد و برخی اوقات بکلی سازها تغییر می‌کردند،تا اینکه قطعات ساخته شدند و کنسرت امشب رقم خورد.
کُردپرس-قطعات کار شما هستند؟
نه، قطعات هم مانند ایده تشکیل گروه، مشترک هستند.
کُردپرش-شما به عنوان یک هنرمند که سروکارتان با احساس است،از روی استیج بازخورد مردم را نسبت به اولین کنسرتتان چگونه درک کردید؟
از روی بعد احساسی قضیه،احساس کردم مردم با ما همراه هستند.احساس اتصال می‌کردم، یعنی انرژی مردم را با خودمان درک کردم.
کُردپرس-در کنسرت امشب شما برخی مواقع همزمان از چند ساز مانند تنبک،دف و دهل استفاده کردید،چگونه با خودتان هماهنگ می‌شوید؟
این هماهنگی در طول زمان اتفاق افتاده است.از بچگی و از همان اوایل، نوازنده تنبک بودم، بعد در دوره نوجوانی دف‌نوازی را شروع کردم.انسان وقتی شروع می‌کند و ساز جدیدی را یاد می‌گیرد،یکسری فضای جدید به او الهام می‌شود و پس از مدتی دیگر تک‌ساز او را ارضاء نمی‌کند و خودبه‌خود مانند یک تابلوی نقاشی که چند رنگ در اختیار دارد، بدنبال رنگامیزی می‌گردد و دقیقا از لحاظ موسیقیایی هم چنین اتفاقی هم‌برای یک نوازنده و هنرمند ایجاد می‌شود.برخی هنگام می‌بینید که نیاز به قدرت است از "باس"استفاده می‌کنید،برخی مواقع نیاز به ظرافت است از سازهایی استفاده می‌شود که طنین ظریفی دارند.هر حسی که لازم باشد برای قطعاتی که امشب دیدید چیده‌ایم تا آن لذت و شور موسیقیایی در مخاطب ایجاد گردد.
کُردپرس-گروه چه برنامه‌هایی برای آینده دارد؟
کنسرت امشب اولین برنامه گروه بود.دی وی دی کنسرت اگر از لحاظ کیفیت صدا و تصویر خوب درآمد[با خنده اینجا هم مانند کنکور است اگر خوب دربیاید] منتشر می‌شود و آلبوم هم تابستان امسال ضبط می‌شود.بخش دوم کنسرت را نیز در دست داریم که تقریبا فضاهای آن مشخص شده و آن را در پاییز و زمستان اجرا می کنیم.
کُردپرس-آیا گروه به همین شکل باقی می‌ماند یا نفرات جدیدی به آن اظافه می‌گردد؟
این سه نفر بعنوان بنیانگذار گروه، حتما باقی می‌مانند و شاید نیاز به نوازنده مهمان و یا حتی خواننده در گروه باشد.از این لحاظ ذهنمان باز است و از هر چیزی که به خط فکریمان بخورد،استقبال می‌کنیم.
کُردپرس-در کنسرت امشب احساس کردم که شما بعنوان یک نوازنده کُرد وقتی غرق در احساس می‌شدید،برخی اوقات سری به کُردستان می‌زنید،این روح موسیقی کُردی را در خود چگونه می‌بینید و آیا در آینده از موسیقی کُردی هم در کارهایتان استفاده می‌کنید؟
هر اقدامی که در گروه انجام می‌شود بر مبنای فکر مشترک است.اگر کار کُردی در دست داشته باشیم حتما باید اصالت کار حفظ شود و تیم با یکدیگر از لحاظ احساسی به هم‌آوایی برسد.به شخصه علاقه شدیدی به موسیقی کُردی دارم.وقتی که موسیقی کُردی اجرا می‌کنم و یا در گروهی هستم که در حال اجرای موسیقی کُردی می‌شویم،حال و هوای دیگری دارم.
کُردپرس-موسیقی کُردی را چگونه درک کرده‌اید؟
به نظر من موسیقی کُردی،یکی از غنی‌ترین موسیقی‌های دنیاست.بسیاری از نغمه‌هایی که در موسیقی ایرانی وجود دارد،سرچشمه در موسیقی کُردی دارند.خودم این موضوع را امتحان کردم و برای مثال برای شخص غیرکُردی که در تهران زندگی می‌کند وقتی موسیقی غیرکلیشه‌ای کُردی نواخته می‌شود لذت می‌برد.اما متاسفانه سعی نمی‌شود موسیقی کُردی را به درستی به دیگران بشناسانیم و بیشتر ان ریتم دو چهار که بیشتر بزمی است را تبلیغ می‌کنند در حالی که موسیقی کُردی آنقدر بکر و غنی و دست نخورده است که هنوز جای برای کار کردن دارد.برای نمونه شما به موسیقی منطقه مکریان،اردلان و کرمانشاه و یارسان توجه کنید ببینید چقدر نواها و ملودی‌های ناب وجود دارند که هنوز معرفی نشده‌اند.موسیقی کُردی پیشینه دیرینی دارد و در طول زمان غربال شده و بدست ما رسیده است.شاید خیلی از نواها و نغممه‌های کُردی در طول زمان از دست رفته باشد اما همین که باقی مانده غنی و پر معناست.
کُردپرس-آیا موسیقی کُردی می‌تواند پا در وادی موسیقی‌های تلفیقی بگذارد و مثلا با موسیقی شرق و غرب یک ترکیب تازه ایجاد کند؟
صددرصد می‌تواند.به دلیل وسعت و تنوع ریتمیک و تنوع ملودیک و سازبندی که دارد این توانایی را دارد که با موسیقی اقوام و ملت‌های دیگر تلفیق شود و کار جدیدی دراندازد.لهجه نوازندگی مناطق مختلف کُردستان با یکدیگر متفاوت است و این بدان غنا داده است.
کُردپرس-آنچه که مشخص است،کُردها در موسیقی ایرانی جایگاه والایی دارند.و به قول یکی از بزرگان موسیقی ایرانی،ستون موسیقی ایرانی،موسیقی کُردی است؛شما بعنوان یک هنرمند جوان که تا به امروز با گروه‌ها و اساتید بزرگی کار کرده‌اید،جایگاه موسیقی کُردی را چگونه می‌بینید؟
اگر دقت کنید هر سازی در ایران یکی نوازنده بزرگ کُرد در آن وجود دارد.این نشاندهنده اصالت موسیقی کُردی و عجین شدن موسیقی با روح کُردها است.
کُردپرس-به عنوان آخرین سوال می خواهم بپرسم که ایدال شما در موسیقی چیست؟
این مسیری است که انتخاب کردم و اگر ایام یاری دهد تا آخر عمر پیشرویم است.من علاقمندم فضاهای کوبه‌ای مختلف را تجربه کنم.الان در کُردستان ریتم‌های فوق‌العاده مختلفی وجود دارد که دوست دارم آن‌ها را کار کنم.مثلا اگر به ضرب کُردی منطقه موکریان نگاه کنیم لحنش فقط مخصوص آن منطقه است و در جای دیگر کُردستان پیدا نمی‌شود و یا در منطقه کرمانشاه و کُردستان عراق و جاهای دیگر نیز همینطور است.همچنین کلی ریتم دهل وجود دارد که ریتم‌های آن منطقه با منطقه متفاوت است و من علاقمندم که همه این فضاها را تجربه را کنم.این ریتم‌ها و ملودی‌ها بسیار جذابند که وقتی آن‌ها را می‌شنوی روحت تازه می‌شود.
نظر شما