به گزارش خبرگزاری کردپرس، در این یادداشت آمده است:

هدف ما از پناه بردن به دل طبیعت چیست؟ تنفس هوای پاک، استفاده از سکوت و آرامش آن یا تماشای نمای چشم نواز سرسبزی و پاک کردن ذهن و فکر آشفته خود از مشکلات روزمره، یا هدف خالی کردن عقده‌ها و ناراحتی‌های روحی خود از طریق افتادن به جان درختان و از همه بدتر نمای بسیار زشت تبر و تیشه که در نظر هر انسان هوشیار و باوجدانی نماد نابودی و فناست.

با این مقدمه بنا بر وظیفه وجدانی يگان حفاظت منابع طبيعي، ذکر چند نکته و واقعیت به جهت اطلاع همشهريان عزيز که وابستگی غیرقابل وصفی به طبیعت و جنگل دارند ضروری به نظر می رسد، باشد که با دید و مفهومی زیبا به دامان پر مهر بلوط برگردیم:

كرم چوبخوار بلوط هيچگاه عامل نابودي جنگلهاي استان نبوده و نمي تواند باشد، زيرا اين حشره آفت درجه دوم بوده و صرفاً از چوب خشك و يا درختان ضعیف در حال مرگ تغذيه مي نمايد و بنابراين هيچگاه به درختان سالم و شاداب آسیب نمی زند.

پارك جنگلي دالاب يك پارك ملي و حفاظت شده مي باشد كه طبق قانون اتحادیه بین المللی حفاظت از طبيعت (IUCN) هر گونه تخريب، قطع درخت، و در كل هر گونه دخالت انسان در آن ممنوع مي باشد. همچنین بر اساس ماده 42 و 48 قانون حفاظت و بهره برداري از جنگلها و مراتع تهيه چوب، هيزم و ذغال، بريدن و ريشه كن كردن درختان جرم محسوب مي گردد و متخلف به پرداخت جريمه محكوم خواهد شد. در ضمن حمل هر گونه اشياء برنده مانند تبر و تيشه در عرصه و اعيان جنگلي جرم محسوب مي گردد.

متأسفانه به علت عدم آگاهي و عدم فرهنگ استفاده از طبيعت در ميان بعضي از گردشگران، تفريح و تفرج در دل طبيعت صرفاً در جمع كردن هيزم و قدرت نمايي با تبر و افتادن بر جان بي زبان درختان و روشن كردن آتش كه بسيار به طبيعت خسارت وارد مي كند خلاصه شده است، لذا در روزهاي تعطيل اگر با نگاهي دقيق رفتارمان را بررسي كنيم با مشاهده انواع وسايل قطع جنگل (اره، تيشه و تبر) و قليان متوجه اين نكته مي شويم كه اين افراد براي تفريح و استفاده از هواي پاك به جنگل نيامده و در واقع افرادي مي بينيم كه براي تخريب درختان، خاك و هوا آمده اند. چون برداشت هيزم كف جنگل كه جزئي از اكوسيستم ميباشد موجب ايجاد رواناب سطحي، سيل و تخريب خاك مي شود.

در ضمن گردشگران به بهانه خشك بودن درختان اقدام به قطع و جمع آوري هيزم مي كنند و از فوايد اين درختان به عنوان خشكه‌دار (dead tree) اطلاعي ندارند. خشكه‌دار يك مشخصه مهم ساختاري جنگلهاي طبيعي و كهنسال مي باشد كه دامنه وسيعي از كاركردهاي اكولوژيك و بيوشيميايي را ايفاء مي كند. خشكه‌دار به عنوان يك شاخص مؤثر و ضروري در چرخه مواد غذايي، ذخيره كربن در بلندمدت، تجديد حيات جنگل، حفظ توليد و پايداري و ارزيابي تنوع زيستي اكوسيستمهاي جنگلي است.

روشن كردن آتش در كف جنگل موجب از بين رفتن ميكروارگانيسمها و تخريب خاك آن قسمت می شود به طوري که هيچ گياهی ديگر در آن رشد نخواهد كرد. همچنين بيش از 90 درصد آتش سوزيهاي رخ داده در جنگل كه اكثراً موجب خسارتهاي جبران ناپذيري مي شوند ناشي از همين بقاياي آتش روشن شده و به جا گذاشته شده توسط گردشگران است.

شايد همين چند پاراگراف، انصافاً توجيه كننده عملكرد و برخورد بدون تعارف مأمورين يگان حفاظت منابع طبيعي مي باشد تا طبيعت اين استان كه تنها دليل حيات و بقاي ما در اين ديار است حفظ گردد.