به گزارش کردپرس؛ تنبور از دیر باز سازی محبوب و مقدس برای مردم کرمانشاه به حساب آمده است. به عقیدة بسیاری از صاحب نظران این ساز پرطرفدارترین ساز بومی منطقه است.

اساتید و هنرجویان متعددی در راه یادگیری و آموزش و اشاعة این ساز و مقام های موسیقایی آن تلاش کرده اند. تا دو سه دهة پیش این ساز محصور و محدود به مقام های خاص مذهبی و عرفانی بوده است و تنها در مکانهای خاص و توسط افراد محدودی نواخته می شد. ولی با باز شدن فضای فرهنگی و ارتباطات نامحدود و آسان، هم نواختن و هم آموزش توسعه پیدا کرده است. اکنون به همت اساتید تراز اول موسیقی این ساز در بعد جهانی معرفی شده است.

و همراه سازهای دیگر در کنسرتها و محافل موسیقی بکار گرفته می شود. برخلاف روند گذشته که آموزش این ساز فقط سینه به سینه صورت می گرفت، اکنون آموزش این ساز به صورت علمی و اصولی با استفاده از نت و شیوه های ابداعی اساتید انجام می شود.

دراینجا لازم است به تلاشهای قابل تقدیر استاد علی اکبر مرادی، بنیانگذار خانة تنبور در زادگاه خود، روستای بانزلانی گوران از توابع بخش گهواره و شهرستان دالاهو و شاگردان ایشان از جمله استاد جهانبخش رستمی اشاره کرد.

«از سیم و زر » این کتاب در قطع رحلی ، 84 صفحه، جلد چهار رنگ شومیز براق، کاغذ سفید مرغوب، متن تک رنگ، شمارگان 1000 نسخه، بهای 70000 تومان؛ نوبت اول در پاییز 1399 چاپ شده است. این کتاب با مقدمه ای از خود مولف آغاز شده که در آن کتاب را به زنده یاد مادر تازه درگذشته اش تقدیم کرده و با تصاویری از آثار منتشر شدة ایشان پایان می یابد.

شیوة آموزش در این کتاب مختص و ابداعی مولف است. متن اصلی کتاب در دو بخش مجزا: بخش اول آموزش به شیوة نت ابداعی و ذکر تصنیف هایی عمدتاً از استاد کیخسرو پورناظری و مجتبی بهرامی کرمانشاهی و بخش دوم آموزش سینه به سینه با ارائة تصنیف هایی متفاوت، تشکیل شده است.
جهانبخش رستمی زاده 1358 گوران کرمانشاه است. وی نوازنده، اهنگساز و مقام دان تنبور، مدیر آموزشگاه موسیقی مقام، مدیر موسسه فرهنگی و هنری ساز آواز مقام، هیئت علمی آکادمی موسیقی شرقی لندن، مولف کتابهای «ترز یاری» و «از سیم و زر» و آثاری چون ای سرخوشان، بی سر و سامانی، نیایش، کاروان، فریاد، سماع در آتش، گوران و... است
رستمی نواختن تنبور را ابتدا نزد برادرش بهرام و مراحل تکمیلی ررا نزد دایی خود استاد علی اکبر مرادی آموخت.

وی در طول دوران آموختن از دانسته های استاد کیخسرو پورناظری و سید خلیل عالی نژاد و سید ولی حسینی بهره ها برده است. این آهنگساز علاوه بر آموزش و تالیف کتاب، تاکنون موفق به انتشار چندین آلبوم و اجرای کنسرت در شهرهای ایران و اروپا و آمریکا، و کسب مقام اول در جشنواره های موسیقی متعدد شده است.

این مقام دان در حال حاضر همگام با پژوهش موسیقی مقامی در آموزشگاه خود، مشغول تدریس تنبور و سه تار و شورانگیز است و توانسته است در طی سالیان متمادی به سبکی خاص از آهنگسازی و تکنوازی تنبور دست یابد که به درستی وی را از دیگران نوازندگان صاحب سبک تنبور متمایز می کند.