«صنعت غذا» و دست خالی کردستان پرظرفیت اما بی بخت/ منصور اولی

سرویس کردستان- این روزها محل دائم نمایشگاه های تهران، شاهد برگزاری «بیست و هشتمین نمایشگاه بین المللی اگروفود و بیستمین نمایشگاه شیرینی و شکلات» است. نمایشگاهی که اگر چه در سال های اخیر به دلایل مختلف از جمله شیوع ویروس کرونا کمی از رونق افتاده است، اما همچنان گل سر سبد نمایشگاه های بین المللی ایران است. «صنعت غذا» یکی از آینده دار ترین صنایع جهان و ایران است و در سه دهه گذشته هم شاهد رشد شتابان این صنعت در کشور هستیم.

شرکت های مختلف با بهره مندی از آخرین ماشین آلات روز دنیا در ایران در این حوزه فعالیت می کنند و بسیاری از آنها به برندهای ماندگار تبدیل شده اند. گردش مالی این صنعت یکی بالاترین گردش های مالی بعد از صنعت نفت و ساختمان است و البته اهمیت آن با توجه به مبحث مهم «تامین امنیت غذایی» در اسناد بالادستی، از صنایع پیش گفته هم بیشتر است.

اما شوربختانه باید اذعان کرد توسعه این صنعت هم مانند سایر صنایع در کشور از یک الگوی مناسب و عدالت محورانه برخوردار نیست و برخی استان های دارای مزیت بسیار ویژه، از مزایای این رشد و توسعه به شدت عقب مانده اند. کردستان یکی از این استان ها است.

اگر مسئولان استان کردستان بازدیدی مختصر از این نمایشگاه به عمل بیاورند، متوجه عقب ماندگی و بی توجهی به یکی از مهم ترین ظرفیت های استان کردستان خواهند شد- البته اگر واقعا بخواهند یا جرات رویارویی با واقعیت را داشته باشند-.

در حال حاضر برخی از استان ها سعی کرده اند هر کدام در بخشی به قطبی در حوزه صنعت غذا تبدیل شوند. مثلا ارومیه و آذربایجان غربی به قطب تولید انواع آبمیوه با کارخانه های معروفی مانند اروم آدا و ساندیس و .... حتی این استان یکی از قطب های مهم تولید انواع دستگاه های تولید صنایع عذایی خصوصا در زمینه آبمیوه است.

در آذبایجان شرقی روی تولید انواع شیرینی و شکلات صنعتی تمرکز شده است، استان مرکزی روی تولید ماشین آلات مترکز شده است؛ حتی کرمانشاه در حوزه تولید روغن سعی کرده است رو به پیشرفت باشد.

می توان این فهرست را ادامه داد اما به کردستان که می رسیم، حرفی برای گفتن نمی ماند غیر از «ایستک» و «ون» برند مشهوری در این استان در این همه دوره نمایشگاه دیده نشده است.

این در حالی است که کردستان ظرفیت های مهمی برای احداث کارخانجات فرآوری محصولات عذایی و کشاورزی دارد. آقایان مدام از تولید مازاد بر نیاز استان در زمینه گوشت مرغ آمار می دهند اما هیچگاه پاسخ نمی دهند چرا یک کارخانه مهم تولید سوسیس و کالباس، یا مرغ آماده در این استان ایجاد نشده است.

کدام کارخانه تولید انواع پروتیئن قرار است به کمک دامداران زحمت کش این استان بیاید، یا کدام کارخانه می خواهد عسل ناب کردستان را فرآوری کند یا از توت فرنگی این استان «طلا» بسازد.

آقایان از خودشان چرا نمی پرسند استانی با ظرفیت های مهم کشاورزی و دامپروری و .... سهمش از صادرات 1.8 میلیارد دلاری صنعت غذا در سال 99 که امروز معاون وزیر صمت اعلام کرده است؛ چقدر بوده است.

اساسا مسئولان جهاد کشاورزی و صمت کردستان از آمار و ارقام تجارت صنعت عذا و اهمیت آن در بازار داخل و خارج با خبر و بر ظرفیت های گمرکات و مرزهای کردستان در این حوزه واقف هستند و به آن فکر کرده اند؟. اگر اطلاع دارند باید برای افکار عمومی روشن کنند در این همه سال چرا این ظرفیت های مهم در استان کردستان بلااستفاده مانده است؟

چرا کشاورزان و مردم کردستان از ارزش افزوده و توسعه ای که این صنعت سبز و مهم می توانست برای آنها به ارمغان بیاورد محروم مانده اند؟ چرا توسعه فرآوری در این بخش صرفا به وعده راه اندازی کشتارگاه و چند مورد مشابه محدود مانده است که البته آن هم در حد همان وعده باقی مانده است؟

یکی از مطالبات مهم کسانی که دل در گرو توسعه استان کردستان دارند می تواند و باید توسعه و رشد «صنعت غذا» در استان باشد. در برنامه های آمایش سرزمینی این مهم باید به صورت جدی دیده شود و مجمع نمایندگان استان باید توسعه فوری این صنعت را در استان مطالبه کنند. آینده متعلق به این صنعت است هر چند دیر شده است اما لطفا کاری کنید./

کد خبر 17651

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha