به گزارش خبرنگار کردپرس؛ شهر "لاجان" در مقایسه با شهرهای همطراز خود شاهد ناملایمات و نامهربانی های بوده و مسئولانی که آمدند تا گِره از مشکلات لاجان باز کنند، به تعهداتشان عمل نکردند و چند صباحی لاجان و لاجانیان را با همان محرومیت قدیمی خود رها کرده و قصد سفر به دیار دیگری کردند.
پیشتر زندگی در شهر لاجان به واسطه نبود زیرساخت های جاده ای، عدم امکانات گازرسانی و شبکه ای آبرسانی، حسرت نبود امکانات ورزشی و... بسیار سخت و دشوار بود اما خوشبختانه امروز آرزوهای دیرینه مردم این خطه سرسبز کم کم رنگ واقعیت به خود می گیرد و هر روز شاهد رفع یکی از مشکلات چندساله لاجان هستیم.
در سال های اخیر با تاکید مسئولان ارشد حکومتی مبنی بر رفع محرومیت و مظلومیت از سیمای مناطق محرومکشور، سیمای شهر و بخش "لاجان" نیز رنگ و شکل تازهای به خود گرفته است.
انجام عملیات آسفالت محور "رزگاری" به "اندیزه" که برای مردم لاجان به خوابی تعبیر نشدنی و رویایی دست نیافتنی تبدیل شده بود اکنون به اندازه تمامی آسفالتها و احداث بزرگراهها و شاهراههای اصلی و فرعی منطقه و فراتر از آن، از ارزش اهمیت ویژهای برخوردار است، تا جائیکه این اقدام برق امید را در نگاه حق طلبانه مردم این منطقه همچنان روشن نگه داشته است.
تحقق عملی شدن وعدههای چندساله بسیاری از مسئولان انتصابی و انتخابی در چند سال اخیر نشان از نگاه ویژه تیم مدیریتی شهرستان به تغییر سیمای شهر و بخش لاجان در روزها و ماهها و سالهای پیش رو دارد.
اما در لابلای همه فعالیتهای صورت گرفته در حوزههای مختلف عمرانی، خدماتی و تولیدی، این شهر در حوزه آموزش بسیار مظلوم واقع شده است به ویژه نبود دبیرستان دخترانه در شهر لاجان جهت ادامه تحصیل آنها حکایتهای بسیار غم انگیزی از ترک تحصیل دختران این شهر را در سالهای اخیر بدنبال داشته است.
این وضعیت باعث شده است که بسیاری از خانوادهها با مشکلات جدی در زمینه تحصیل فرزندان دختر خود مواجه شوند و علیرغم پیگیریهای مجدد از طرف مردم و اولیاء، متاسفانه این خواسته به حق شهروندان لاجان در عمل هنوز رنگ واقعیت به خود نگرفته و تلاشهای آنها هنور به سرانجام نرسیده است.
آنچه در این میان جای بسی شگفتی است؛ نبود دبیرستان دخترانه در شهری ۵ هزار نفری است که نزدیک به بیست سال از سابقه شهر شدنش سپری می شود اما در فاصله ۵ کیلومتری آن و در یکی از روستاهای همجوار شهر لاجان دبیرستان دخترانه وجود دارد.
کوچ دختران دانش آموز یک شهر به روستای همجوار چندان خوشایند نبوده و قابل هضم نیست و شاید این اتفاق را می توان جزء حوادث نادر عصر اخیر و قابل ثبت در کتاب رکوردهای گینس عنوان کرد.
بر اساس آمارهای موجود، شهر لاجان و چند روستای اطراف ( گردکسپیان، کندره، کیله، توان، بله بان) با بیش از ۱۵۰ دانش آموز دختر در مقطع دبیرستانی این حق را دارد که از نعمت یک دبیرستان دخترانه برخوردار باشند تا حداقل این شهر ۵ هزار نفری از نظر امکانات آموزشی در بخش دختران نیز شاهد تحول اساسی باشد و خواب دیرین مردم این شهر در این حوزه نیز پس از سالها تعبیر شود.
متاسفانه شهر لاجان با جمعیتی بالغ بر ٥ هزار نفر هنوز دبیرستان دخترانه ندارد و بسیاری از دختران دبیرستانی این شهر برای ادامه تحصیل در مقطع دبیرستان به روستای همجوار "پسوه" می روند، برخی دیگر نیز به دبیرستان های دخترانه پیرانشهر کوچ می کنند و متاسفانه تعدادی نیز بعد از پایان مقطع راهنمایی ترک تحصیل می کنند چرا که خانواده آنها یا توانایی پرداخت هزینه های رفت و آمد را ندارند و یا به دلایل مختلف به دخترانشان اجازه تحصیل در روستا و یا شهرهای اطراف را نمی دهند.
بدون شک ساخت یک دبیرستان دخترانه در شهر لاجان از نیازهای اساسی این شهر به شمار می آید که با احداث آن می توان مانع از ترک تحصیل بسیاری از دختران دبیرستانی در این منطقه شد.
گزارش: عثمان حسن زاده
نظر شما