دکتر حسین محمد عزیز استاد تاریخ سیاسی در دانشگاه سلیمانیە و نویسندە کرُد عراقی، در گفتگو با کردپرس، بە وضعیت و تحولات سیاسی در اقلیم کردستان، عراق و منطقە اشارە و تاکید کرد کرد کە لازم است حکام و احزاب سیاسی اقلیم، عملکرد خود را مورد بازبینی جدی قرار دهند و منافع اقلیم را فراتر از منافع حزبی و خانوادگی دانستە و آشتی و اتحادی ملی را در اقلیم تحقق بخشیدە و با یکپارچگی و اشتراک مواضع و یک گفتمان مشترک، با کشورهای منطقە و جهان وارد گفتگو و تعامل شوند و در غیر این صورت هیچ پایگاهی در جهان نداشتە و روابط کنونی آن نیز با دنیای خارج و کشورهای منطقە ناپایدار خواهد بود.

وی دربارە ایجاد توازن قوا در عراق و اقلیم و روابط خارجی دولت اقلیم، گفت کە دولت های غربی از روابط اقلیم با ایران ناخشنود بودە و با این روابط مخالف هستند، زیرا با این کشور اختلاف و تضاد منافع دارند و ترکیه نیز موضعی مشابە آنان دارد و از سوی دیگر، ترک ها اقلیم کردستان را بخشی از خاک ترکیه می دانند و بر الحاق ایالت موصل قدیم بە ترکیه پافشاری می کنند، بە ویژە اینکە مدت زمان قانونی معاهدە لوزان تا دو سال دیگر پایان می یابد و بدون شک تنش های شدیدی میان کشورهای منطقە از یک سو و میان کشورهای خارجی از سوی دیگر روی می دهد.

دکتر حسین عزیز دربارە خروج آمریکا از افغانستان و احتمال تکرار این سناریو در عراق و سوریه و تاثیر آن بر جایگاه کُردها در منطقە، گفت کە بە نظر نمی رسد خروج آمریکا از افغانستان تاثیر چندانی بر وضعیت سیاسی عراق و اقلیم داشتە باشد، زیرا وضعیت در عراق کاملا از همه نظر متفاوت است.

وی اشارە کرد کە خروج آمریکا از افغانستان نیز ناگهانی نبودە و توافق های پنهانی دربارە این خروج با طالبان روی دادە و طالبان منافع آمریکا در منطقە را حفظ می کند، اما در نهایت خروج آمریکا از عراق و اقلیم نیز کاملا محتمل و قابل پیش بینی است، چرا کە این نیروها تا ابد در منطقە باقی نمی مانند و باید روزی این منطقە را ترک کنند، اما اینکە چە زمانی از منطقە خارج می شوند، موضوع دیگری است.

همچنین خاطر نشان ساخت کە روابط مستحکمی میان اقلیم کردستان با آمریکا و ائتلاف جهانی ضد داعش وجود دارد و این روابط بە فاکتورهای متعددی بستگی دارد از جملە، وضعیت سیاسی اقلیم و عراق و شرایط ایران و همچنین داعش و تداوم تنش و درگیری و آشوب در این منطقە بە نفع هیچ طرفی نیست و بە همین دلیل نیروهای ائتلاف فعلا در این منطقە باقی می مانند.

این نویسندە کُرد عراقی، اشارە کرد کە رهبران احزاب سیاسی اقلیم نمی توانند روابطی را کە در سال 2003 و پس از سقوط رژیم بعث ایجاد شد، در راستای منافع کردها حفظ کنند، چرا کە از سویی احزاب و جریان های سیاسی کُردی دچار اختلافات شدید و تفرقە داخلی هستند و از سوی دیگر، اختیار چندانی در ادارە دولت ندارند.