شورای شهر کرمانشاه مدت‌هاست گرفتار دوگانه حمایت و یا مخالفت با شهردار کلانشهر کرمانشاه شده است. روندی فرسایشی که به نظر می‌رسد فارغ از حقانیت و یا عدم‌حقانیت هر کدام از طرف‌های ماجرا، در آخر کار بازنده‌ی بزرگ این داستان، نهاد شورای شهر و در سطح کلان، کرمانشاه است.
اعضای شورا محصول رای و اراده مردم هستند. مردم آن‌ها را انتخاب کرده‌اند تا با مشورت و هم‌اندیشی مشکلات شهر را با کمک شهردار منتخب خویش حل و فصل کنند. اصل اول شورا نیز همین شور و مشورت و هم‌اندیشی است و درغلطیدن در منافع فردی و محفلی و تک‌روی با اهداف شورا و منافع شهروندان منافات آشکار دارد.
یک شورای توانمند در همه حال حافظ منافع مردم است و باید در مراحل مختلف مانند انتخاب شهردار، پیگیری برنامه‌ها و پروژه‌ها و نظارت بر شهردار و مجموعه شهرداری را با رعایت این اصل پیگیری کند.
اینکه شهردار بنا به هر دلیلی در جلسات شورای شهر حاضر نمی‌شود، حاصل عدم‌همگرایی و ناتوانی اعضای این شورا در دستیابی به یک اجماع حداقلی است و این ضعف و ناکارآمدی، عادلانه یا غیرعادلانه به پای همه اعضای شورا از جمله موافقین نوشته می‌شود. در واقع موافقین هم توان اقناع شهردار را برای حضور در جلسات این مجموعه ندارند.
اگر شورای شهر کرمانشاه، ماه‌های باقی مانده را هم به همین منوال طی کند، احتمالا نتیجه انتخابات ۱۴۰۰ برای بسیاری از اعضای فعلی غافلگیرکننده خواهد بود.
نظر شما