کرد پرس- خبر ساده بود و تکراری «تصادف در محور کامیاران سه کشته بر جای گذاشت». در ادامه هم که توضیحات تکراری تر پلیس راه در مورد علت تصادف. اما هیچ کس نمی پرسد؛ چند دهه از وعده دوبانده کردن محور کامیاران می گذرد؟ هیچ کس نیست برای این همه تاخیر و بی خیالی مسئولان آنها را به جرم ترک فعل محاکمه کند؟ این همه داد سخن دادن در مورد کریدور شمال- جنوب تا کی باید حال خواننده و شنونده را به هم بزند.
آقایان آخرین بار کی از این محور گذشته اند؟ چاله های ایجاد شده در این محور را دیده اند؟ چرا کامیاران را به سمت کرمانشاه می رویم این محور درست شده است؟ تا کی دوستان می خواهند «توپوگرافی» را به عنوان دستمایه توجیهات شان در برگه ای سخنرانی بنویسند و کم کاری هایشان را توجیه کنند؟ می شود از مدیر کلی که افتخارش این است که در طول یک سال «60 کیلومتر» جاده سازی در استان کردستان را به عنوان یک دستاورد رسانه ای کند و برایش ارقام و عدد اعتباری «بسازد»؛ می توان انتظار داشت برای این درد مزمن نسخه واقعی بپیچد؟
قتلگاه های کردستان تا کی باید از ما جان بگیرد؛ تا کی باید جوانان و نخبگان این دیار قربانی کم کاری مسئولان شوند، این همه ارابه مرگ که به اصطلاح «تانکر حامل سوخت» خوانده می شوند تا کی باید به جان مردم بی بخت این استان بیفتند در جاده هایی که در استان های دیگر جاده فرعی هم به حساب نمی آیند اما اینجا به جای جاده اصلی به مردم قالب شده اند؟
سازمان های مردم نهاد نمی خواهند؛ مطالبه پایان به این قتل ها را در دستور کار خود قرار دهند؟ استان کردستان حتی یک کیلومتر آزاد راه و بزرگ راه ندارد و در سال های اخیر هم که برخی جاده های آن دو بانده شده است؛ کیفیت ساخت آن خود باعث ایجاد نقاط حادثه خیر شده است و از سوی دیگر پیمانکاران از کار کردن در نقاط حادثه خیر پرهیز می کنند و در هر گوشه ای نقطه ای مرگ خیز را رها کرده اند. به نظر می رسد نمایندگان مجلس باید در اسرع وقت در قالب طرح تحقیق و تفحص از نحوه راه سازی و چگونگی نظارت بر عملکرد پیمانکاران در این حوزه حساب کشی کنند.
نظر شما