خبرگزاری کردپرس _ کمتر روزی است که اخبار دردناک تصادفات منجر به فوت در جاده های مرگ آفرین استان کرمانشاه،تیتر سیاه رسانه ها نشود. کارشناسان،سه عامل را در بروز حوادث رانندگی دخیل می دانند:"راننده،وسیله نقلیه و جاده.
ما به فرهنگ و آداب رانندگی در جاده و خیابان اهمیت نمی دهیم.

سرعت غیرمجاز،عدم استفاده از کمربند ایمنی،بوق زدن ممتد،حرکات نمایشی،استفاده از تلفن همراه حین رانندگی،خشونت کلامی،بی توجهی به علایم راهنمایی و فرمان پلیس و عدم رعایت حق تقدم از مهم ترین مظاهر و برونداد فرهنگ ضعیف رانندگی است.

کیفیت وسایل نقلیه تولیدی و سطح ایمنی آن ها نیز بر همگان آشکار است و کیست که نداند پراید قاتل اصلی مردم در جاده های ایران است و هر سال با تغییراتی صوری و آپشن هایی آبکی با اسامی جدید به ملت قالب می شود.

در حوزه زیرساخت های ارتباطی نیز وضعیت فاجعه آمیز است.زیرسازی،کیفیت آسفالت و عرض جاده فاقد استانداردهای لازم است و اقدام مؤثری برای حذف کانون های حادثه خیز انجام نگرفته است.سال هاست که ایران رتبه اول تلفات و سوانح جاده ای در جهان را به خود اختصاص داده است اما برای ارتقای فرهنگ رانندگی،نوسازی ناوگان حمل و نقل جاده ای و درون شهری،کنترل ساعات تردد ماشین های سنگین،معاینه فنی وسائط نقلیه، نظارت دقیق بر روند صدور گواهینامه رانندگی،نحوه عملکرد پلیس راهنمایی و رانندگی،تعریض و دو بانده سازی جاده ها،رفع کانون های حادثه خیز جاده ای،ایمن سازی راه ها،تجهیز راهدارخانه ها و ایجاد مراکز امدادی سر راهی،اقدام کافی صورت نگرفته است. گویا در این سرزمین جان انسان ها فاقد ارزش است و قرار نیست که حوادث خونین سریالی مسئولان را از خواب غفلت بیدار کند.

جاده های کامیاران و اورامانات، پرخطرترین و حادثه خیزترین مسیرهای ارتباطی استان کرمانشاه هستند و ضرورت دارد که نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی و استاندار،وزارت راه را برای تأمین بودجه تعریض و دو بانده سازی این مسیرها مجاب نمایند.

در پایان باید پرسید که در این سال ها چرا مسئولان پس از مشاهده آمار و ارقام تکان دهنده حوادث جاده ای و فوت دردناک شهروندان برای توسعه زیرساخت های ارتباطی استان کرمانشاه طرح و برنامه ای پیاده نکرده اند؟

*معلم نمونه کشوری