به گزارش کردپرس، حزب اتحاد دموکراتیک سوریه یا PYD که اصلی ترین حزب حاکم در اداره شمال شرق سوریه و اداره خودگردان کردی در این منطقه است، به همراه یگان های مدافع خلق یا YPG به عنوان بازی نظامی آن که بخش اعظم نیروهای دموکراتیک سوریه به عنوان همپیمان آمریکا را نیز تشکیل می دهد، نقش مهمی در کنترل کردها بر این منطقه از سوریه را تشکیل می دهد که بر اساس برآورد اندیشکده سیاسی کلینگندال هلند حدود 20 تا 30 درصد خاک سوریه را تشکیل می دهد.

این اندیشکده سیاسی که عمده فعالیت آن بررسی وضعیت مناطق مورد مناطعه در خاورمیانه و تحلیل نیروهای درگیر در آن می باشد، به بررسی جامع علل ظهور و قدرت گرفتن این حزب کردی در سوریه پرداخته است. کلینگندال در این تحلیل حدودا 100 صفحه ای خود به علل ظهور، وضعیت کنونی و آینده این حزب کردی به همراه بازوی نظامی آن یعنی یگان های مدافع خلق یا YPG پرداخته است.

بر اساس این تحلیل، چهار عامل در شکل گیری و قدرت یافتن حزب اتحاد دموکراتیک خلقها دخالت داشته است. کلینگندال ادعا می کند که حمایت های حزب کارگران کردستان ترکیه یا پ.ک.ک که عمده فعالیت آن در شمال عراق است نقش مهمی در ظهور و قدرت گرفتن حزب کردی اتحاد دموکراتیک داشته است. عامل دیگر روابط این حزب با دولت مرکزی سوریه دانسته شده که تا الان هم وجود داشته و هیچ وقت درگیری جدی میان این حزب با دولت مرکزی سوریه اتفاق نیفتاده و تعامل آنها همچنان ادامه دارد. عامل بعدی قدرت گرفتن این حزب کردی در سوریه همپیمان شدن آن با آمریکا در سوریه بعد از محاصره شدن شهر کردنشین کوبانی از سوی نیروهای داعش عنوان شده است. عامل چهارم و نهایی تاثیرگذار در شکل گیری حزب اتحاد دموکراتیک سوریه، خودداری ترکیه از دادن حقوق کردها و ازادی عمل به آنها در داخل ترکیه و سرریز شدن این نارضایتی به داخل سوریه بوده که در نهایت تاسیس حزب سیاسی اتحاد دموکراتیک و نیروهای یگان های مدافع خلق را در پی داشته است.

بر اساس این تحلیل، عوامل تاثیرگذار بر شکل گیری این جریان کردی و بازوی نظامی آن از جمله تعامل با دمشق و همپیمانی با آمریکا تا امروز هم ادامه دارد.

کلینگندال از جمله موارد منفی در استقرار این حزب در مناطق کردنشین سوریه را جایگزین شدن یک سیستم خودکامه محلی و اجازه ندادن به فعالیت دیگر گروهها از جمله احزاب کرد در داخل جریان شورای میهنی کرد سوریه دانسته است.

نکته دیگر تبدیل شدن حزب اتحاد دموکراتیک و نیروهای یگان های مدافع خلق به یک گروه وابسته نظامی به آمریکا و استقرار آن در مناطقی عنوان شده که اکثریت جمعیت آن لزوما کرد نبوده بلکه در برخی مناطق، جمعیت عرب آن از جمعیت کردها بیشتر است.

کلینگندال درباره موجودیت این حزب کردی و بازوی آن در سوریه معتقد است ظهور این دو حاصل یک جنگ داخلی است که در آن فرصت برای آنهایی که از پول، سلاح و پشتوانه برخوردار هستند، برای ایجاد یک نظم سیاسی جدید فراهم می شود.

نویسندگان این تحلیل بر این باورند که بدون در نظر گرفتن توازن دقیق میان عوامل و نیروها، واقعیت کنونی این است که حزب اتحاد دموکراتیک و یگان های مدافع خلق اکنون مدل خودکامه ای را برای اداره مناطق تحت کنترل خود، علیرغم قول آنها برای فراگیر کردن سیستم اداره این مناطق پیاده کرده اند، نارضایتی را بر نمی تابند، مرتکب نقض حقوق بشر شده و با حمایت آمریکا، بر مناطقی که از حضور آنها استقبال نمی شود حکم می رانند.

اندیشکده کلینگندال آینده ای مبهم را برای منطقه شمال شرق سوریه تحت کنترل PYD /YPG ترسیم می کند زیرا تلاشها برای وادار کردن آنها به ایجاد حکمرانی فراگیر نتیجه ای به دنبال نداشته، مذاکرات آنها با شورای میهنی کرد سوریه که خواهان قظع ارتباط با پ.ک.ک هست به شکست منجر شده و مسئله کردهای ترکیه که دولت آنکارا متاثر از آن، نقش مهمی در تحولات مناطق کردنشین سوریه داشته، پیشرفتی نداشته است.

از نظر این اندیشکده، تنها عاملی که دارای اهرم فشار بر این حزب و بازوی نظامی آن برای ایجاد تغییر در شمال شرق سوریه است آمریکاست. البته با توجه به این که آمریکا نقشه و برنامه منسجمی برای سوریه ندارد و هدف فعلی آن جلوگیری از دستیابی روسیه و دمشق بر این مناطق است نمی توان زیاد روی این اهرم برای وادار کردن اتحاد دموکراتیک برای ایجاد تغییر و تشکیل حکمرانی فراگیرتر امید بست. از طرف دیگر شمال شرق سوریه برای عوامل قدرتمند دیگر مانند اتحادیه اروپا جذابیتی ندارد تا بخواهد در آن دخالت کند و یا از تلاشها برای ایجاد بستری بهتر حمایت کند.

از نظر اندیشکده هلندی، وضعیت کنونی شمال شرق سوریه که تحت کنترل کامل PYD/YPG است، نمی تواند زیاد دوام بیاورد و آنها باید برای رفتن در مسیر دیگری تصمی گیری کنند زیرا این منطقه هم اکنون از سوی ترکیه، اقلیم کردستان و روسیه تحت فشار است، بنابراین، در پیش گرفتن مسیر متعادل که جناح های دیگری در اداره خودگردان اجازه حضور داشته باشند می تواند زمینه را برای بازسازی منطقه و بیشتر شدن ثبات در آن فراهم کند.

از نظر این اندیشکده، بهتر است طرفهایی که می توانند در ایجاد بستری بهتر در شمال سوریه و ایجاد حکمرانی بهتر دخالت داشته باشند با هم وارد گفتگو شوند و زمینه را از طریق گفتگو فراهم کنند. کلینگندال از اتحادیه اروپا، روسیه، آمریکا، ترکیه و حزب دموکرات کردستان عراق که نقش حزب حاکم بر اقلیم کردستان به عنوان منطقه همجوار شمال شرق سوریه را بازی می کند خواسته است برای بهتر شدن وضعیت در شمال سوریه وارد گفتگو شوند.

این اندیشکده هشدار داده است که یکی از عواملی که می تواند تاثیر زیادی روی وضعیت مناطق کردنشین سوریه داشته باشد تصمیم آمریکا به خروج از این مناطق است. بر این اساس، اگر آمریکا به طور کامل از سوریه خارج شود، تسلط ترکیه، روسیه و یا دولت مرکزی سوریه بر این مناطق یک احتمال جدی خواهد بود و اگر واشنگتن در کنار توافق با حزب دموکرات کردستان عراق، شورای میهنی کرد سوریه به عنوان رقیب حزب حاکم و ترکیه به توافق برسد حاکمیت PYD/YPG بر این مناطق به خطر خواهد افتاد.