نچیروان بارزانی: بدون شک باید با گفتگو چشم انداز جدیدی برای  آینده عراق تعریف کنیم

سرویس عراق و اقلیم کردستان- رئیس اقلیم کردستان، با تاکید بر اینکە اقلیم به عنوان بخشی از عراق در سیاست های خود، بە عنوان یک اصل همیشگی می خواهد عامل ثبات و امنیت برای همه عراق باشد، گفت: باید با گفتگو چشم انداز جدیدی برای آینده عراق تعریف کنیم.

به گزارش کردپرس به نقل از سایت رسمی ریاست اقلیم کردستان، نچیروان بارزانی رئیس اقلیم کردستان طی گفتگو با برنامه (بالثلاثة) که از شبکه تلویزیونی الشرقیه نیوز پخش می شود، به سوالاتی درباره عراق و اقلیم کردستان، تحولات در عرصه سیاسی و نسل جدید و راهکارهای حل مشکلات و نیز آینده کشور پاسخ داد.

متن این مصاحبه که در سایت رسمی ریاست اقلیم کردستان منتشر شده و بارزانی در آن به زندگی شخصی و سوابق سیاسی خود نیز پرداخته و در چندین بخش منتشر می شود، به شرح ذیل است:

بخش سوم؛

الشرقیه نیوز: امیدوار بودیم گفتگو را به ترتیب زمانی و تاریخ وقایع و مراحل زندگی شما پیش برده و به مسائل سیاسی برسیم، اما به هر حال بحث مسائل سیاسی هم پیش آمد، به سال های دهه هفتاد میلادی بازگردیم، در این دهه شما به تهران رفته و در دانشگاه تهران شروع به تحصیل کردید و در دوران حکومت شاه ایران زندگی کردید، کمی درباره وضعیت تحصیلی خود و اینکه زندگی در دوران حکومت شاه چگونه بود، برایمان بگویید.

نچیروان بارزانی: در سال 1974 و پس از شورش کردهای عراق علیه صدام، به ایران رفتیم. در سال 1979 و پس از انقلاب اسلامی ایران دو واقعه روی داد. در زمانی که من در سن 12 و 13 سالگی بودم، انقلاب اسلامی برپا شد و در همان مقطع پدربزرگم ملا مصطفی بارزانی نیز درگذشت. مرحوم ملا مصطفی پس از انقلاب اسلامی برای مداوا در آمریکا به سر می برد و قصد بازگشت داشت و پدرم ادریس بارزانی به همراه او بود، اما عمویم مسعود بارزانی در آن زمان با آنان نبود و به ایران بازگشته بود. من در آن زمان در سنی نبودم که کاملا درک کنم چه روی داده، اما درمورد انقلاب ایران می دانستم که شادی و خوشی بسیاری در مورد این انقلاب و سقوط شاه وجود دارد. شاه یکی از کسانی بود که توافق الجزائر را انجام داد و یکی از عوامل شورش کردها بود و بدون شک سقوط وی برای کردها واقعه بزرگی به شمار می آمد. در مدتی که در ایران بودیم، به ادامه تحصیل پرداختم؛ اما به دلیل اینکه قصد داشتم، برای ادامه تحصیل به آمریکا بروم برنامە تحصیل من در ایران بە هم خورد و مرحوم احمد چلپی تلاش بسیاری را برای رفتن من به آمریکا انجام داد و کسی بود که به خانواده ما نزدیک و دوست پدرم بود و تمایل بسیاری داشت که من برای ادامه تحصیل به آمریکا بروم و همه کارهای مربوطه را نیز انجام داد، اما درست در زمانی که من قرار بود به آمریکا بروم، پدرم ادریس بارزانی در سن 43-44 سالگی به دلیل سکته قلبی دار فانی را وداع گفت و پس از آن مسئولیت خانواده مانع از سفر من به آمریکا شد، به ویژه اینکه عمویم مسعود بارزانی در آن زمان پیشمرگ بود و به دلیل مسئولیت های حزبی و پیشمرگ بودن خود نمی توانست بازگردد و مدتی طول کشید تا بتواند پیش ما بازگردد. در دوران تحصیل نیز دانش آموز چندان موفقی نبودم، اما دانش آموز ضعیفی نیز به شمار نمی آمدم، ریاضی برای من درس دشواری بود، اما در فلسفه، تاریخ و جغرافیا و دیگر دروس بسیار خوب بودم و بە درس ورزش هم علاقە داشتم و از آن زمان تاکنون ورزش بخشی از زندگی روزانه ام بوده است.

الشرقیه نیوز: به نکته مهمی اشاره کردید، بر عهده گرفتن مسئولیت در سال های طولانی زندگی، درک عمیق تری از مسائل را به انسان می دهد، آیا همین طور است؟

نچیروان بارزانی: همان طور که گفتم از دوران جوانی و سن کم، این مسئولیت را تحت نظارت و فرمان های جناب مسعود بارزانی بر عهده گرفتم. از همان زمانی که زندگی سیاسی خود را آغاز کردم، ایشان همیشه به پرورش من مشغول بوده و نقش اصلی را در ورود من به دنیای سیاست و بر عهده گرفتن مسئولیت ها داشته است. هر انسانی نیز در زندگی خود دچار اشتباه شده و اقدامات مثبت و درستی را نیز انجام می دهد و من نیز مانند هر انسانی در زندگی سیاسی خود اقدامات خوب و درستی انجام داده و اشتباهاتی نیز مرتکب شده ام و اینطور نبوده که همه اقدامات من درست بوده و از اشتباه مبری باشم و در مرور گذشته خود به این اشتباهات پی می بریم و مهم این است که انسان از زندگی و اشتباهات گذشته خود تجربه و درس گرفته و آن را تبدیل به نیرویی برای آینده خود کند.

الشرقیه نیوز: سرآغازی را برای حل مشکلات در پیش گرفته اید، اما یک پرسش مهم، شما به خوبی به انگلیسی و فارسی صحبت می کنید، چه دلیلی دارد که به زبان عربی سخن نمی گویید، آیا برای شما دشوار است؟

نچیروان بارزانی: این یکی از مواردی است که من به شدت از خودم انتقاد می کنم، نمی گویم دشوار است، زیرا انسان اگر برای کاری اراده کند، می تواند آن را انجام دهد. خودم این را همیشه به عنوان مثال به فرزندانم گوشزد کرده و به آنان توصیه می کنم زبان عربی را بیاموزند، به نسل جدید اقلیم کردستان نیز توصیه می کنم که زبان عربی را یاد بگیرند و خودم نیز با توکل به خدا این زبان را می آموزم.

الشرقیه نیوز: زبان عربی دشوار است؟

نچیروان بارزانی: دشوار است، زبان آسانی نیست، اما ضروری است، بسیار هم ضروری است.

الشرقیه نیوز :شما جزو سیاستمداران کردی بودید که پیش از سقوط رژیم صدام از بغداد دیدار کردید، احساس شما در دیدار از این شهر چگونه بود، آیا از دیگر شهرهای عراق هم دیدار کرده اید؟

نچیروان بارزانی: پیش از سال 2003 و سقوط رژیم بعث صدام هم پایه و اساس سیاست ما این بود که ما عراقی هستیم و سرانجام باید مشکلات ما با بغداد حل شود و در آن مقطع هم هرگز ارتباط خود با بغداد را قطع نکردیم و حتی در دوران رژیم پیشین نیز این ارتباط ادامه داشت، در این چارچوب که باید مسئله کردها در عراق حل شود؛ در آن زمان هم آن رژیم بعث نماینده حاکمیت عراق بوده و در بغداد بود و صدام حسین نیز در منصب ریاست جمهوری کشور قرار داشت و به همین دلیل ما همیشه این ارتباط را داشتیم و خود من چندین بار در آن زمان به موصل و بغداد سفر کرده ام.

الشرقیه نیوز: آیا قصد سفر به دیگر استان های عراق را نیز دارید؟

نچیروان بارزانی: تمایل بسیاری برای سفر به دیگر شهرهای عراق دارم و چندین بار نیز به نجف سفر کرده و به خدمت آیت الله سیستانی شرفیاب شده ام و دیدار با ایشان را هرگز فراموش نمی کنم، در سفر اخیرم به بغداد نیز با محمد حلبوسی رئیس مجلس عراق و دیگر سیاستمداران کشور دیدار کرده و سفر به بصره و الانبار و دیدار با مردم این مناطق را در برنامه دارم، دوست دارم مردم از نزدیک پیام ما را دریافت کرده و آن را درک کنند، ما خواستار خیر و نیکی برای همه عراق هستیم، پیشرفت هر یک از شهرهای عراق برای ما و برای اقلیم کردستان پیشرفت محسوب می شود، تقویت اقتصاد عراق، تقویت اقتصاد اقلیم است. می خواهم از تریبون کانال تلویزیونی شما این مطلب را هم بگویم که متاسفانه سیاستمداران عراقی در گذشته نتوانسته اند آن طور که باید به مردم این کشور خدمت کنند و همیشه چنان برای مردم وانمود کرده اند که اقلیم کردستان مقصر و مسئول این کاستی و کوتاهی در خدمات رسانی است و این در حالی است که اقلیم هرگز بیشتر از سهمی که بنا به قانون اساسی کشور و همچنین عراقی بودن خود دارد؛ مطالبه نکرده است و هرگز نیز همین مقدار را هم از بودجه عراق دریافت نکرده است، اما با این حال به افکار عمومی عراق چنین القا می شد که اگر به فلان منطقه و یا شهر عراق رسیدگی نمی شود، به این دلیل است که اقلیم بودجه آن را برده و همیشه سعی کرده اند که مسئولیت شکست های خود در رسیدگی به کشور و خدمات رسانی به مردم را به دوش اقلیم بیاندازند. من از همین جا به همه مردم عراق می گویم که ما پیشرفت هر یک از شهرهای عراق را پیشرفت اقلیم کردستان می دانیم، زمانی که به دیگر کشورها سفر می کنیم، بسیار آزرده خاطر می شویم از اینکه می بینیم دیگر کشورها از عراق پیشرفته تر هستند. می گوییم عراقی چه کم از این کشورها دارد؟ چرا باید عراق در شرایطی باشد که ما در حسرت دیگر کشورها باشیم؟ مردم عراق باید از این مطمئن باشند که اقلیم کردستان می خواهد کل عراق پیشرفت کند و پیشرفته باشد.

الشرقیه نیوز : می خواهم درباره قانون اساسی و خدماتی که از طریق مسئولان به مردم ارائه می شود، سخن بگوییم، اما پیش از آن یک پرسش دیگر دارم، شما گفتید که در دوران تحصیل دانش آموز چندان موفقی نبوده اید، پس چطور در زندگی سیاسی خود و به ویژه در ارتباطات با کشورهای جهان موفق بودید؟ نچیروان بارزانی بود که با سفر به پاریس و دیدار با امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسە تحریم سیاسی اقلیم کردستان را شکست، در مورد این ارتباطات و موفقیت های سیاسی خود و ترمیم و از سرگیری روابط اقلیم با جهان بگویید.

نچیروان بارزانی: اقلیم کردستان عراق به عنوان بخشی از عراق در سیاست های خود، یک اصل همیشگی را در پیش گرفته است، اینکه می خواهد عامل ثبات و امنیت برای همه عراق باشد. می خواهد عامل ثبات و امنیت با دیگر کشورهای همسایه بوده و عاملی برای بهبود وضعیت عراق در جامعه جهانی باشد، این سیاستی است که ما در اقلیم در پیش گرفته ایم، ما در اقلیم عاملی برای برهم زدن امنیت و ثبات منطقه نیستیم، بالعکس یاری دهنده ایجاد ثبات در منطقه هستیم، فرانسه یکی از کشورهایی بود کە پس از وقایع سال 2017 بە ما کمک کرد و با قدردانی ویژه ماکرون جزو کسانی بود که به راستی به عراق و ترمیم روابط اربیل و بغداد کمک کرد. می توانم از نظر سیاسی بگویم که اگر نقش ماکرون نبود، ممکن بود بسیاری از مشکلات حل نشوند، اما وی نقشی اساسی را ایفا کرده و از آن زمان تاکنون دیدارهای ما با ماکرون حول این است که چگونه به همه عراق کمک کنیم. اقلیم کردستان می خواهد از این رابطه و روابط با دیگر کشورهای جهان برای کمک به عراق استفاده کند و ببیند که چطور باید مشکلات باقی مانده میان اربیل و بغداد را حل کرد و راه حل هایی برای آن ها بیابد؟

الشرقیه نیوز: به بخش اول پرسش بازمی گردیم. گفتید که قانون اساسی در اصل ارائه خدمات و رسیدگی به شهروندان است، سوال من این است که گاهگداری اخباری شنیده می شود بر اینکه جریان هایی می خواهند مناطقی دیگر هم از جمله بصره و الانبار مانند اقلیم کردستان تبدیل به یک اقلیم شوند. ما نمی دانیم که آیا اراده ای جدی در این مورد وجود دارد یا نه؟ پرسش من این است که آیا از نظر شما تجربه اقلیم کردستان موفق بوده و چه توصیه ای به دیگر جریان ها دارید اگر اراده و خواستی واقعی برای تشکیل یک اقلیم را داشته باشند؟

نچیروان بارزانی:مسئله تشکیل اقلیم قانونی است و خارج از چارچوب قانون اساسی عراق نیست، قانون اساسی عراق اجازه تشکیل اقلیم در کشور را می دهد،ما در اقلیم کردستان تجربه نسبتا موفقی داریم، حتی اکنون در اقلیم کردستان دولت در حال بررسی راهکارهای اجرای تمرکز زدایی از نظام حاکمیتی و اعطای اختیارات بیشتر به استان ها است. نخست وزیر و کابینه نهم دولت اقلیم، در حال تحقیق و بررسی درباره اجرای این امر هستند و ما خود را نمونه موفقی می دانیم، در هر حال تشکیل اقلیم اقدامی قانونی است و اگر هر یک از استان های عراق بر این باور است که می تواند از این طریق بیشتر به شهروندان رسیدگی کند، چرا که نه؟ هیچ اقدامی خارج از قانون اساسی عراق انجام نداده ایم، هر اقلیمی نیز تشکیل شود، در تناقض با قانون اساسی نیست و در چارچوب اختیاراتی خواهد بود که قانون اساسی تعیین کرده است. فقط موضوع زمان است و باید دید که زمان برای تشکیل اقلیم در این مقطع مناسب است یا آینده و هر استانی باید با توجه به ویژگی های خاص خود شرایط را بررسی کرده و بهترین راه را برای خدمات رسانی به شهروندان خود انتخاب کند.

الشرقیه نیوز: همان طور که گفتید ماکرون اولین کسی بود که ایده قرارداد سیاسی را در عراق و لبنان ارائه داد و بسیاری از شخصیت های سیاسی نیز ارائه این ایده را آغاز کرده اند، که بر اساس آن گفته می شود باید یک قرارداد سیاسی جدید وجود داشته باشد و در غیر این صورت به سوی آینده ای نامعلوم می رویم و ممکن است آشوب و یا جنگ داخلی در انتظار ما باشد، آیا شما بر این باورید که اذعان به اشتباهات گذشته، سرآغاز یک مرحله سیاسی نوین است؟

نچیروان بارزانی: به نظر من دقیقا همین طور است، من با این ایده که مرحله و زمان یک قرارداد جدید فرا رسیده موافق هستم، 18 سال گذشته به عنوان مرحله گذار محسوب شده و مدام گفته ایم مرحله گذار، اکنون زمان آن فرا رسیده در این مورد که عراق به چه سمتی می رود، تحقیق و بررسی کنیم و ببینیم دیدگاه سیاستمداران عراقی برای آینده این کشور چیست؟ اکنون زمان آن فرا رسیده است، آن طور که من مشاهده کرده ام، در بغداد نیز جناب کاظمی نخست وزیر عراق، در این مورد سخن گفته و می گوید زمان آن آن فرا رسیده اقدام جدیدی انجام شود و سیاستمداران کشور نیز همین مسئله را بنا به درک و دیدگاه خود مطرح می کنند. اما در نهایت بدون شک زمان آن فرا رسیده و وقت آن است که بگوییم دیگر بس است، دیگر باید بنشینیم و گفتگو کرده و یک دیدگاه جدید را درباره آینده عراق تعریف کنیم. 18 سال برای این که بگوییم در مرحله گذار هستیم کافی است، دیگر تمام. کسی که در 2003 متولد شده اکنون 18 ساله است. اگر چنین اقدامی صورت نگیرد به راستی عراق به سوی پرتگاه و سرنوشتی نامعلوم کشیده می شود. یک مثال ساده در این زمینه می آورم، آیا درست است که مردم عراق حالا هم در اردوگاه های آوارگان به سر برده و زندگی کنند؟ چطور چنین چیزی امکان پذیر است؟ تا به کی؟ نسلی در این اردوگاه ها به دنیا می آید که ناامید و بدون آینده و محروم از تحصیل و آموزش است و چنین چیزی نیز زمینه ساز ایجاد تندروی، افراط گرایی و بروز داعش است، همین عوامل است که موجب تشکیل داعش می شود و زمینه را برای افراط گرایی فراهم می سازد! باید در این مورد تحقیق کرده و به صورت جدی به عنوان عراقی و کشوری که به آن عراق گفته می شود؛ برای حل چنین مشکلاتی در عراق تلاش کنیم. کشورهای بسیاری می خواهند به عراق کمک کنند، اما باید پیش از هر چیز خود عراقی ها به خودشان کمک کنند، کشورهای اروپایی و آمریکا این همه در جنگ داعش به عراق کمک کرده اند و اکنون نیز به این کمک ها ادامه داده و می خواهند باز هم به عراق یاری برسانند. اما اول از همه عراقی ها خود باید به خود یاری برسانند. بر سر مسائلی بی معنا چهار پنج ساعت گفتگو می کنند. سال گذشته در بغداد در نشستی درباره موضوع تظاهرات اعتراضی در مناطق مختلف عراق شرکت کردم و راهکارهایی که در این نشست ارائه می شد، برای من شگفت آورد بود! می گفتند همه معترضین را استخدام می کنیم،اصلا یکی از مشکلات اصلی عراق این همه استخدامی است، 4 تا 5 میلیارد دلار از بودجه عراق هر ماه صرف پرداخت حقوق به حقوق بگیران می شود. کدام حکومت می تواند به چنین شرایطی ادامه بدهد و چنین چیزی در کدام کشور جهان وجود دارد؟ تا کی باید این ادامه داشته باشد؟ در آن نشست گفتگوهای بسیاری صورت گرفت و من پرسیدم شما که این همه افراد را استخدام می کنید، به راستی فکر می کنید این راه حل است؟ از نظر من این راه حل نیست، از وزیر دارایی بپرسید بودجه برای این کار وجود دارد؟ اول بپرسید ببینید در بودجه عراق پولی برای چنین کارهایی وجود دارد؟ نبوده... اما در عراق برخی از طیف ها و احزاب سیاسی برای برخی اهداف خود راه حل هایی را ارائه می کنند که به نفع عراق نیست و فقط به نفع خود آن ها و احزابشان است. این اشتباه است، عراق آنقدر وسیع است که برای همه جا دارد و ثروت و منابع کشور برای همه کافی است، اما اگر وضعیت این طور باشد که تو فقط به فکر حزب و طیف و قوم خودت باشی، این راه حلی برای عراق نیست.

الشرقیه نیوز: آیا می توانید بگویید در دیدارهای خود از بغداد و گفتگو با مقامات سیاسی، وجود دیدگاهی واقعی برای این مرحله سیاسی جدید و همکاری با اقلیم کردستان در این زمینه را مشاهده کرده اید؟

نچیروان بارزانی: فکر نمی کنم در حال حاضر در این نقطه باشیم.

پایان بخش سوم مصاحبە نچیروان بارزانی با الشرقیە نیوز

کد خبر 9471

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha