به گزارش خبرنگار کردپرس،. «مستأجر بودیم... صاحب خونه کرایه رو گرون کرد و ما هم نتونستیم کرایه بالاتر بدیم برای همین صاحب خونه جوابمون کرد و ناچار شدیم بیایم توی این آلاچیق و اینجا بمونیم...». این را خانم میانسالی می گوید که به همراه همسرش مدتی است بی خانمان شده و در کوچه و خیابان سرگردانند.
ابتدا در آلاچیق های بلوار غدیر قروه مسیر جاده همدان-تهران بودند و با کمک پتو و ملحفه هایی که داشتند یک حصار چادر مانندی را برای خود درست کرده بودند. بعد از پیگیری برای رفع مشکل این خانواده به ناگهان خبر از کوچ آنان به داخل شهر در انتهای خیابان طالقانی حوالی استخر داده شد. این تغییر مکان در حالی است که قرار بود با پیگیری خبرنگار کردپرس و انعکاس آن به مسئولان به مکانی مطمئن برده شده و موضوع اعتیادشان بررسی گردد نه اینکه اسیر پاسکاری نهادهای حمایتی شوند!
تأکید امام جمعه برای پیگیری سریع
خبرنگار کردپرس ابتدا موضوع را با امام جمعه شهرستان در میان گذاشت. «حجت الاسلام عابدین رستمی» که مثل همیشه دغدغه مشکلات مردم را داشت بلافاصله از پیگیری موضوع گفت و دقیقاً چند روز بعد خبر داد که به دو نهاد حمایتی «کمیته امداد و بهزیستی» اطلاع داده و تأکید بر تأمین مسکن لازم برای این خانواده داشته است.
تأکیدی که گویا مدیران دو نهاد مرتبط تنها به بله گفتن صرف می رسد و چندان مورد توجه قرار نمی گیرد!
بهزیستی: منفعل و بی پاسخ
بعد از تأکید امام جمعه... خبرنگار کردپرس وقتی با سرپرست بهزیستی قروه تماس می گیرد مثل همیشه با پاسخ ندان تلفن مواجه می شود. گویا این سرپرست پرحاشیه که هنوز هم ماجرای انتصابش ادامه دارد چندان تمایلی به پاسخ گویی به مردم و خبرنگاران ندارد!
برهمین اساس خبرنگار کردپرس برای اینکه بتواند ماجرای مربوط را پیگیری کند به فرماندار و معاون سیاسی فرماندار قروه مراجعه کرد و خواستار بررسی موضوع شد که «علیرضا عبدی» معاون سیاسی فرماندار قروه بلافاصله با بهزیستی تماس و با پاسخ توجیه کننده «کمال منوچهری» مواجه شد. پاسخی که بیشتر بوی پاسکاری می داد تا احساس مسئولیت کردن. او در پاسخ به معاون سیاسی گفته بود که «قرار شده کمیته امداد مکانی را برای آن خانواده پیدا و مسئله اسکانشان رفع گردد چون آنان تحت پوشش کمیته امداد هستند.»
این پاسخ به نوعی رفع تکلیف بهزیستی را نشان می دهد چرا که بنا به گفته خود «منوچهری» وقتی این خانواده دچار اعتیاد هستند، پس وظیفه بهزیستی است که آنان را به عنوان معتاد به کمپ معرفی و تحت درمان قرار دهد. اینکه چنین ساده نهاد حمایتی همانند بهزیستی از زیر بار مسئولیت خود شانه خالی می کند نه قابل قبول است و نه منطقی!
باید اعتراف کرد که در واقع از زمان روی کار آمدن «کمال منوچهری» تعداد متکدیان در بلوارهای قروه که بیشترشان زنان و بچه ها هستند، افزایش یافته و بهزیستی هم هیچ برنامه ای برای رسیدگی به این وضعیت در شهرستان ندارد. همین طور انتقادات به عملکرد اورژانس اجتماعی هم تا حدی است که بیشتر شهروندان معتقدند این اورژانس خود عامل بحران شده تا رفع آن! و مهم تر اینکه کرامت جامعه هدف این نهاد هم به دلیلی یکسری برخوردهای نادرست زیر سؤال رفته و باعث اعتراض معلولان شهرستان شده است.
همه این موارد گرچه به صورت علنی به سرپرست بهزیستی اطلاع داده شده اما منفعل بودن این نهاد در کنار پاسخ گو نبودن جای تعجب دارد!
کمیته امداد: ابتدا پلیس وارد کار شود!
پس از پاسکاری بهزیستی... خبرنگار کردپرس با رئیس کمیته امداد تماس گرفت. «اسماعیل صادقی» هم به جای آنکه نسبت به این مسئله اجتماعی احساس مسئولیت کند همانند بهزیستی این وظیفه را پاس داد به پلیس مبارزه با مواد مخدر. به گفته او قرار بر این شده که ابتدا پلیس این خانواده را به کمپ ببرد و سپس مسکن مورد نیاز برای آنان فراهم شود!
حال سؤال اینجاست، مگر این خانواده تحت پوشش کمیته امداد نیستند و مگر این نهاد وظیفه حمایت از مددجویان خود را ندارد؟! مگر نباید نسبت به مشکلات افراد تحت پوشش خود احساس مسئولیت کند؟!
چگونه است که رئیس کمیته امداد قروه در گزارشات عملکرد خود مدام تأکید بر حفظ شأن و کرامت مددجویان این نهاد دارد! آیا افراد معتاد کرامت ندارند؟!
فرماندار: دستور پیگیری داده ایم...
آنچه از وضعیت دو نهاد حمایتی در شهرستان دیده می شود نبود حس مسئولیت اجتماعی و البته وظیفه سازمانی است. وظیفه ای که فرماندار قروه را ناچار کرده تا از طریق استان پیگیر این مسئله باشد.
«حسین الماسی» بعد از انتقاد خبرنگار کردپرس نسبت به وضعیت پیش رو با ابراز تأسف از بی توجهی دو نهاد مذکور از پیگیری برای تأمین مسکن این خانواده از طریق مدیران کل بهزیستی و کمیته امداد استان خبر داد.
او همچنین اعلام کرد که ابتدا این خانواده به کمپ تحویل و سپس برای مسکنشان اقدام خواهد شد.
مسئولیت پذیری معنا ندارد...
هر مدیری دو مسئولیت دارد که باید مدنظر قرار دهد. یک مسئولیت سازمانی و دیگری مسئولیت اجتماعی. در واقع این دو مسئولیت در کنار هم باید لحاظ گردند و البته عملی. مورد مهمی که در میان مدیران شهرستان قروه چندان دیده نمی شود و نه تنها مسئولیت سازمانی خود را درست اجرا نمی کنند بلکه مسئولیت اجتماعی شان را هم نادیده گرفته اند و همین بی توجهی به حس مسئولیت هاست که باعث می شود به جای پیگیری وظایف خود دنبال توجیه و یا پاسکاری باشند!
در واقع باید پرسید دستورالعمل رئیس قوه قضاییه مبنی بر مقابله با ترک وظایف قانونی مدیران و کارمندان آیا در شهرستان قروه مورد توجه قرار گرفته است؟!
* گزارش: زیبا امیدی فر
نظر شما