سرویس ایران- در غیاب یک تحول ساختاری که راه را بر گزینش های شایسته سالارانه تر باز کند، دایره تنگ مدیران فعلی عملا به نوعی کاست و اشرافیت بروکراتیک تبدیل شده که می کوشد، به دقت از مرزهای خود پاسداری کند. در روزهای اخیر هم، غالب نامزدها به کمبود حضور نمایندگان سایر اقوام و مذاهب و مناطق در ساخت قدرت پرداخته و دستکم در تبلیغات، آن را به عنوان یک معضل پذیرفته اند.
