افشین غلامی-به گزارش کُردپرس،زمانی حزب کارگران کُردستان(پ.ک.ک)دربه‌در به دنبال جایی بود تا عملیات‌های نظامی‌اش علیه ترکیه را سازماندهی کند اما امروز در بسیاری از نقاط کوهستانی مرزهای عراق و ترکیه و ایران مستقر شده است.از همان ابتدای دهه ۸۰ میلادی و شروع عملیات‌های چریکی علیه ترکیه، مرزهای کوهستانی میان ترکیه و عراق اهمیت استراتژیکی برای پ.ک.ک پیدا کردند و این حزب امروز بیشتر حملات خود را از این‌ نقاط علیه ترکیه سازماندهی می‌کند.نقش قندیل و کوهستان خواکرک و نقاط صعب‌العبور دیگر در تاریخچه مبارزاتی این جریان چریکی حائز اهمیت است به طوری که رهبران بلندپایه این جریان برای در امان‌ماندن در همین کوه‌ها مستقر شده‌اند و تنها این یک‌ خصوصیت طبیعی و جغرافیایی است که عامل بقا و استقرار پ.ک‌.ک شده است.اما در سوی دیگر برخلاف کُردستان ترکیه،منطقه کُردی سوریه فاقد چنین خصوصیت جغرافیایی است و کُردهای سوریه کوهستان بلندی که از طریق آن بتوانند در مقابل حمله ترکیه مقاومت کنند را ندارند و این‌ منطقه همه دشت است.

بلال وهاب محقق در دانشگاه واشنگتن در گفت‌وگو با یکی از تلویزیون‌های اقلیم کُردستان می‌گوید:آمریکا با ترکیه نمی‌جنگد و ترکیه هم قصد جنگ با آمریکا را ندارد اما ترکیه بصورت آشکار اعلام کرده که قصد دارد وارد کُردستان سوریه شود.

او ادامه می‌دهد:هدف از ایجاد منطقه امن از سوی آمریکا نیز همین موضوع است که دغدغه‌های امنیتی ترکیه رفع گردد و نبردی میان کُردها و ترکیه به وجود نیاید و کُردها نیز به این دلیل پروژه را پذیرفتند که جنگی اتفاق نیافتد.اما در این میان کُردهای سوریه نمی‌خواهند داستان عفرین تکرار شود.امروز یک سوم‌ خاک‌ سوریه در کنترل کُردها قرار دارد و اگر جنگی روی دهد این کُردها هستند که ضررمند می‌شوند و کوهی هم‌ نیست تا از آن‌ها محافظت کند.

در سوی دیگر علاوه بر آن که کُردهای سوریه کوهی که به آن‌ پناه ببرند در دسترسشان نیست،همچنین فاصله میان شهرهای آن‌ها و مرزهای ترکیه وجود ندارد و شهری مانند،دیرک،گری سپی،کوبانی،سریکانی،قامیشلو چسبیده به مرزها و شهرهای ترکیه هستند و با کوچکترین درگیری این مناطق مشتعل در آتش و جنگ می‌شوند.