به گزارش کُردپرس،در لایحه بودجه سال 99 میانگین صادرات نفت در سال آینده روزانه یک میلیون بشکه با مبلغ 50 دلار در نظر گرفته شده است.بنا به اظهارنظر موافقان دولت،قوه مجریه از تهدید تحریم استفاده کرده و فروش نفت را به تدریجی و پلکانی کاهش داده است به همین دلیل نفت از فروش روزانه یک و نیم میلیون بشکه در روز در سال 98، به یک فروش یک میلیون بشکه در روز در سال 99 می‌رسد.آنچه که مشخص است،کاهش 19.5 درصدی سهم درآمد نفتی در سال آینده است. یعنی سهم نفت در بودجه امسال 27 درصد برآورد شده بود که این عدد در سال آینده به 14.5 درصد رسیده است.

محسن شمسایی، کارشناس مسائل اقتصادی با اشاره به کاهش ناچیز سهم نفت در بودجه می‌گوید: معتقد بودیم باید سهم نفت به کمتر از 10 درصد برسد و همین درصد نیز به تکمیل پروژه‌های عمرانی ختم شود. اما دولت برای امسال هنوز هم تا حدودی به نفت متکی است و در حالی که بار‌ها تاکید بر بودجه ریزی بدون درآمد نفتی تاکید شده اما 48 هزار میلیارد تومان رقم درآمد نفتی پیش بینی شده است.در سوی دیگر حسینی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی، با بیان اینکه بودجه سال 99 از حیث وابستگی به نفت نسبت به سال گذشته تغییری نداشته است، گفت: نه‌تنها وابستگی به نفت کاهش نیافته بلکه این وابستگی بیشتر هم شده است.وی ادامه داد: ملاحظه‌ای در تراز مصارف اعتبارات عمومی نشان می‌دهد که در بحث اعتبارات هزینه‌ای و درآمدهای مالیاتی حدود 107 هزار میلیارد کسری وجود دارد که جبران این عدد از محل فروش اموال و فروش نفت است.

اما وقتی که از کاهش وابستگی به نفت می‌گوییم،منظور ما از این کاهش چیست.ایلناز ابراهیمی، عضو هیات علمی گروه اقتصاد پژوهشکده پولی و بانکی در این رابطه می‌گوید:صحبتی از کاهش وابستگی به درآمد نفتی در بودجه، باید منوط به امکان‌سنجی در دو حیطه باشد؛ به این معنی که آیا می‌توان در سمت درآمدی، سهم و اهمیت درآمدهای نفتی را کاهش داده و سایر منابع را جایگزین آن کرد و از سوی دیگر در سمت هزینه‌ها آیا راهکاری برای کاهش هزینه‌ها بالاخص در قسمت هزینه‌های جاری وجود دارد؟ همچنین باید مشخص شود که آیا این قطع وابستگی بودجه به درآمدهای نفتی ماهیتی کوتاه‌مدت داشته و برای یک یا دو سال است یا برای افق زمانی بیش از دو سال و در نهایت برای بلندمدت دنبال خواهد شد؟ در پاسخ به این سوالات، و نتایج و دلالت‌هایی که این جواب‌ها برای امکان‌سنجی کنار گذاشتن درآمدهای نفتی از تأمین بودجه بالاخص در بخش هزینه‌های جاری خواهد داشت، ذکر نکات ذیل ضروری به نظر می‌رسد: در بخش درآمدی، آنچه که می‌تواند جایگزین نفت شود شامل اصلاح یارانه‌های پنهان انرژی، ایجاد ظرفیت‌های جدید مالیاتی با توجه به تعریف و تبیین جدید از پایه‌های مالیاتی و نیز استفاده از سایر منابع و دارایی‌های دولت است.

در سوی دیگر با توجه به برنامه پنج‌ساله،کاهش فروش نفت مطابق سیاست‌های کلی نظام و نه به دلیل فشار تحریم‌ها است. مطابق با بند 18 سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری کاهش وابستگی به نفت تکلیف شده است.قطع وابستگی بودجه به نفت در بند 18 سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی ابلاغی مقام معظم رهبری مورد تاکید قرار گرفته است اما همچنان یکی از منابع مهم تامین مالی بودجه دولت،منابع حاصل از صادرات نفت خام و میعانات گازی است.منابع عمومی دولت (نفت خام و میعانات گازی) نسبت به الزام قانون برنامه ششم توسعه در سال 99 با 61 درصد کاهش مواجه شده که این امر ناشی از کاهش منابع حاصل از صادرات نفت خام و میعانات گازی به دلیل اعمال تحریم‌های شدید بر کشور است.

کارشناسان پیشتر در گفت‌وگو با کُردپرس،مطرح کرده بودند،در شرایطی که اقتصاد کشور دچار رکود شده و تولیدکنندگان هم با فشار مضاعف مالیاتی رو به رو هستند، قطع یک باره بودجه از درآمدهای نفتی امکانپذیر نیست، اما شواهد بودجه 99 نشان می‌دهد که دولت با افزایش پایه های مالیاتی و تغییر در قیمت حامل های انرژی ، تا حدودی درآمدهای نفتی را که تحت تأثیر تحریم ها قرار و کاهش پیدا کرده را جبران می کند،آنچنان که مالیات از 106 هزار میلیارد به 168 هزار میلیارد رسیده است.