به گزارش کُردپرس،وضعیت صادرات نفت ایران پس از تحریم‌ های ماه نوامبر یا 13 آبان به بعد،موضوعی نیست که خریدار و فروشنده بتوانند در آن تغییرات سریع انجام دهند بنابراین ایالات متحده تمام تلاش دیپلماتیک خود را از قبل به کار گرفته تا فروش نفت توسط ایران را محدود کند.از آنجایی که پیدا کردن فروشندگان عمده برای خریداران در کوتاه مدت امکان‌پذیر نیست و همچنین ماهیت بلندمدتی که قراردادهای نفتی دارد، آمریکا از قبل با رایزنی، لابی و فشار به مشتریان نفت ایران سعی در ایجاد اخلال در این موضوع کرده است.

آمریکا به صورت ناگهانی و آنگونه که بیان می‌شود پس از 13 آبان قادر به اعمال تحریم‌های نفتی علیه ایران نیست چون این کار به معنای وارد کردن شوک به بازار نفت است بنابراین ناچار است به صورت تدریجی دست به این کار بزند.

میرترابی،استاد روابط بین الملل دانشگاه خوارزمی در این رابطع می گوید: آمریکا در خصوص تحریم ها رایزنی‌های خود را انجام داد و برخی کشورها مثل کره جنوبی و ژاپن، خرید نفت را از ایران کاهش دادند، کشورهایی چون هند نیز در این مورد نوسان داشتند و موضع ثابتی از خود نشان ندادند.

وی با بیان اینکه در حال حاضر صادرات نفت و میعانات گازی ایران به دو میلیون و 500 هزار بشکه در روز می‌رسد، گفت: اگر وضعیت با همین روند پیش برود پیش‌بینی می‌شود به تدریج حداقل یک میلیون و حداکثر یک و نیم میلیون بشکه در روز صادرات نفت ایران کاهش یابد. این تخمین براساس تجربه‌های گذشته زده می‌شود اما با توجه به ساز و کارهای اروپا برای حفظ مبادلات با ایران شاید این میزان کاهش در صادرات رخ ندهد.

وی در توضیح اینکه علت افزایش تولید نفت توسط روسیه با وجود رایزنی ایران نیز گفت: روسیه عضو اوپک نیست از طرف دیگر این کشور در حوزه نفتی اگرچه همکاری نزدیکی با ما دارد اما با عربستان نیز مراودات مشترکی تعریف کرده و در این زمینه منافع خود را لحاظ می‌کند. بر همین اساس اینکه ایران بتواند روسیه را در راستای منافع خود در بازار نفت متقاعد کند قطعیت ندارد؛ البته ایران می‌تواند بحث سوآپ نفتی را با روسیه دنبال کند.