به گزارش کُردپرس، سوال کلیدی این است، پس از پاکسازی ادلب ، معارضان مسلح به کجا می روند؟ امری که کُردها از آن به عنوان آغاز مرحله دیگری از درگیری ترکیه با نیروهای کُرد در شمال سوریه نام می برد.《بروسک حسکه》سخنگوی نیروهای (YPG) در عفرین به کُردپرس گفت:از همان‌ابتدا هم مشخص بود که پایان ادلب یعنی آغاز مرحله دیگری از درگیری معارضان وابسته به ترکیه با کُردها در شمال سوریه.او افزود:راه دیگری برای پاکسازی ادلب وجود ندارد غیر از آن که شبه نظامیان به مناطق کُردی تصرف شده توسط ترکیه ، منتقل شوند.
این اظهارات مقامات کُرد در حالی است که به گفته برخی ناظران سیاسی کُرد سوری، کمپ های بزرگی در مناطق مرزی عفرین ایجاد شده و درصدی از آوارگان سوری مهاجری که به ترکیه رفته بودند به این‌کمپ ها بازگردانده شده و همچنین خانواده معارضان‌مخالف دولت سوریه هم در این کمپ ها جای داده شده اند.مشابه این کمپ ها در جرابلوس و باب هم ایجاد شده و بخشی از معارضان در آن ها جای گرفته اند.خبرگزاری زرنیوز وابسته به کُردهای سوریه مدعی شد که بر اساس اطلاعات به دست آمده از سازمان های مدنی سوریه نیروهای ارتش آزاد سوریه و ارتش ترکیه بعد از آن که عفرین و شهرهای اطراف این کانتون کردنشین را به تصرف خود درآورده اند تا کنون دست کم 260 هزار عرب و ترکمن سوری را در این کانتون کردنشین و مناطق دیگر تحت کنترل خود مستقر کرده اند. حتی به ادعای برخی رسانه های کُردی از انتقال ترکمن های چین توسط ترکیه به کانتون عفرین خبر می دهند.
آنچه که مشخص است،ترکیه در حال بازی جدیدی است.مرحله اول این بازی جداکردن معارضان از تروریست و نامگذاری و کدگزاری بر روی این گروه ها است.مرحله دوم تشخیص سوری از غیرسوری بودن گروه های مسلح و مرحله سوم تلاش برای ایجاد نیروهایی یکدست و تحت یک‌فرماندهی واحد در این‌مناطق خواهد بود.حال پرسشی که پیش می آید این است سرنوشت گروه هایی که تروریست نامیده می شوند و اعضای غیر سوری دارند چه خواهد شد؟ به نظر می رسد سه راه حل در این‌باره وجود داشته باشد.راه حل اول تسلیم و عودت این افراد به کشورهای مبدا خواهد بود.راه حل دوم ، البته (بصورت غیرقانونی)ترانزیت این افراد به مناطق بحرانی در افغانستان و لیبی و کشمیر و شرق آسیا است؛همان اتفاقی که (برخی می گویند توسط آمریکا و ترکیه و برخی کشورهای دیگر)برای بخشی از اعضای داعش افتاد و یا اتفاقی که اعضای القاعده در افغانستان و طالبان پس از سال ۲۰۰۱ با ان‌روبرو شدند و در نقاط مرزی و کوهستانی افغانستان و پاکستان مای داده شدند.راه حل سوم انتقال به مناطق حائل زیر نظارت ترکیه در شمال سوریه است.
اما در حال حاضر بخشی از آن معارضانی که با ترکیه همکاری می کنند به نقاط تحت سلطه ترکیه منتقل شده اند و این‌ها قبلا در عملیات عفرین نیز، قسمتی از پیاده نظام‌ارتش ترکیه بودند.در سوی دیگر خبرگزاری آناتولی در خبری با اشاره به توافقنامه تثبیت وضعیت در ادلب میان ترکیه و روسیه عنوان کرده است: سلاح های سنگین نیروهای ارتش سوریه و نیروهای مخالف دولت مرکزی از منطقه عاری از سلاح در ادلب خارج به پشت مرزهای تعیین شده در این منطقه منتقل شده است.بر اساس توافقات به دست آمده میان ترکیه و روسیه قرار بر این شده است که تا تاریخ 10 اکتبر سال جاری تمام سلاح های سنگین و تا 15 اکتبر تمام نیروهای مسلح گروه های رادیکال از منطقه عاری از سلاح که توسط ترکیه در یک محدوده 15 الی 20 کیلومتری تشکیل می شود خارج شوند.
این تحولات در حالی رخ می دهد که سخنگوی یگان های مدافع خلق در عفرین در گفت گویی با کُردپرس اعلام کرده بود که مرحله دوم عملیات《مقاومت دوران》در عفرین آغاز شده و آن ها منتظر نظر هیچ گروهی برای بیرون راندن تروریست ها از عفرین نخواهند ماند و در همین رابطه 《نوری محمود》از فرماندهان ارشد نیروهای YPG در اظهارنظری گفته بود، که اولویت آن ها عفرین است و در حال حاضر خود را برای بازپسگیری عفرین متمرکز می کنند.در همین حال YPG در چند روز گذشته اعلام کرد: در حلب و نزدیک شهرک ماره درگیری با نیروهای ارتش آزاد سوریه داشته اند که خبر زیادی از این درگیری مناشر نشده است.
می توان گفت ترکیه در قضیه ادلب از دو سیاست مجزا اما با همپوشانی استفاده می کند.اولی سیاست سروسامان دادن به گروه های معارض و دومی آماده کردن گروه های دیملماتیک از دل معارضان برای روند سیاسی آینده در سوریه است؛ امری که بشدت به ماندگاری و حضور بلند مدت ترکیه در خاک سوریه وابسته است.
نظر شما