آیا نیروهای کُرد سوریه امنیت ترکیه را تهدید می کنند؟

سرویس جهان- کاملا مشخص است که واشنگتن ترکیه را بر نیروهای ترقی خواه و مستقل در سوریه ترجیح می دهد حتی اگر این کار برخلاف زمینه های انتقال دموکراتیک در سوریه باشد.

به گزارش کردپرس- ارتش ترکیه به دنبال آغاز کمپین نظامی دیگری در شمال سوریه است اما تهدید واقعی علیه این کشور که نیروهای کرد سوریه موسوم به ypg را هدف قرار می دهد، چیست؟

ایجاد نیروی نظامی قدرتمند 100000 نفری از جمله اهداف ypg در منطقه روژاوا، منطقه خودمختار غیررسمی در شمال سوریه است. این مسئله ای است که هر دولتی، چه آنکارا، بغداد و یا دمشق ممکن است حقیقتا نگران آن باشند. هیچ نهادی به اندازه دولت سوریه قلمرو و خاک سوریه را در کنترل خود ندارد. عفو بین الملل و دیده بان حقوق بشر نیروهای ypg را به جابه جا کردن اجباری ساکنان شمال سوریه متهم کرده اند.

تهدید کردها برای ترکیه، عمدتا بعد از حملات تروریستی سال 2016 توسط جدایی طلب ها در آنکارا و استانبول رنگ باخته است. هیچ کدام از این حملات به جنبش کردی در سوریه ارتباط نداشت. مقاومت کردی در ترکیه طی عملیات های نظامی در جنوب شرق ترکیه در سال های 2015 و 2016 سرکوب شد و از آن زمان عمدتا خبری نیست.

نیروهای ypg که یگان های مدافع خلق هم خوانده می شوند، به همراه همگامان سیاسی آن سطح غیرمنتظره ای از ثبات و امنیت را در مناطق تحت کنترل خود ایجاد کرده اند. YPG می ماند و توسعه پیدا می کند چون از حمایت گسترده غیرنظامیان در مناطق تحت کنترل خود برخوردار است. این حمایت عموما شامل قبایل بانفوذ عرب در منطقه جزیره روژاوا نیز می شود.

داعش، جبهه النصره و برخی نیروهای دیگر به خاطر بی رحمی آنها به حاشیه رانده شده اند اما این راهی است که نیروهای کرد سوریه آن را انتخاب نکرده اند.

نیروهای کرد در شمال سوریه ثابت کرده اند که مانعی در برابر آشوبی هستند که داعش و عدم خدمت رسانی دولت های عراق و سوریه ایجاد کرده است. بدون شک، به لطف شکست هایی که نیروهای کرد سوریه در سال 2017 به داعش تحمیل کرده اند، سوریه، ترکیه اروپا و جهان اکنون در برابر حملات جهادیهای افراطی امن تر شده اند.

با این حال، حفظ مرزهای سوریه یکی از چند موضوعاتی است که می تواند دولت سوریه، اپوزیسیون و آنکارا را در کنار هم قرار دهد. به همین دلیل هم هست که رویای کردها برای خودمختاری حمایت کمی در کنار خود دارد. حتی کردهای هم خون هم در اقلیم کردستان نیز به شدت با این تلاش ها مخالفت می کنند.

هر کسی که اخیرا در ترکیه بوده می داند که با ناسیونالیسم کردی به صورت کلی و YPG به صورت خاص، با خشم و بی اعتمادی برخورد می شود. دولت ترکیه نیروهای YPG را به روحانی در تبعید ترکیه ای در آمریکا یعنی فتح الله گولن ارتباط داده است اما روشن است که اختلافات شدید ایدئولوژیکی میان آن دو وجود دارد.

ترکیه فتح الله گولن را به خاطر کودتای نافرجام جولای 2016 مورد انتقاد شدید قرار داده و ادعا می کند که YPG به عنوان شاخه سوری پ.ک.ک عمل می کند. پ.ک.ک از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا به عنوان سازمانی تروریستی شناخته شده اما این گروه چنین اقداماتی را رد می کند.

به هر حال، آنچه ترکیه را بیش از هر چیزی متحد می کند مخالفت با خودمختاری کردها است. این احساس مشترک، مخالفان سیاسی، لیبرال های تندرو، محافظه کاران مذهبی و تقریبا همه را گرد هم می آورد.

این دقیقا همان چیزی است که رجب طیب اردوغان با حمله به مناطق تحت کنترل کردها در شمال سوریه، می خواهد از آن بهره برداری کند. اردوغان با جنگیدن با کردها می خواهد حمایت سیاسی سیاستمداران قدرتمند ناسیونالیسم ترکیه و هواداران آنها را جذب کند با توجه به برگزاری انتخابات محلی در مارس 2019، حملات عن قریب ترکیه در شرق رود فرات نیز که بعد استراتژیک بیشتری دارد در همین راستا می باشد.

عملیات مورد انتظار احتمالا باعث فرار یا شورش کردها در شمال سوریه شده و بالقوه باعث ایجاد حمام خون در منطقه روژاوا می شود که امن ترین منطقه در سوریه است. هزینه های انسانی برای کردها، جنگجویان کرد و غیرنظامیان و سربازان ترک فراتر از هر گونه مزیت استراتژیکی است که ممکن است این عملیات به همراه داشته باشد.از بین رفتن YPG و ساختار اداری به صورت گسترده ای به نیروهای ترقی خواه در منطقه ضربه خواهد زد. فقط این نیروها هستند که اروپا و آمریکا می توانند به آنها تکیه کنند.

علیرغم نقش مهمی که کردها در مبارزه با داعش ایفا کرده و اعتمادی که با ارتش آمریکا در طول جنگ با این افراطی ها ایجاد کرده، باز هم غیبت قدرت های بین المللی مشهود است. کاملا مشخص است که واشنگتن ترکیه را بر نیروهای ترقی خواهد و مستقل در سوریه ترجیح می دهد حتی اگر این کار برخلاف زمینه های انتقال دموکراتیک در سوریه باشد.

احتمالا پیامدهای آن در کوتاه مدت چشم گیر نباشد اما نادیده گرفتن جنبشی که به توسعه انسانی و امنیت کمک کرد ان هم در منطقه ای که این مولفه های کمتر وجود دارند، تاثیرات آن بسیار گسترده تر خواهد بود. ممکن است کردهای سوریه با وجود تلاش های مهمی که در سال های اخیر کرده اند باز هم به حال خود رها شوند.

منبع: اهرام ویکلی

ترجمه: خبرگزاری کردپرس- سرویس جهان

کد خبرنگار: 40101

کد خبر 103127

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha