«سردار فتوحی»جامعه شناس و مدرس دانشگاه ضمن گفت و گو با کُردپرس در خصوص رابطه فقر و مشکلات اجتماعی اظهار کرد: فقر در یک جامعه کمرها را خم می کند و اگر تشدید شود کمرها را تا جایی خم می کند که فقرا را نقش بر زمین خواهد کرد؛ بر زمین خوردنی که کمتر با سر وصدا(اعتراض) همراه است، امّا این تنها در وضعیتی است که فقر همگانی باشد. در صورتی که فقر همگانی نباشد و اختلاف طبقاتی و نابرابری تشدید کننده فقر باشد در آن صورت است که جامعه با یأس و ناامیدی، فردگرایی مفرط، منفعت طلبی فردی، عدم درک و فهم در هر گروه اجتماعی غلیان می یابد، جامعه ای متصور است که گویی مردم زبان همدیگر را نخواهند فهمید، در این صورت است فقیران زمین خورده ،غذای خود را در کف خیابان می یابند و به معترضانی جدی در کف خیابان مبدل خواهند شد.
وی افزود:آنچه به یاری تشدید نابرابری و فقر خواهد آمد تخصیص بودجه 1398می باشد، چنانچه به بودجه نگاهی داشته باشیم مظلومیت فقرا از لحاظ استانی و نهادی به تصویر کشیده شده است. در بودجه سال 1398 منابع درآمدی از محل مالیات، واگذاری ها، نفت و ... ۴۷۸هزار میلیارد برای دولت پیش بینی شده است که 26494526 میلیون تومان مجموع کل بودجه استانی سال آینده است. وی ادامه داد:در این میان استان تهران و استان فارس 15 هزار میلیارد و مازندان 10 هزار میلیارد می باشد و استان چهار محال و بختیاری با 4 هزار میلیارد، ایلام 5 هزار میلیارد، کردستان، کرمانشاه و ایلام هر یک 7 هزار میلیارد می باشد. این در حالی است که استان های محروم بیشترین بیکاری، طلاق، مهاجرت، خودکشی، اعتیاد، فقر و هر گونه وضعیت دهشتناک یک جامعۀ نابسامان را دارند.
دکتر فتوحی با فاجعه خواندن وضعیت بودجه مناطق محروم ، گفت:این میزان تخصیص بودجه نه تنها مداوای این وضعیت نیست بلکه آن را به فاجعه فرا می خواند نابرابری بین استانها، گروه های اجتماعی و اقشار مختلف را تشدید می کند و فاصلۀ طبقاتی را تا فرسنگ ها طویل می کند، به طوری که دیگر طبقات اقتصادی و اجتماعی تهی از مفهوم می شوند زیرا طبقات آنجا مفهوم می یابند که طبقات بالا صدای طبقات پایین را بشنوند و با آنان وارد گفتگو شوند. زمانی این فاصله زیاد شود صدای همدیگر را نخواهند شنید و گفتگویی صورت نخواهد گرفت زیرا زبان همدیگر را نخواهند فهمید. در این صورت طبقات پایین به قعر می روند و طبقات بالا در هوا معلق می شوند و طبقات متوسط حلقۀ واسط آنان نیز تهی و گم می شوند و دیگر مفهوم طبقه کارساز نخواهد بود.
این‌مدرس دانشگاه با بیان خصوصیات لایحه بودجه ۹۸ توضیح داد: بودجه استان کردستان در سال 1397 برابر با 18 هزار میلیارد، کرمانشاه 21 هزار میلیارد و چهارمحال و بختیاری 11 هزار میلیارد بوده است که در سال 1398 در حدود 3 برابر کاهش یافته است.همۀ امور هزینه ای در سال 1398 نسبت به 1397 حداقل 100 درصد افزایش داشته اند، یعنی دایره هزینه ها بیشتر از یک برابر شده است. یعنی میزان بودجه 1398 نسبت به 1397 در استان کردستان ، ایلام، چهار محال و بختیاری، کرمانشاه و ... 6 برابر کاهش داشته است.
وی تصریح کرد:میزان بودجه به نهادهایی آموزشی و رفاهی بسیار ناچیز است و بودجۀ تخصیص یافته به بخش رفاهی تنها کفاف حقوق ناچیز بازنشستگان است، 110 هزار میلیارد تومان از بخش رفاهی کشور حدود 80 هزار میلیارد تومان کمک به صندوق‌های بازنشستگی می‌شود.با میزان بودجه ای که به نهادهای آموزشی همچون آموزش و پرورش و ... تخصیص یافته است توقع و امید برای بازسازی مدارس و ایجاد بستر جدید همچون رتبه بندی معلمان به حاشیه می رود و کارکنان و بازنشستگان بیش از هر چیز با میزان دریافتی حقوق اشان نیز در حاشیه و در پرتگاه فقر قرار می گیرند.
فتوحی با اشاره به جمعیت زیر خط فقر کشور گفت:هم اکنون در کشور ما حدود 2 میلیون و نیم خانوادۀ بازنشسته و بیش از 6 میلیون خانوادۀ زیر خط فقر داریم که سال 1398 نه تنها به کمک آنان نخواهد شتافت بلکه آنان را تهدید می کند و دهشتناک خود را جلوه می دهد. هر چند حول این بودجه آرمان ها و ارزوهایی واهی و تهی شکل گرفته است چناچه محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه مژده یک میلیون و 77 هزار شغل در سال98 داده است.
وی در پایان یادآور شد:سال 1398 را سال مهاجرت همه گیر، خودکشی نام آشنا، بیکاری دسته جمعی، نابرابری افسارگسیخته و ... است که حاشیه نشینیان را از پرتگاه، پرت خواهد کرد، احساس تعلق اجتماعی که موتور محرکه جامعه است را از فقرا می ستاند و آنان را به دو طیف «جمعیتی خاموش» و یا «جمعیتی پر سر و صدا» فرا میخواند که در هر دو صورت برای جامعه ما بغرنج و ناخوشایند است.
نظر شما