به گزارش خبرگزاری کردپرس، نجم الدین موسی نژاد با نگاهی به این نمایشگاه و تمرکز بر غرفه استان ایلام در این رویداد فرهنگی نقاط ضعف و قوت آنرا مورد تحلیل قرار داده است. او در یادداشت خود می‌نویسد:

حضور استان ایلام در دوازدهمین نمایشگاه بین المللی گردشگری، فرصت مغتنمی برای معرفی میراث فرهنگی و تاریخی این دیار و ارائه ظرفیت های گردشگری استان بود. اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به عنوان متولی اصلی موضوع با ساماندهی گروه های مختلفی از بخش خصوصی در این نمایشگاه حضور یافت که فارغ از هر گونه تقدیر و نقدی باید به دست اندر کاران استانی نمایشگاه «خسته نباشید» گفت اما این حضور همانند هر برنامه و فعالیت دیگر با نقاط قوت و ضعف متعددی همراه بود.

از آنجا که شرکت یک استان در چنین نمایشگاه‌هایی نه صرفاً به منظور جذب گردشگر بلکه نمایش هویت فرهنگی، تاریخی و هنری آن استان محسوب می گردد، پرداختن به نقاط قوت و ضعف آن بسیار مهم بوده و امید به حضوری پر رنگ در جشنواره ها و نمایشگاههای بعدی را بالاتر خواهد برد.

یکی از مهم‌ترین نقاط قوت غرفه استان ایلام که شاید تفاوت اساسی آن با سال‌های قبل باشد توجه به اقتصاد گردشگری و دعوت از فعالان بخش خصوصی برای ارائه توانمندی های خود بود و بدین منظور چندین کانتر جهت استقرار نمایندگان بخش خصوصی در نظر گرفته شده بود. آغاز این روند منادی خوبی برای فعالیت‌های بخش خصوصی و حضور قوی تر آنان در سال‌های آتی است. توجه به اقتصاد توریسم و حوزه های وابسته آن نظیر توریسم درمانی اتفاق خوشایندی بود که در این دوره از نمایشگاه شاهد وقوع آن در غرفه استان ایلام بودیم.

توجه به آداب فرهنگی و رسوم محلی و اجراهای گروه رقص محلی در نمایشگاه از دیگر مواردی بود که سبب جلب توجه بازدیدکنندگان و سوق دادن آن‌ها به سمت غرفه ایلام شد. ارائه تابلو فرش و گلیم های نقش برجسته به عنوان نماد صنایع دستی استان در نمایشگاه از دیگر نکات حائز اهمیتی بود به درستی رعایت شده بود.

اما در کنار نقاط قوت برخی موارد نیز دیده شد که شاید بخش اعظم آن‌ها به مدیریت نمایشگاه و سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری کشور برگردد، لیکن شایسته است مدیران محترم اداره کل استان ایلام در نشست‌های بعدی و گزارش های خود به عنوان آسیب‌های موجود آن را به اطلاع سازمان متبوع رسانده و در نمایشگاه‌های آتی پیگیر رفع آن باشند.

قبل از هر چیز ساعات بازدید نمایشگاه که از ۹ تا ۱۷ اعلام شده بود مورد انتقاد بسیاری از افراد و علاقمندان قرار گرفت چرا که هم‌زمان با ساعت کاری ادارات و نهادهای دولتی و حتی شرکت‌های خصوصی بود. بنابراین ظرفیت بالقوه ای از آمار بازدیدکنندگان به راحتی از دست رفت.

انتقاد دوم محل برپایی غرفه ها بود. واقعیت آن است که برخی استان‌ها در حوزه گردشگری بسیار شناخته شده هستند و زمینه تاریخی مناسبی در این راستا دارند بنابراین مدیریت برگزاری نمایشگاه باید شرایط را برای معرفی استان‌ها و مناطق کمتر شناخته شده نیز فراهم کرده و محل های پر بازدیدتر و بهتر را در اختیار آنان قرار می‌داد اما متاسفانه شاهد بودیم که استانی مانند اصفهان در ورودی سالن ۴۴ قرار گرفته بود و فضای بسیار وسیعی را هم در دست داشت ولی غرفه استان ایلام به منتهی الیه طبقه دوم فرستاده شده بود که علاوه بر کاهش تعداد بازدید کننده، شرایط برای اجرای رقص محلی مهیا نبوده و با اعتراض غرفه های طبقه همکف و مدیریت نمایشگاه مواجه می شدند.

دکور اجرا شده به لحاظ نوآوری و خلاقیت مناسب بود اما یک اصل مهم که وجود نمادی از استان بود به وضوح در آن دیده نمی شد.

بازدید کنندگان با دیدن نماد ارگ بم از دور این حدس را می زدند که غرفه استان کرمان در کجا قرار دارد، یا با مشاهده تابلوهای فلزکاری و قلم زنی و منبت‌کاری نام اصفهان به خاطرشان می آمد اما چنین نمادی برای ایلام وجود نداشت. طراحی دکور به گونه ای بود که امکان برپایی و نمایش گلیم ها در ورودی نیز میسر نبود که بشود از آن به عنوان یک نماد یاد کرد.

نورپردازی دکور و فضا نیز می توانست متنوع تر از آنچه صورت گرفته بود انجام شود و از دور مخاطب را به سوی خویش جذب کند. هیچ‌گونه افکت یا حتی رنگ خاصی در نورپردازی انجام نشده بود. استقرار ماکت اماکن گردشگردی در چنین نمایشگاه‌هایی را به عنوان یک پیشنهاد می توان بیان کرد.

بسنده کردن به گلیم و چند محصول مشابه و عدم ارائه صنایع دستی دیگر مانند نمد از دیگر مواردی بود که به نظر می‌رسد جای بیشتری برای مانور دادن داشت.

بیان موارد فوق و نقدها به هیچ وجه نافی حضور مفید و توانمند استان ایلام در نمایشگاه نبوده و نگارنده امیدوار است متولیان امر در نمایشگاه‌های بعدی با در نظر گرفتن این موارد، سفیرانی توانمندتر برای معرفی میراث ماندگار دیارمان وهنرهای مردمانش باشند.