به گزارش کردپرس، سال نو نزدیک است و مردم در تکاپوی خرید در خیابان های شلوغ شهر سنندج هستند. خیابان هایی که این روزها به طور کامل به اشغال دستفروشان و مغازه داران درآمده و تردد عابران پیاده را با مشکل مواجه ساخته است. جمع آوری و ساماندهی دستفروشان در خیابان های سنندج که با توجه به موج بیکاری و سیل مهاجرت ها از شهرهای اطراف به شهری پرجمعیت تبدیل شده است، آرزویی دیرینه برای مردم شده است. انتظار می رفت که شهرداری در این روزهای پایانی سال که علاوه بر مردم ساکن سنندج از شهرستان های استان هم برای خرید به این شهر مراجعه می کنند، چاره ای اساسی برای ساماندهی شهر و خارج کردن آن از این نابسامانی بیندیشد. اما نظارتی از سوی شهرداری بر این شهر دیده نمی شود و انگار به طور کامل به حال خود رها شده است. اگرچه شهرداری تاکنون تلاش هایی هم برای برون رفت از این وضعیت داشته است اما این تلاش ها با توجه به نبود برنامه ریزی مناسب و عدم توجه به جانمایی درست همواره بدون هیچگونه خروجی بوده است. بیش از دو ماه از آخرین اظهارات شهردار سنندج درباره ساماندهی دستفروشان می گذرد و همچنان آش همان آش و کاسه همان کاسه است. می توان گفت تاکنون تمامی پروژه های شهرداری سنندج برای ساماندهی دستفروشان با شکست مواجه شده و هیچ یک از آنها نه تنها به ایستگاه آخر نرسیده بلکه تنها به صورت نمادین افتتاح شده و پس از مدتی کوتاه هم به بوته فراموشی سپرده شده است. به عنوان مثال چندی پیش جمعه بازار خاتون در طبقه منفی پارکینگ طبقاتی عبدالعلی سنندجی افتتاح شد و با توجه به نامناسب بودن مکان آن، همانگونه که از قبل پیش بینی می شد باز هم این پروژه با شکست مواجه شد و استقبالی از آن نشد. بازار روز سوم خرداد در خیابان شهید نمکی و بازار روزی که در پارک ملت سنندج برای دستفروشان در نظر گرفته شده بود هم به همین سرنوشت دچار شدند و دستفروشان همچنان در هر ساعت و زمانی در خیابان های مرکز شهر سنندج جولان می دهند.

اگرچه پدیده دستفروشی تنها مربوط به سنندج نیست و بیشتر شهرهای ایران با آن درگیر هستند اما به نظر می رسد تفاوتی که در این شهر با سایر شهرهای ایران وجود دارد در نبود نظم و انضباط استقرار دستفروشان است. در این شهر علاوه بر معضل دستفروشی که گریبانگیر آن شده است معضلی بزرگ تر به نام سد معبر مغازه داران هم وجود دارد که پیاده روها را جزئی از ملک خود می دانند و بساط خود را در آنجا پهن می کنند. بنابراین شهرداری نه تنها نتوانسته اقدامی برای ساماندهی دستفروشان انجام دهد بلکه به علت بی توجهی به نظم شهر، مغازه داران هم در رقابت با دستفروشان به داخل پیاده روها آمده اند و بخش زیادی از آن را به اشغال خود درآورده اند. هدف نگارنده از تقریر این متن تاکید بر حذف دستفروشان نیست بلکه ساماندهی و ایجاد بازارچه هایی موقت و دائمی برای آنها است که مطالبه دیرینه مردم شهر سنندج از مسئولان امر است.

گزارش/ زیبا هوشمند