به گزارش کردپرس، غزال کلینچ مادر 80 ساله 10 سال است که نتوانسته پسر زندانی اش را ملاقات کند.

مقررات ملاقات برای زندانیان با حکم های طولانی مدت مانع دیدار آنها با خانواده هایشان می شود. یکی از این هزاران مورد زندانی که اغلب آنها محکومان سیاسی هستند، پسر غزال کلینچ است. درویش 57 ساله اکنون 29 سال است که در زندان به سر می برد. او یک کُرد اهل شرناخ است که در سال 1992 با اتهام آسیب به یکپارچگی وطن محکوم به حبس ابد شده و در طی 29 سال از زندانی به زندان دیگر انتقال پیدا کرد.

مادر 80 ساله اش اوایل می توانست هر از گاهی به ملاقات او برود اما اکنون 10 سال است که به دلیل دوری مسافت و بیماری و بی پولی نمی تواند به دیدار پسرش برود.

غزال در مصاحبه با خبرنگار بین النهرین می گوید: «تصور کنید که مادری 30 سال نتواند فرزندش را در آغوش بکشد. من از دیدن غم و شادی او محرومم. پسرم الان 57 ساله است اما برای من هنوز 20 سالش است. ده سال است که نمی توانم به دیدنش بروم. تنها آرزویم این است که پسرم را پیش از مردن ببینم.»

گفتنی است زندانیان سیاسی در ترکیه مقررات بسیار سختی را برای ملاقات با خانواده هایشان دارند. اغلب آنها در شهرهایی با بیشترین فاصله از محل زندگی خود زندانی هستند. همین موضوع باعث می شود که خانواده ها نتوانند به دیدار زندانی شان بروند. در دوران همه گیری همان مقررات سخت ملاقات هم به بهانه پاندمی اجرا نشد و خانواده ها دیگر نتوانستند ملاقات در کابین داشته باشند یا فرزندانشان را برای دیدار پدرها و مادرهایشان ببرند. حتی اجازه دسترسی به تلفن هم از آنها سلب شد.