آنتالیا، قلب گردشگری کشوری که بیشترین درآمد آن را گردشگران تأمین می کنند، برای آینده اقتصاد و رفاه ترکیه اهمیت استراتژیکی دارد و زمانی که موضوع کنترل شهرداری ها باشد این مسئله اهمیت فراوانی چه برای احزاب سیاسی و چه برای مردم شهر و حتی همه مردم ترکیه دارد، زیرا آنتالیا قلب تپنده بزرگ ترین صنعت درآمد زای ترکیه است. شاید به همین خاطر باشد که این شهر از سال 2004 میلادی دائماً در حال دست به دست شدن میان حزب عدالت و توسعه (AKP) و حزب جمهوری خواه خلق ترکیه (CHP) بوده و هیچ حزبی نتوانسته است به صورت مداوم مانند بیشتر حوزه های دیگر ترکیه کنترل این کلان شهر پر اهمیت را در دست داشته باشد. در حالی که مندرس تورل، نامزد انتخابات 2014 میلادی AKP در این شهر تنها با اختلاف 1.4 درصد توانست پیروز انتخابات شود، در سال 2009 میلادی CHP پیروز انتخابات شهرداری در آنتالیا بوده است. با نگاهی به سال 2004 میلادی AKP را پیروز انتخابات شهرداری در آنتالیا می بینیم و این یک روند طبیعی به خود گرفته است که برخی با تکیه بر این تجربه 15 ساله معتقدند که این بار نوبت CHP است که در آنتالیا پیروز شود.

با بررسی نتایج چهار شرکت نظرسنجی که در آنتالیا اقدام به نظرسنجی درباره انتخابات 2019 کرده اند نیز، وضعیت 2 به 2 مساوی است. شرکت های نظرسنجی ORC و گزیجی مندرس تورل، نامزد AKP از ائتلاف جمهور را پیروز انتخابات آنتالیا می دانند، اما شرکت های نظرسنجی پیار و اورآسیا محی الدین بوجک نامزد CHP از ائتلاف ملت را پیروز آنتالیا معرفی کرده اند. پراگندکی و وضعیت احزاب ترکیه در آنتالیا به قدری به یکدیگر نزدیک است که این شهر را غیرقابل پیش بینی کرده است. آنتالیا که بعد از رفراندوم قانون اساسی 2017 میلادی در ترکیه با 59.1 درصد "نه" به تغییر قانون اساسی ترکیه روند جدیدی را آغاز کرده بود به نوعی در حال فاصله گرفتن از AKP و ائتلاف جمهور است. این موضوع در مقایسه انتخابات پارلمانی 2015 و 2018 میلادی نیز به وضوح مشاهد می شود. در حالی که AKP و حزب حرکت ملی ترکیه (MHP) در انتخابات 2015 میلادی در مجموع 58.9 درصد از آراء را (41.3 سهم AKP و 17.6 سهم MHP) کسب کرده بودند، در پی ائتلاف با یکدیگر و در انتخابات 2018 تنها 47 درصد از آراء را به خود اختصاص دادند. این درحالی است که CHP در سال 2015 که 33.3 درصد از آراء را در آنتالیا کسب کرده بود در سال 2018 به همراه حزب تازه تأسیس خوب به 45.1 درصد رسید. کاملا واضح است که سیاست های اخیر AKP در عرصه داخلی ترکیه مردم قطب گردشگری این کشور را ترسانده است. به همین دلیل است که مردم این شهر ساحلی در جنوب ترکیه با کناره گیری از حزب محافظه کار AKP به سمت حزب چپ CHP گذر استراتژیکی را آغاز کرده اند. از همین رو باید اعلام کرد که به هیچ عنوان در انتخابات 2019 میلادی شرایطی که نامزد AKP را در سال 2014 میلادی پیروز انتخابات کرد وجود ندارد و این حزب شرایط دشواری را در آنتالیا تجربه خواهد کرد.

از طرف دیگر مسئله ای که نباید آن را نادیده گرفت افزایش آراء حزب کردی دموکراتیک خلق ها (HDP) در شهر آنتالیا است. HDP که توانسته بود آراء خود را در آنتالیا از 5.6 درصد در سال 2015 میلادی به رقم 7.3 درصدی برساند، روند رو به رشدی را در این شهر توریستی دنبال می کند. عدم معرفی نامزد از سوی این حزب در آنتالیا و اعلام رسمی حمایت از اپوزیسیون این هفت درصد رأیی را که آخرین پیروزی ائتلاف جمهور را که تنها با 1.9 درصد اختلاف میسر شده است، بسیار شکننده و سست می کند. حتی اگر شرایط 2018 را در آنتالیا ثابت بدانیم، و حتی اگر HDP بتواند تنها یک سوم از کسانی را که در 2018 به این حزب رأی داده اند به حمایت از نامزد اپوزیسیون متقاعد کند، در این صورت شکست حاکمیت مسلم خواهد شد.

شرایط از دست دادن شدید آراء آک پارتی در سه سال اخیر در آنتالیا و متقابلاَ افزایش آراء جمهوری خواه ها از یک طرف و افزایش آراء حزب کردی HDP با استراتژی حمایت از اپوزیسیون در انتخابات شهرداری کلان شهرهای غرب ترکیه از طرف دیگر، ائتلاف جمهور را در وضعیت دشواری قرار داده است. استانبول، آنکارا، بورسا، آنتالیا و آدانا برای حاکمیت سیاسی شهرهای بسیار مهمی هستند که با توجه به روندی که به وجود آمده است، حاکمیت در بسیاری از این شهرها با تهدید جدی از دست دادن شهرداری ها روبه رو است. نباید فراموش کنیم که این انتخابات برای چشم انداز آک پارتی بسیار مهم است. این مسئله شاید در شرایط کنونی حاکمیت سیاسی ترکیه را دستخوش تحولاتی نکند ولی وضعیت را برای تداوم حاکمیت سیاسی ائتلاف جمهور بسیار شکننده کرده و شاید انتخابات زودهنگام دیگری پیش از موعد 2023 در ترکیه را با توجه به تحقق این روند مشاهده کنیم.

خبرگزاری کردپرس/سرویس ترکیه

بیشتر بخوانید:

غازی عنتاب؛ اپوزیسیون نیازمند ائتلافی فراتر از ائتلاف ملت

بورسا؛ تزلزل حاکمیت آک پارتی پس از 15 سال

ماردین؛ نماد فروپاشی سیاست تعیین قیم در شهرهای کردنشین

دیاربکر؛ تقابل کردهای راست محافظه کار با کردهای چپ گرا در بزرگترین شهر کردنشین ترکیه

ایغدیر؛ کلاف سردرگم انتخابات و رقابت کردها و ترک های ملی گرا

ازمیر؛ ائتلاف کامل اپوزیسیون در برابر حاکمیت سیاسی در دژ مستحکم CHP