دخترانی که زیر 20 سال ازدواج کنند، هدیه می گیرند. این خبری بود که روز گذشته از سوی سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس اعلام شد. سیاست تشویقی برای ازدواج دهه هشتادیها در حالی در نظر گرفته شده که هنوز دو نسل پیش از آنها به علت مشکلات اقتصادی بسیاری که دامنگیر آنها شده است، ازدواج نکرده اند و چشم انتظار یک روزنه امید و حمایتی از سوی دولت و قانونگذار هستند.

هادی نقدی روان درمانگر و مشاور خانوادە چنین طرحی را نادرست می داند و با آن مخالف است. او با ابراز نگرانی از تاثیر آن در افزایش دوچندان آمار طلاق، در این باره می گوید: امروزه تعداد بیشتر مراجعین به دادگاه ها برای طلاق، افرادی هستند که زیر 20 سال ازدواج کرده اند و در همان سن هم در حال طلاق هستند؛ چنین طرحی شاید بتواند ترغیبی برای ازدواج برخی از دختران باشد اما به آمار طلاق فعلی باز هم افزوده می شود.

این روانشناس تصریح می کند: حمایت مالی از دخترانی که زیر 20 سال ازدواج می کنند، در واقع تحت فشار قرار دادن اینگونه افراد برای ازدواج است در حالیکه هیچگونه آمادگی روانی، عاطفی، شخصیتی و حتی اجتماعی برای پذیرش یک زندگی مشترک ندارند.

نقدی یادآوری می کند: این طرح همچنین ممکن است مردان بزرگسال را برای دستیابی بە چنین کمک هزینەای برای ازدواج با دختران زیر 20 سال ترغیب و اساسا دختران زیر 20 سال را بە طعمە تبدیل کند.

او خاطرنشان می کند: تنها توان مالی، شرط ازدواج نیست و آنچه مهم است آمادگی روانی، عاطفی و شخصیتی است که فرد بتواند یک زندگی را اداره کند. چنین طرحی سبب می شود که اینگونه افراد تن به ازدواجی دهند که می دانند شانس چندانی برای موفقیت ندارند.

این روان درمانگر با تاکید بر اینکه ازدواج در هر نقطه ای از دنیا باید مورد حمایت مالی قانونگذار قرار گیرد، اضافه می کند: در ایران چنین کاری در قالب وام های ازدواج صورت می گیرد اما آنقدر مقدار آن در سال های اخیر ناچیز بود که در زندگی زوجین تاثیر چندانی نداشت و اکنون نیز که مبلغ آن افزایش پیدا کرده است در نقطه مقابل آن تورم بالایی هم کشور را فرا گرفته است.

دولت و مجلس در حالی دهه شصتی ها را برای ازدواج به وام شصت میلیونی دلخوش کرده اند که با این اوضاع تورم در کشور حتی نمی توانند با این مبلغ وسایل یک زندگی مشترک را فراهم کنند. تورمی که علاوه بر افزایش سرسام آور قیمت مسکن و ماشین، قیمت لوازم خانگی را هم به اوج رسانده و دیگر با اینگونه وام ها هم نمی توانند چندان امیدی به تشکیل زندگی مشترک داشته باشند و باید سیاست تشویقی برای ازدواج این نسل در نظر گرفته شود.

گفت و گو / زیبا هوشمند