به گزارش کُردپرس،هِی شُل و سفت می‌کنند و هِی تب مردم را بالا پایین می‌برند.فلان شخص فلان جا می‌گوید،بنزین گران می‌شود و دو دقیقه بعد فلان سایت نزدیک به فلان جریان تکذیب می‌کند. یک شلختگی اقتصادی که چه عرض بکنیم، یک شلختگی رفتاری گریبانگیر مجلس و دولت شده و هر دو سردرگریبان پاسخگویی و سیاست های عادلانه شده‌اند.دولت عزمش را جزم کرده و می‌گوید،بابا با این قیمت نمی‌شود دیگر بنزین دست مردم بدهیم،نمی‌صرفد! اما مجلس که خود را "خانه ملت" می‌داند و می‌خواهد از موکلانش دفاع کند در پاسخ دولت جواب می‌دهد،بالا رفتن قیمت بنزین به صورت سرسام‌آوری قیمت اجناس دیگر را افزایش می‌دهد و این در حالی است که از نوروز ۹۷ تا به امروز بدون آنکه قیمت بنزین گران شود،اجناس چندصد برابر افزایش قیمت داشته‌اند.حال چه کسی راست می‌گوید و حق با کدام طرف است؟
واقعیت این است هر دو طرف درست می‌گویند و هم قیمت فعلی بنزین جوابگوی خرج و مخارج و یارانه دولت را نمی‌دهد و نه مردم بیشتر از این توان افزایش قیمت‌ها را دارند.اما راهکار چیست؟
دو نرخی کردن بنزین بهترین راه است
«فرید عامری»مدیرعامل پیشین شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی با تاکید بر این‌که با توجه به شرایط کنونی، چاره‌ای به جز سهمیه‌بندی وجود ندارد، دلایل لزوم سهمیه‌بندی را اینگونه تشریح کرد: این درست است که شرایط جامعه در حال حاضر به صورتی است که قدرت خرید مردم محدود شده است، اما تفاوت نرخ بنزین در ایران با کشورهای همسایه، بسیار افزایش یافته و این موضوع باعث افزایش میزان قاچاق می‌شود.وی افزود: در حال حاضر تفاوت نرخ بنزین در ایران با کشورهای همسایه تا حدی است که اگر همین روال ادامه پیدا کند و تدبیری برای آن اندیشیده نشود، در آینده نزدیک شاهد نایاب شدن بنزین در مناطق مرزی خواهیم بود و ایران در این مناطق با بحران روبه‌رو خواهد شد.مدیرعامل پیشین شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی با تاکید بر این‌که جامعه کشش افزایش نرخ بنزین را ندارد، گفت: با توجه به این‌که جامعه کشش افزایش بنزین را ندارد، بهترین راهکار دو نرخی کردن آن است. به نظر من میزانی از مصرف معمول مردم که مصرف بهینه است، مشخص می‌شود و این میزان با قیمت کنونی بنزین محاسبه می‌شود و اگر فردی بیش از مصرف متعارف جامعه استفاده کند، وجه بیش‌تری باید پرداخت کند.
حال در این میان مشخص نیست اگر سهمیه‌بندی بنزین قطعی شود، چگونه اجرایی خواهد شد.به نظر می‌رسد،مجموعه نفت به روش قبل اعتقاد بیش‌تری دارد که سهمیه را به هر خودرو اختصاص دهد.این دیدگاه نوعی نگاه عدالت محورانه است و بر این تاکید دارد که یارانه متعلق به همه مردم است و باید به همه تعلق بگیرد.اما اگر اینچنین باشد پس تکلیف افراد دارا و ندار به چه صورتی خواهد بود.مثلا اگر سهمیه مشخصی به همه افراد تعلق بگیرد در حالی که شخصی درامد ماهایانه‌اش ۲ میلیون تومان است و یکی ۲۰ میلیون،۲۰۰ میلیون یا ۲ میلیارد درامد دارد چگونه مشمول این عدالت دریافتی بنزین می‌شود،قطعا اینجا خود نوعی بی‌عدالتی نهفته وجود دارد که خود بر این سهمیه بندی تاثیر میگذارد.
اما آنچه که در این میان مهم است ، افزایش قیمت بنزین برای دهک‌های پایین جامعه بسیار آسیب‌زاست و علاوه بر ایجاد موج تازه‌ای از گرانی‌ها نوعی تشویش روانی هم در سطح جامعه ایجاد می‌کند.قیمت بنزین تبدیل به یک فرمول اقتصادی شده و همه چیز یک مملکت را به خود گره زده به نحویی که با گرانی آن قیمت اجناس دیگر هم افزایش می یابد.
نظر شما