تراژدی زندگی در حاشیه‌های سیمره و انارستان‌های مدفون / حشمت‌اله کرمی‌نژاد

سرویس ایلام - در حالی که چند هفته ای است بیشتر نگاه ها به سمت استان خوزستان و ماجراهای مربوط به سیلاب در این نقطه از کشورمان است، کیلومترها جلوتر از این منطقه، سیلاب ویرانگر و البته برخی تصمیمات مربوط به آن مشکلات زیادی را در استان ایلام به وجود آورده است.

به گزارش خبرگزاری کردپرس، به دنبال سیلابهای ویرانگر روزهای گذشته و آب گرفتگی مناطق زیادی از استان خوزستان مسئولان کشور برای کنترل و کاهش آبهای ورودی به این استان، آبگیری حداکثری سدهای بالادست این استان از جمله سد سیمره در استان ایلام را در دستور کار خود قراردادند.

این تصمیم پرشتاب و ناگزیر مسئولان و البته شدت گرفتن بارش ها و سیلابها باعث شد شد که دریاچه سد سیمره در شهرستانهای بدره و سیروان به سرعت و با طغیانگری همیشگی خود به پیشروی های ادامه داده و مناطق زیادی را به کام خود برده و مشکلاتی را به وجود آورد.

پیشروی های سیمره در شهرستان بدره اگر چه برخی زمینهای کشاورزی را زیر آب برد اما خسارات آن چندان قابل توجه نبوده است اما در آن سوی دیگر این دریاچه بزرگ و در شهرستان سیروان پیشروی های دریاچه سیمره مشکلات عمده ای را که شاید بتوان آن را یک تراژدی نامید برای روستائیانی که سالیان سال است با رودخانه سیمره زندگی کرده اند به وجود آمده است.

روستانشینانی که پیشروی دریاچه سیمره زندگی شان را فلج کرد

در شهرستان سیروان همزمان با بالا آمدن آب سد سیمره، مزارع و خانه های زیادی در روستاهایی همچون چم شیر، چم ریته، داربلوط، چم جنگل و البته روستاهایی هم در آنسوی سیمره در شهرستان کوهدشت به زیر آب رفته و زندگی روستاییان این مناطق به نوعی فلج شده است.

در این مناطق همچنین ارتباط زمینی چند روستا در این سوی سیمره در استان ایلام و آن سوی سیمره در لرستان با پیشروی دریاچه سد سیمره به طور کامل قطع شد که در این زمینه چندین قایق که تعدادی از آنها هم از استانهای دیگر آمده بودند کار جابجایی و کمک رسانی به این اهالی را بر عهده گرفتند.

در روستاهای مذکور خانه های زیادی که قبلا تخلیه شده بودند به زیر آب رفته است اما فاجعه بارتر از خانه های این مردم مزارع کشاورزی آنان و البته صدها هکتار باغ است که ساکنان اینجا عمری است که از این طریق امرار معاش می کنند.

صدیقه محمدی یکی از اهالی روستای چم ریته در حالی که بر بالای بلندی روستا با حالتی اندوهناک ایستاده و نظاره گر باغهای به زیر آب رفته خود و اهالی است می گوید: باغهای ما منبع درآمد اصلی ما بود و چند سالی بود که از طریق فروش انار، برنج و دیگر محصولات باغی و کشاورزی زندگی خوبی داشتیم اما یکباره هست و نیست زندگی مان به زیر آب رفت.

انارستان‌های بزرگی که زیر آب مدفون شدند

او با اشاره به باغهای انار زیر آب مانده شان می گوید: باغ ما که به باغ حجی حسین معروف بود را همه در شهرستان سیروان و استان ایلام می شناختند. ما بخاطر کیفیت بالای انارهایمان حتی از استان کرمانشاه هم هر ساله مشتری داشتیم.

این روستایی اهل چم ریته در ادامه گفت: ما هر ساله بیش از 50 میلیون تومان فقط انار می فروختیم علاوه بر اینکه همه میوه مورد نیازمان، آب انار و برنج خوشبو و محلی مورد نیازمان هم از طریق زمین هایمان تأمین می شد اما اکنون همه این زمین ها به زیر آب رفته اند و معلوم نیست آینده زندگی خود و بچه هایمان چه خواهد شد.

ریحان یک زن روستایی دیگر که کنار صدیقه ایستاده است با گریه و در حالی که دستانش را بر چشمانش می مالد می گوید: باغهای ما همه زندگی مان بود و معلوم نیست چرا این بلا به زندگی ما جاری شد.

باغهایی که همه هست و نیست روستائیان بودند

وی ادامه داد: این باغها آنقدر به ما منفعت می رسانند که هیچ چیز نمی تواند نبود آنها را جبران کند و در ادامه با گریه گفت: ما هنوز از محصولات باغی پارسال آب انارهای یخ زده زیادی داریم که هر روز برای مشتری هایمان ارسال می کردیم.

نصراله یکی دیگر از اهالی روستای چم ریته می گوید: زندگی همه ما روستائیان تا امسال باغداری و کشاورزی بوده است اما اکنون باغها و زمین هایمان زیر 10 متر آب دریاچه مدفون شده است.

وی با حالت اندوهناکی می گوید: از باغهایمان همه نوع میوه ای برداشت می کردیم و از اردیبهشت ماه که گوجه سبز برداشت می کردیم تا اواخر پاییز که فصل برداشت انار بود همه نوع میوه ای را برداشت می کردیم و مایحتاج خود را کامل تأمین می کردیم اما همه این باغها اکنون زیر آب هستند و معلوم نیست سرنوشت زندگی ما چگونه خواهد شد.

این کشاورز روستایی ادامه داد: به ما گفته شده که این زمین ها تا تابستان به زیر آب خواهند بود اما سوال ما این است اگر فرضاً آن موقع زمینهایمان از زیر آب بیرون بیایند آن موقع زمینها و درختهایی زیر چند متر گل و لای که به شکل باتلاق خواهند بود به چه دردی خواهند خورد.

چم شیر روستایی که هست و نیست آن قربانی آب شد

در بین روستاهای شهرستان سیروان روستای «چم شیر» بیشترین خسارات را دیده است. تقریبا نیمی از خانه های این روستا و از جمله امام زاده و مدرسه روستا هم زیر آب رفته است. راه اصلی منتهی به روستا زیر آب رفته و البته هکتارها باغ و زمین کشاورزی روستا هم قربانی این دریاچه شده است.

مصطفی یکی از اهالی روستای چم شیر می گوید: اگر چه که همه این بلاها متأثر از سیلاب است اما باید گفت که ما قربانی مردم استانهای دیگر شدیم و بخاطر نجات مردمان دیگر زندگی ما قربانی شده است و مسئولین باید این موضوع را درک و خسارات زندگی ما را جبران کنند.

وی با عنوان این که مردم روستای چم شیر بیچاره شده اند ادامه داد: وضعیت زندگی ما از سیل زده های استانهای پایین دست ایلام بحرانی تر است چرا که آنان ممکن است فقط خانه هایشان خسارت دیده باشد اما ما علاوه بر خانه، زمین، باغ و همه هستی مان از بین رفته است.

مصطفی ادامه داد: زمینهای مرغوب ما و هزاران هکتار باغ و مزرعه از بین رفته و دیگر هیچ منبع درآمدی نداریم علاوه بر اینکه خودمان هم آواره کوههای اطراف شده ایم.

وی گفت: تا چند وقت دیگر فصل نشاء کاری برنج است اما ما امسال دیگر زمینی برای کشت و برنج کاری نداریم. فکر می کنم دیگر نه فقط مثل پارسال بلکه دیگر هیچ وقت شاهد روییدن گل انار روی شاخه های درختان باغهای انار نیستیم و شاهد زندگی زیبای گذشته نیستیم.

روزی که آب اهالی چم شیر را غافلگیر کرد

اگر چه که روزهای قبل از سیل به مردم روستاهای حاشیه دریاچه و رود سیمره در زمینه تخلیه محلهای زندگی شان هشدار داده شده بود اما برخی از این اهالی نتوانسته بودند از این مهلکه بگریزند.

شکریه یکی از اهالی سالمند این روستا است که می گوید: روزی که سیلاب شد من در خانه ام بستری و مریض بودم البته فکر می کردم اگر سیلاب شدید شود و دریاچه سیمره عقب نشینی کند مشکلی برای خانه من ایجاد نمی شود اما من غافلگیر شدم.

وی گفت: با بالا آمدن سد سیمره همه وسایل زندگی ام از جمله یخچال، تلویزیون، اسباب و اثاثیه منزل و هر آنچه که در طول زندگی ام جمع کرده بودم از بین رفت.

انار منبع درآمد و همه زندگی ما بود

این زن که تحت پوشش کمیته امداد سیروان است می گوید: مسئولان کمیته امداد از خانه ام بازدید کرده و تعیین خسارت کرده اند و چند سبد غذایی و چند قلم لوازم خانگی هم به من داده اند اما من اکنون خانه ای ندارم که در آن زندگی کنم و فعلا آواره خانه برخی اقوام در شهر لومار هستم.

فرشته یک زن جوان و اهل روستای چم شیر است که همسر وی از معاودین عراقی مقیم استان ایلام است و خودش هم قبلا از طریق باغداری و کشاورزی امرار معاش کرده است.

وی می گوید: من خودم زمین و باغ مستقل نداشته ام اما هر ساله زمین و باغهایی را اجاره و پرورش می دادم و سال گذشته از طریق اجاره باغ و فروش انار و برنج عنبربو 24 میلیون تومان درآمد داشتم. علاوه بر این چندین میلیون تومان هم از طریق کار کردن در باغهای دیگران درآمد داشته ام.

زندگی اجتماعی و جمعی روستائیان سیروان در معرض خطر

او با بیان اینکه اقتصاد و زندگی بیشتر مردم این دیار بر مبنای باغداری و تولید انار بوده است می گوید: با زیر آب رفتن زمین هایمان دیگر همه این فرصتها از زندگی ما گرفته شده است.

فرشته البته به یک پدیده اجتماعی هم اشاره می کند و می گوید: به ما اهالی این چند روستا گفته شده که محل زندگی خود را برای همیشه ترک کرده و به نقاط دیگر برویم که در صورت چنین اتفاقی زندگی اجتماعی ما اهالی روستا که همه به نوعی با هم فامیل و نسبت خانوادگی داریم از هم گسیخته شده و اصل و نسب این اهالی که سالها در کنار هم زیسته اند در جاهای دیگر پراکنده و به نوعی از هم گسیخته می شود.

وی ادامه داد: دولت باید نگذارد اهالی این روستا در نقاط دیگر پراکنده شوند و اکنون که امکان فعالیت کشاورزی و باغداری از ما گرفته شده این مشکل به نوعی دیگر برطرف و جبران شود.

مصطفی اهل روستای چم شیر با اشاره به اعلام مسئولان برای جبران خسارات وارد شده به روستائیان سیروانی می گوید: مسئولان سد سیمره قبلا پولهایی بابت زیر آب رفتن زمینهای کشاورزی این منطقه پرداخت کرده اند اما ما فقط در بخش باغداری میلیاردها تومان خسارت متحمل شده ایم و خسارات پرداخت شده به ما کشاورزان بسیار ناچیز بوده است.

مردم چم شیر حتی جایی برای خواب هم ندارند

مشکلات روستاهای زیر آب رفته شهرستان سیروان واکنش مسئولان استانی را هم در پی داشته است به شکلی که پس از زیر آب رفتن این روستاها با حضور استاندار ایلام و نمایندگان این استان در مجلس نشستی اضطراری برگزار شد.

سلام امینی نماینده مردم ایلام در مجلس شورای اسلامی در این زمینه با اشاره به زیر آب رفتن چند روستا در سیروان و از جمله روستای چم شیر گفته: همه ما سرپناهی داریم اما مردم چم شیر حتی جایی برای خواب هم ندارند و باید فکری عاجل به حال آنها کرد.

جلال میرزایی دیگر نماینده استان در مجلس شورای اسلامی نیز در این باره گفته: وزارت نیرو باید نسبت به پرداخت خسارت و تملک باغات، زمین های کشاورزی و منازل مسکونی روستای چم شیر و چند روستای دیگری که مستقیم در معرض آب گرفتی هستند، اقدام کند.

جانشین دادستان مرکز استان ایلام نیز با اعلام حمایت از مردم روستاهای چم شیر گفته: اگر مشکل مردم چم شیر حل نشود به دادستان سیروان می گوییم که به موضوع ورود کند.

جبران خسارات باغات و زمینهای کشاورزی چالش بزرگی که باید مورد توجه قرار گیرد

رئیس دادگستری سیروان هم در این زمینه گفت: به صرف اینکه مبلغی را برای مردم در نظر بگیریم و به آنها پرداخت و زمین های آنان را تملک کنیم، این اقدام کافی نیست چرا که مردم دیگر شغل و کارشان را از دست داده اند.

در روزهای گذشته دریاچه سد سیمره همچنان در حال پیشروی بوده و هر ساعت مساحت های بیشتری را به کام خود می بلعد با این روند بیم آن می رود که این موضوع دیگر برای مسئولان عادی شود و مشکلات این مردم در اندک زمانی دیگر به فراموشی سپرده شود.

با اینکه مسئولان استان این تصمیم را گرفته اند که اهالی روستای چم شیر و چند روستای دیگر برای همیشه روستای خود را ترک و در منطقه ای دیگر اسکان داده شوند اما از بین رفتن چند صد هکتار باغ و زمین کشاورزی که اقتصاد اصلی روستائیان این منطقه بوده و سالانه صدها میلیون تومان برای این اهالی درآمد و ثروت ایجاد کرده است چالش بزرگی است که همچنان حل نشده باقی مانده و به نظر می رسد این مهم باید به صورت جدی از سوی مسئولان کشوری مورد توجه قرار گیرد.

کد خبر 109168

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha