جشنواره ای که نشان می دهد ظرفیت های مهم و مغفول مانده ای در حوزه توسعه رسانه ای در کشور وجود دارد که باید مورد توجه قرار بگیرد. نمایشگاه و نخستین جشنواره رسانه های کردی در کردستان با مشارکت سه استان کرد نشین دیگر (آذربایجان غربی، ایلام و کرمانشاه) در حالی برگزار می شود، که امکانات استان ها برای برگزاری رویدادهای فرهنگی از این دست اندک و تمرکز رسانه ای در حال حاضر بیشتر در پایتخت است. این جنشواره که قرار است از این پس به صورت سالانه و بین المللی برگزار شود، از نظر کمی و کیفی و نوع داوری آثار و همچنین جایگاه داوران آن در سطحی قرار گرفته است که کمتر کسی فکر می کند اولین دوره آن است. این جشنواره در همین گام اول به درجه ای قابل قبول از پختگی رسیده است که برخی نمایشگاه های کشوری بعد از چندین دوره برگزاری هنوز به آن جایگاه نرسیده است. (قطعا این گزاره به معنی نبود کم و کاستی ایراد در این جشنواره نیست).

رسانه ها اگر نه محور- حداقل یکی از ارکان اساسی و اصلی «توسعه همه جانبه»- هستند و حتی فراتر از آن می توان رسانه ها را موتور محرک توسعه همه جانبه به حساب آورد. زدودن تمرکز گرایی از حوزه های مختلف به باور کارشناسان یکی از قدم های مهم در راستای نیل به تحقق این نوع توسعه است و بر کسی پوشیده نیست این تمرکز زدایی باید در عرصه رسانه ای هم به صورت جدی مورد توجه قرار گیرد. اگر این روزها رسانه های سراسری کشور؛ از فقر شدید مخاطب رنج می برند، یکی از دلایل آن عدم توجه به «پیرامون» و تمرکز شدید بر «مرکز» از سوی آنها است، تا جایی که پر بیراه نیست اگر رسانه های سراسری کشور را «رسانه های تهران» بنامیم. یکی از راهکارهای رهایی از فقر مخاطب توجه به مناطق پیرامونی و شهرستان ها است و رسانه های محلی در این زمینه می توانند کارساز باشند. برگزاری این جشنواره نشان داد ظرفیت های رسانه ای هم تا دلتان بخواهد وجود دارد و صرفا بارور کردن آنها باید در دستور کار قرار بگیرد.