نام امام خمینی(ره) با انقلاب اسلامی ایران پیوندی جدایی ناپذیر و ناگسستنی دارد؛ نظریه پرداز و معمار بزرگ نهضت اسلامی که در قله فقاهت با تبیین گفتمان مترقی و آزادی خواهانه خویش، تفکری جدید و مبتنی بر آموزه های الهی را بنا نهاد و بنیانگذار نظام مردم سالار دینی در ایران شد.
سیر تالیفی امام از مسائل عقلی آغاز گردیده و در زمینه اخلاقیات، فقه و اصول ادامه یافته است. در حدود ۲۷ سالگی کتاب مصباح‌الهدایه را به رشته تحریر درآوردند که بعضی از علمای بزرگ معاصر بر آن حاشیه زده‌اند. در ۲۹ سالگی شرحی بر دعای ماه رمضان نگاشتند و بعد آن کتاب اربعین حدیث. علاوه بر آن ۲۱ عنوان کتاب دیگر نگارش کرده‌اند که برخی از آن‌ها عبارتند از: اسرارالصلوه کشف اسرار، شرح حدیث جنود عقل و جهل، آداب‌الصلوه، تحریرالوسیله، توضیح‌المسائل، حکومت اسلامی یا ولایت فقیه، مبارزه با نفس یا جهاد اکبر.
امام تدریس کتب فلسفی را در حالی که بیش از ۲۷ سال نداشتند، آغاز کردند و در کنار درس فلسفه به تدریس اخلاق همت گماردند. عمّال رضاشاه برای تعطیلی این درس فشار می‌آوردند که با مقاومت امام به نتیجه نرسیدند اما ناچار شدند برنامه درس اخلاق را از مدرسه فیضیه به مدرسه حاج ملاصادق در منطقه دوردست شهر منتقل کردند. در کنار این‌ها به تدریس دروس فقه و اصول می‌پرداختند.
تدریس علوم منقول و خارج فقه و اصول را در سال ۱۳۲۵ ه.ش. همزمان با ورود آیت‌الله بروجردی به قم آغاز کردند.
در تبعید در شهر نجف هم با اصرار طلبه‌ها درس را آغاز و بهمن‌ماه ۱۳۴۸ درس ولایت فقیه را در ۱۳ جلسه ارائه کردند.
پیر جماران سرانجام پس از سال ها تلاش در مسیر تجلی و تحقق آرمان های اسلام در 14 خرداد 1368 خورشیدی به ندای حق لبیک گفتند و به دیدار معبود شتافتند.
جمعیت شرکت‌کننده در این مراسم ده ها میلیون نفر برآورد می‌شود که بزرگترین تشییع جنازه دنیا لقب گرفته‌است، برخی منابع مراسم تشییع پیکیر رهبر کبیر انقلاب دارای رکورد گینس بزرگترین تشییع جنازه جهان است.
نظر شما