شهرنشینی هنر زیستن انسانها در کنار یکدیگر است و به عبارتی شهر محلی است در برگیرنده انبوه انسانها که از سویی افکار و عقاید،هنرها و ایده های گوناگون شخصی و خصوصی دارند و از سوی دیگر دارای ویژگی و آرزوها،امیال و عقاید مشترک و جمعی هستند .در حقیقت وجود انسانها و تلاش و فعالیت و همزیستی آنها در کنار هم است که به کالبد بی جان شهر، روح می بخشد .
شادابی، طراوت، سلامتی، زیبایی، پایداری و دوام عمر شهر بی شک به کار مداوم و دقیق هر کدام از اندام های شهری از یک سو و از سوی دیگر به سلامتی فکری، جسمی، روحی و روانی اصلی ترین عضو جامعه یعنی انسان بستگی دارد . به دیگر سخن نمی توان شهری مطلوب را تقاضا کرد و در عین حال شهروندانش را نادیده گرفت .
برای ساختن چنین شهری و پایداری آن توجه به سه واژه محیط ، اقتصاد و عدالت اهمیت پیدا می کند و بی توجهی به واژه عدالت ، موجب پیدایش فقر شهری می شود . فقر شهری پدیده ای جدید است که این شهرستان با آن مواجه است .
رشد شتابان شهرنشینی و الحاق روستاهای پیرامون به بافت شهری مهاباد و افزایش جمعیت به این پدیده دامن زده است و در بی توجهی به مطالبات مردم در زمینه تقاضای مسکن و باتوجه به عدم امکان توسعه طرح جامع شهری و در سایه ضعف نظارتی شهرداری و سایر نهادهای مربوطه، مالکین زمینهای خارج از محدوده خدمات شهری،به صورت خود جوش، اقدام به تفکیک زمینهای خود با کاربری کشاورزی و یا غیر مسکونی نموده اند و از طریق بنگاه ها نیز به خرید و فروش آنها پرداخته و همین امر بسترساز بروز مشکلات فراوان و در نهایت ناپایداری شهری و ساخت و سازهای غیر مجاز و غیر اصولی گردیده و همین امر سبب نادیده انگاشتن فضا برای احداث مراکز آموزشی، بهداشتی، تفریحی، فضای سبز و خدماتی دیگر شده است که نه تنها کالبد منظری شهر را خراشیده بلکه تلاش برای ایجاد محیطی شاداب، با طراوت و تمهید سلامت جسمی، روحی و روانی ساکنان این مناطق و به عبارتی پایداری و دوام عمر شهر را نیز دچار چالش نموده است که ساماندهی آنها نیازمند تلاشی مضاعف بوده و همینطور همدلی و همراهی مردم و مسئولین را می طلبد .
باید آگاه بود که ساخت و سازهای هر شهری بازتابی است از روحیه زیستی و فرهنگ شهروندی ساکنان آن شهر و به همین ترتیب این ساخت و سازها معرف مدیریت شهری کارآمد و یا ناکارآمد نیز هستند .
در بازدید های متعددی که از این مناطق داشته و در گفتگوهایی که با ساکنین این محلات انجام داده ام، آنچه در این مناطق بسیار مشهود است مطالبات مردم در حوزه خدمات شهری است که بسیاری از فعالیتهای خدماتی مورد نیاز یرای اداره امور شهر را در برمی گیرد و عمده ترین آنها عبارتند از:
خدمات بهداشت محیط همچون آب آشامیدنی، فاضلاب (چندین محله هنوز به شبکه فاضلاب شهری متصل نشده اند ) نبود مراکز درمانی، بهداشتی و آموزشی و همچنین مشکل پسماند و یا تاخیر در انتقال پسماند (بوی بسیار متعفن زباله و فاضلاب، نفس کشیدن و زندگی را بر ساکنان این مناطق سخت نموده است).
در بخش خدمات رفاهی و تفریحی مردم این مناطق خواستار فضای سبز، پارک کودک، کتابخانه های عمومی، زمینهای ورزشی و خدمات بانکی، دسترسی به حمل و نقل امن، راحت و قابل اعتماد و کم هزینه مانند مینی بوس و تاکسی می باشند .همچنین ایجاد دسترسی به خدمات حفاظتی و امنیتی همچون آتش نشانی و پلیس نیز ضروری است.
از دیگر اولویت های ساکنین، ساماندهی و ترمیم معابر و شبکه گذرگاهی، مبلمان شهری، نور پردازی و میزان روشنایی در شب است .از طرفی مهمترین معضل ، نداشتن سند ملکی و قولنامه ای بودن املاک است.
با توجه به اینکه مطالبه گری حق مردم است و پیگیری مطالبات مردم هم از وظایف شوراهاست لذا شایسته است که با کار کارشناسی، اولویت بندی نیازهای ضروری، انجام گیرد و از امکانات و منابع موجود، بیشترین و بهترین استفاده را برای ساماندهی امورات به کارگرفت و با دیدی جامع نگر و مردمدار، شهر مدیریت شود تا بتوان کیفیت زندگی شهری را با برقراری عدالت محیطی ، اجتماعی و توسعه متوازن ارتقا داد و در مجموع تلاش کرد که فضای شهری همان هیجانی را که برای ساکنین دیگر مناطق مرکزی و شمال شهر دارد برای مردان، زنان، کودکان و افراد مسن این مناطق نیز داشته باشد .
نظر شما