امسال با توجه به شرایط جوی به نظر می رسید که باید منتظر قتل عام نیزارها در وسعتی بالاتر باشیم اما راستش را بخواهید نه به این زودی. همه غافلگیر شدیم حتی کارشناسان محیط زیست که به قول خودشان همان موقع آتش سوزی در محل حاضر بوده اند برای «نمونه گیری.» نیزارهای زریوار را عاملان انسانی به آتش می کشند، عده ای به قول یکی از کارشناسان محیط زیست به زعم خودشان اساسا این نیزارهای زیبا را به حال زریوا مظلوم کردستان مضر می دانند و عده ای دیگر هم منافع شخصی در این کار دارند از جمله تسهیل کاری در امر ماهی گیری و ....

مسئولان محیط زیست و منابع طبیعی بارها و بارها در سال های اخیر نشان داده اند اولا به شدت در حراست از منابع مهم این سرزمین ناتوان هستند و دوما در پاره ای اوقات امکانات و تجهیزات لازم را ندارند و پیش بینی نکرده اند. نمونه های بارز آن آتش سوزی سال گذشته جنگل های مریوان و قتل هزاران بلوط همین چند ماه قبل. بنابراین روی سخن با مردم و انجمن های زیست محیطی است. مردم دلسوز و انجمن های فعال در منطقه در مرحله اول باید از اینکه مسئولان امر بتوانند کاری کنند قطع امید کنند چون نشان داده اند نه می خواهند و نه احتمالا می توانند. بنابراین وقتش رسیده مانند هزاران نمونه دیگر در سال های اخیر خود مردم آستین ها را بالا بزنند و دست از این نظاره گری بی عمل در برابر این گونه نابودی ها بردارند. در مرحله اول آنهایی را که فکر می کنند این نیزارها به حال زریوار مضر است توجیه کنند که این هم بخشی از اکوسیستم این دریاچه مظلوم و قشنگ مان است و باید لای روبی شود نه اینکه آتش به جانشان بیفکنیم و در مرحله دوم افکار عمومی طبیعت دوست مردم منطقه را در مورد کسانی که با مطامع خاص این اقدامات را انجام می دهند حساس کنند. خلاصه اش اینکه خودمان باید کاری کنیم از دست مسئولان امر کاری بر نمی آید که اگر بر می آمد این همه تکرار مرگ نیزارها را شاهد نبودیم.