رفع حضر عبدالله اوجالان، رهبر دربند PKK، اجازه دیدار وی با وکلایش، اجازه ملاقات به خانواده وی، انتشار دو پیام و در نهایت انتشار نامه جنجالی وی در یک روز مانده به انتخابات استانبول را می توان خلاصه ای از دوران پیش از انتخابات شهرداری کلانشهر استانبول در 23 ژوئن 2019 میلادی دانست که تلاش می شد تا به این صورت هم نظر کردهای هوادار حاکمیت سیاسی که در انتخابات پیشین دست به بایکوت زده بودند را برگردانند و هم به نوعی مانع از حمایت کردهای استانبول از نامزد اپوزیسیون شوند. سیاستی که به هیچ عنوان موفق عمل نکرد و با شکست سنگین حاکمیت سیاسی یعنی حزب عدالت و توسعه (AKP) روبه رو شد.

با نگاه به دوران پیش از انتخابات استانبول شاهد تغییر گسترده ادبیات حاکمیت سیاسی ترکیه در قبال مسئله کردها هستیم. از کردی سخن گفتن بینالی ییلدریم نامزد آک پارتی در این انتخابات در دیاربکر و استفاده از لفظ کردستان گرفته تا پیام رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در خصوص بازگرداندن جنازه خواننده شهیر کرد ترکیه احمد کایا از پاریس به این کشور. حتی کار به جایی کشید که دولت باغچلی رئیس حزب تندرو ملی گرای ترک حرکت ملی ترکیه (MHP) نامه عبدالله اوجالان را به عنوان "تلاش های وی برای جلوگیری از استثمار کردها و HDP" ارزیابی کرد و عبدالله اوجالان از سوی جامعه شناس کرد نزدیک به حکومت ترکیه در برنامه زنده تلویزیونی به عنوان شخصیت ملی – میهنی معرفی شده و برادر ایشان عثمان اوجالان که از دست دولت فرار کرده و در اربیل اقامت دارد در برنامه زنده تلویزیون از شبکه دولتی TRT کردی حضور پیدا کرد.

ولی بعد از برگزاری انتخابات استانبول و شکست نامزد آک پارتی در این انتخابات گویا ورق برگشت و تمام این اقدامات و زبان نرمی که پیش از انتخابات اتخاذ شده بود جای خود را به سیاست های چند سال اخیر داد. تأکید اردوغان به تداوم مبارزه با تروریسم در داخل و خارج از مرزهای ترکیه سه روز بعد از انتخابات استانبول مشخص کرد که رفع حصر، زبان نرم، کُرد دوستی و ... همگی به عنوان یک حربه انتخاباتی بود. اعلام بی اطلاعی از حضور عثمان اوجالان در برنامه تلویزیون TRT کردی و اعلام بی اطلاعی وی از حضور عثمان اوجالان در لیست قرمز تروریست های تحت تعقیب وزارت کشور ترکیه در آستانه سفر به ژاپن برای حضور در نشست سران کشورهای G-20 نشان داد که حاکمیت سیاسی یک بار دیگر دست به انکار عملکردی خواهد زد که پیش از انتخابات تنها برای کسب رای به آن روی آورده بود. در پی این تحولات رد درخواست خانواده عبدالله اوجالان برای دیدار با وی بعد از انتخابات 23 ژوئن نیز این مسئله را بیش از پیش محرز کرده است که حکومت ترکیه از مسئله کردها و شخص عبدالله اوجالان تنها در راستای اهداف سیاسی و انتخاباتی در تلاش برای بهره برداری بود، تلاشی که مثمر ثمر واقع نشد و به نوعی ثابت کرد که کردها دیگر فریب چنین سیاست های موقتی را که منافع حزبی را دنبال می کند، نخواهند خورد.

ایجاد فضای دوقطبی شدید که آک پارتی همواره از آن به نفع خود استفاده می کرد شمشیر دولبه ای بود که بارها هشدار داده شده بود که به ضرر آک پارتی نیز وارد عمل خواهد شد. چه بسا فضایی که همواره مورد بهره برداری حزب حاکم در ترکیه قرار می گرفت در 23 ژوئن 2019 میلادی نتیجه عکس برای این حزب رفم زد و ائتلاف جریان های اپوزیسیون در سایه هوشمندی حزب کردی HDP شکست نگران کننده ای را به حاکمیت سیاسی متحمل کرد که این شکست آینده حیات سیاسی حزب حاکم ترکیه را با سوالات بنیادی بسیار مهمی روبه رو کرده است.

خبرگزاری کردپرس/سرویس ترکیه