کردها از زمان تشکیل جمهوری ترکیه در سال 1923 برای رسیدن به حقوق کامل خود و به رسمیت شناختن آنها به عنوان شهروند ترکیه تلاش کرده اند. آنها با تبعیض ها و سرکوب های بیشماری روبه رو شده اند.ما بعد از دهه ها تلاش بی حاصل برای ایجاد پیشرفت از طریق سیستم سیاسی، مجبور شدیم و هیچ راهی جز در پیش گرفتن راه مقاومت مسلحانه برای ما نمانده بود. حزب کارگران کردستان یا پ.ک.ک که در سال 1978 بوجود آمد جنگ پارتیزانی را در سال 1984 آغاز کرد. در حالی که دولت ترکیه تلاش کرد از ناسیونالیسم و اسلام سیاسی برای در هم شکستن تلاش ما استفاده کند، حزب ما از همان ابتدا خواستار آزادی برای همه قومیت ها و مذاهب شد.

نیروهای عملیاتی ترکیه در سال 1999 و با کمک آمریکا در یک عملیات عبدالله اوجالان، رهبر پ.ک.ک را در کنیا دستگیر کردند. اوجالان به حبس ابد محکوم شده و در جزیره امرالی زندانی است و طی این 20 سال هم سلولی نداشته است.

بازداشت و زندانی کردن عبدالله اوجالان با به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه ترکیه به رهبری رجب طیب اردوغان همزمان شد. اردوغان و حزبش در اوایل کار با تاکید بر دموکراسی، حقوق بشر و عدالت حمایت عمومی را به دست آوردند. اما چند سال بعد وقتی از وی درباره مسئله کردها سوال شد، جواب داد:« وقتی به چیزی فکر نمی کنی یعنی آن چیز وجود ندارد.»

اما همانطور که خود اردوغان هم بعدا اذعان کرد آن چیز{ مسئله کردها} وجود دارد. اما از راه های مختلف از جمله اعلام آتش بس تلاش کردیم با نشان دادن حسن نیت با دولت مذاکره کنیم. اما هر بار این تلاش ها فقط تا زمانی که از نظر سیاسی برای حزب حاکم سودمند بوده به آن متعهد بوده است.

و بعد در سال 2002 وعلیرغم مشکلاتی که ما داشتیم، پ.ک.ک یک آتش بس دیگر را اجرا کرد. پ.ک.ک همه سربازان ترکیه و افسران پلیس را آزاد کرد و نیروهای ما اقدام به خروج تدریجی از ترکیه کردند. این اقدام مسیری را به روی مذاکره باز کرد.

نمایندگان کردها و دولت ترکیه پس از دو سال مذاکره، در 28 فوریه 2015 به توافق رسیدند که بازتاب امید ما به صلح نیز بود. اما اردوغان دریافت که مذاکره دیگر به سود این حزب در انتخابات های آینده نیست و بار دیگر مسیر تقابل را انتخاب کرد.

ملاقات های منظمی که میان نمایندگان دولت ترکیه و اوجالان رهبر ما انجام می شد پایان یافت. جنگ با نیروهای تازه نفس از سر گرفته شد. تانکها و جنگنده ها 10 شهر کردنشین را با خاک یکسان کردند. ارتش ترکیه با بی رحمی صدها تن از غیرنظامیان از جمله زنان ، کودکان و سالخوردگان را کشت. نیروهای امنیتی معمولا از تلاش خانواده ها برای تحویل گرفتن اجساد نزدیکان خود جلوگیری می کردند.

دولت ترکیه بار دیگر اقدام به زدن ضربه مهلکی به کردها کرد. حزب حاکم عدالت و توسعه از طریق افراط گرایی مذهبی و نژادپرستی و به قیمت از دست رفتن دموکراسی و زندگی غیرنظامیان، نه فقط برای کردها بلکه برای خاورمیانه و کل جهان خطرناک است.

اردوغان خیزش دموکراتیک کردها در سوریه و نیز شکست داعش را تهدیدی برای سیاست کردی ترکیه و قبضه قدرت از سوی حزب می داند. سازمان ما خواهان آزادی همه مردم سوریه و ایجاد دموکراسی واقعی در این کشور است. کردها، اعراب و آشوریان شمال شرق سوریه خودمختاری دموکراتیک برگرفته از ایده های اوجالان طی سالها حبس در زندان را در سوریه به اجرا گذاشته اند.

ما هم در برخورد با این چالش ها مرتکب اشتباهاتی شده ایم. ما فکر می کردیم که مسئله کردها فقط از طریق مذاکره با حزب اردوغان امکاپذیر است و این فکر ساده لوحانه بود. ما برای حل تقابلی به این پیچیدگی و مرتبط با دیگر چالشها، می بایست خیلی سخت تر کار می کردیم و با همه نیروهای دموکراتیک ترکیه همکاری می کردیم. در همین ارتباط هم می بایست نیروهای طرفادار دموکراسی را در خاورمیانه و سایر نقاط جان برای کمک به دموکراتیزه کردن ترکیه و حل مسئله کردها به حرکت در می آوردیم.

برای رفع هر گونه ابهام در این مورد، ما بار دیگر برای حل سیاسی مسئله کردها در داخل مرزهای ترکیه از طریق مذاکره متعهد هستیم. ما با همه نکاتی که در ارتباطات اخیر اوجالان آمده موافقیم و تاکید می کنیم که جهت اطمینان یافتن از یک راه حل دائمی، قابلیت های اوجالان و کمک و همکاری آزادانه وی از نظر ما گریزناپذیر است. روشن تر بگویم: اوجالان باید از زندان امرالی به یک خانه امن منتقل شود.

جهان به حمایت از اهداف ما مشتاق است. در اساس، بحران کنونی ترکیه یک بحران سیاسی است. این بحران نشات گرفته از ورشکستگی رویکرد یک صد ساله جمهوری ترکیه در قبال کردها است که این مشکل در راس چالش های کنونی داخلی، منطقه ای و جهانی ترکیه است. ترکیه در همین زمینه و ناچارا به درک جدیدی از ملت که همه اقلیت های فرهنگی و قومیتی را می تواند در بر بگیرد نیازمند است. این رویکرد لزوما باید از طریق یک سیستم اجرایی جدید که انعکاس دهنده تنوع تاریخی منطقه و فارغ از تمرکز قدرت در آنکارا باشد منعکس شود.

ترکیه با حل مسئله کردهای خود می تواند نقشی قاطع در تقویت دموکراسی، ثبات و صلح در خاورمیانه ایفا کند. اما ترکیه همچنان از انجام این کار خودداری می کند. از طرفی دیگر، ما برای دموکراتیزه کردن خاورمیانه از طریق برقراری دموکراسی در ترکیه تلاش می کنیم.

منبع: واشنگتن پست

نویسنده: جمیل بایک

ترجمه: خبرگزاری کردپرس- سرویس جهان

کد خبرنگار: 40101