سیاست های فشار، تهدید، دستگیری، نادیده گرفتن و حمله به کردهای ترکیه از دیرباز در دستور کار حاکمیت های سیاسی این کشور قرار گرفته و در دوره های مختلف تاریخ شاهد فشارهای بسیار زیادی علیه کردهای ترکیه بوده ایم. از عدم شناسایی اقلیتی تحت عنوان کُرد در دوران ابتدایی جمهوری ترکیه و مبارزه با زبان کُردی و عدم اجازه به سخن گفتن به زبان مادری در سال های اولیه جمهوری ترکیه تا عملیات های شدید نظامی علیه کردها در دهه های 80 – 90 میلادی و دستگیری و زندانی کردن گسترده سیاستمداران کرد ترکیه در دوران حال حاضر بخشی از فشارها و سرکوب هایی است که علیه کردها در ترکیه اعمال شده در هر دوره به شکل های گوناگونی ادامه دارد.

بعد از برگزاری انتخابات شهرداری های 2019 میلادی و شکستی که حزب عدالت و توسعه (AKP) در این انتخابات به خصوص در کلانشهرهای ترکیه متحمل شد، چنین به نظر می رسد رویکرد جدیدی در ارتباط با کردها به وجود آمده است. حاکمیت سیاسی که به خوبی می داند روی گردانی کردها از آک پارتی به عنوان مهمترین فاکتور شکست این حزب در انتخابات محلی به خصوص در حوزه انتخابات کلانشهر استانبول بوده است بعد از انتخابات برخلاف آنچه که انتظار می رفت به سیاست های باز با کردها به منظور جذب دوباره آنان در کانون طرفداری خود روی نیاورده است و حلقه های فشار و سرکوب را بیش از پیش محکم تر کرده است. حاکمیت سیاسی که پیش از انتخابات استانبول برای به دست آوردن رای کردها به سیاست های باز با کردها روی آورده و حتی رئیس جمهور ترکیه از انتقال جنازه احمد کایا خواننده شهیر کرد ترکیه به دیاربکر خبر داده و نامزد حزب آک پارتی در دیاربکر کردی سخن گفت، با اتمام انتخابات استانبول و کارساز نبودن این سیاست ها با خشم ناشی از عملکرد کردها در عدم قبول وعده های داده شده به فشار هر چه بیشتر بر روی کردها روی آورده است و در کنار دستگیری های متعدد فعالان سیاسی و مدنی کرد ترکیه به خصوص اعضای حزب کردی دموکراتیک خلق ها (HDP) رویکرد جدیدی را در پیش رو گرفته است که در این رویکرد اجازه هر گونه فعالیت و تجمع هنری – فرهنگی به کردها داده نمی شود.

بعد از آن که اجرای موسیقی زنده به زبان کردی در گروه ارکستر شهرداری ازمیر در یک مراسم افتتاحیه ممنوع اعلام شد {لازم به ذکر است در این اجرا موسیقی های فلکلور و محلی زیادی از جمله فارسی، یونانی، عربی، آذری، فرانسوی، و ... اجرا شده و تنها به موسیقی محلی کردی اجازه داده نشد} این موضوع به یک رویه یک ماه اخیر در استان های مختلف به خصوص در استان های کردنشین تبدیل شده و کنسرت ها و رویدادهای فرهنگی گوناگون کردی یکی پس از دیگری در حال لغو شدن به دستور حکومت است. لغو کنسرت مم آرارات خواننده معروف کرد در شهر وان ترکیه، لغو کنسرت فضای باز گروه موسیقی مرکز فرهنگی میتانی در شهر نصیبین استان کردنشین ماردین و لغو مجوز فستیوال فرهنگ – طبیعت معروف کردی موسوم به مونزور در درسیم تنها بخشی از سیاست هایی است که چنین به نظر می رسد حاکمیت سیاسی در ترکیه این بار فرهنگ و هنر کردی را هدف قرار داده است.

فستیوال بزرگ و جهانی مونزور که از سال 2000 میلادی در ترکیه برگزار شده و گردشگران و علاقه مندان بسیار زیادی را از اقصی نقاط جهان به شهر زیبای درسیم (تونجلی) می کشاند، امسال به دستور استانداری درسیم لغو شد. این فستیوال سه روزه که از 26 لغایت 28 جولای هر سال برگزار می شد یکی از بزرگترین تجمعات هنری و فرهنگی کردهای جهان بود که به مدت سه روز کنسرت ها، رقص های محلی، تئاترها، برنامه های حفاظت از محیط زیست و آشتی انسان و طبیعت را در یک محیط کاملا شاد و دوستانه به نمایش می گذاشت. همه ساله بیش از 200 هزار تن از نقاط مختلف ترکیه و کشورهای دیگر جهان با سفر به درسیم در این فستیوال حضور پیدا کرده و یک اقدام فرهنگی بسیار بزرگ برای کردها به حساب می آید. لغو چنین رویداد فرهنگی مهمی که می تواند در چنین شرایطی تاثیر بسیار زیادی در آشتی ملت ترکیه نیز داشته و از روند قطب بندی های شدید جامعه ترکیه نیز بکاهد نشان می دهد که حاکمیت سیاسی ترکیه در تداوم سیاست های نظامی گری و اعمال فشار و سرکوب بر کردها مصمم است.

خبرگزاری کردپرس/سرویس ترکیه