به گزارش کردپرس؛ در حالی که موضوع گرانی و تورم موضوعی فراگیر بوده که باید در سطح کلان به آن پرداخته شود اما در کنار آن، نبود نظارت صحیح و مستمر بر بازار به ویژه در کردستان که در تورم نقطه به نقطه در کشور ماه هاست گوی سبقت را از دیگر استان ها ربوده است باری اضافی را بر دوش مردم تحمیل می کند.

خیابان «استقلال» در شهر دهگلان اولین انتخاب مردم برای خرید اجناس مورد نیاز است، ما نیز به تبعیت از این عادت این خیابان را برای خرید انتخاب می کنیم. هرچند گرفتن قیمت برای کالاهای اساسی باید مد نظر باشد اما این بار سنت شکنی کرده و سری به بازار سایر کالاها می زنیم.

بازار عروسی داغ است و مغازه های فروش وسایل تزیینی این مراسم نیز شلوغ. وارد یکی از این مغازه ها می شوم و قیمت ها را رصد می کنم. برخی اجناس برچسب قیمت دارند و برخی دیگر نه. دسته گل های عروس قیمت گذاری شده اند، ارزان ترین آن 58 هزار تومن قیمت خورده است. دسته گل ساده ای که به گفته صاحب مغازه باید خودت هم وسایل تزیینی مازاد خریداری کنی تا بشود به آن رنگ و رویی داد.

مغازه روسری فروشی دومین مقصدی است که در این خیابان انتخاب می کنم، کالایی که شاید کمترین نظارت قیمتی را از سوی کمیته نظارت بر قیمت کالا داشته باشد. یکی از روسری هایی که قبلا قیمت آن را گرفته ام انتخاب کرده و قیمت آن را می پرسم. فروشنده با خوشرویی پاسخ می دهد: "قیمت این روسری ها 36 هزار تومان است اما تخفیف هم می دهم". این در حالی است که قیمت آن در بازاری دیگر حدود 25 هزار تومان است. قیمت همین روسری را از مغازه دیگری که دقیقا روبه روی همین مغازه قرار دارد جویا می شوم. مبلغ او کمی بیشتر دور از انصاف است، 50 هزار تومان!

نکته مشترک در هر دوی این مغازه های پر رفت و آمد، عدم درج قیمت اجناس بر روی آنهاست. سرانجام خیابان «استقلال» را به مقصد «معلم» برای مقایسه قیمت ها ترک می کنم.

مغازه ای برای فروش وسایل عقد و عروسی انتخاب می کنم. در این مغازه هم بر روی برخی از اجناس برچسب قیمت وجود دارد و بر روی برخی دیگر نه.

همان دسته گل کذایی 58 هزار تومانی را در این مغازه می بینم و قیمت آن را می پرسم، 45 هزار تومان! این یعنی 13 هزار تومان اختلاف قیمت به فاصله دو خیابان.

هرچند وضعیت در این مغازه هم چندان تعریفی ندارد. برچسب قیمت هایی که بر روی اجناس خورده است با قیمت هایی که فروشنده می گوید مطابقت ندارد. توجیه این است که قیمت ها مربوط به گذشته بوده و خریدهای جدید دارای قیمت های متفاوت هستند.

موضوع به همین جا ختم نمی شود. تبعیض قیمتی بین مشتریان از مواردی است که در این مغازه دل را می زند! بسته های دستمال کاغذی که به یکی 10 هزار تومان و به مشتری بعدی 13 هزار تومان فروخته می شود و البته توجیه هم وجود دارد، اولی آشناست و دومی یک مشتری گذری!

با یک حساب سرانگشتی، اختلاف قیمتی بین 80 تا 100 هزار تومان از کالاهایی که شاید چندان در پیشخوان دید نباشند، در سایه عدم نظارت کمیته نظارت بر قیمت بازار در فاصله یک ساعت و تنها در دو خیابان این شهر کوچک به دست می آید. نوسان قیمتی را به وضوح می توان در همین مغازه های دهگلان دید و چشید! مسئولینی که بی تفاوتند و مردمی که بی خبر و سردرگم در تفاوت قیمت ها و فروشنده هایی که فارغ البال قیمت گذاری می کنند و در پرده آخر از این روایت، در جدیدترین گزارش مرکز آمار ایران، استان کردستان باز هم صدرنشین شاخص نرخ تورم دوازده ماهه شد و بیشترین نرخ تورم را برای پنجمین ماه متوالی به نام خود ثبت کرد. اینجا لفظِ حمایت از حقوق مصرف کنندگان تنها یک اصطلاح شیرین است که به فراموش سپردن این حق، کام ها را تلخ کرده است.

*گزارش: ظریفه احمدی