به گزارش کردپرس، مرکز سیاست امنیتی ژنو، در پروژه ای که به منظور مطالعه وضعیت در سوریه آغاز کرده است به بررسی وضعیت مناطق مختلف این کشور که تحت کنترل دولت و گروه های مختلف است، پرداخته است.

این اندیشکده در مورد وضعیت شمال شرق سوریه که تحت کنترل نیروهای دموکراتیک سوریه یا SDF و نیروی تماما کردی یگان های مدافع خلق یا YPG است، اشاره کرده که با توجه به این که نیروهای آمریکایی حداقل برای شش ماه آینده در این مناطق حضور خواهند داشت احتمال تغییر عمده ای در وضعیت این منطقه وجود ندارد.

بر اساس این تحلیل، نیروهای دموکراتیک سوریه در عین حال، با مشکلات فراوانی، بویژه در استان دیرالزور مواجه هستند. مناطق تحت کنترل این نیرو یکدست و منسجم نیست و مناطق همجوار آن در دست نیروهای شورشی وابسته به ترکیه و نیروهای دولتی سوریه است. نیروهای دموکراتیک سوریه با چالش تامین آب کافی برای کشاورزان و آب شرب برای حداقل 3 میلیون نفر جمعیت مناطق تحت کنترل خود، تامین برق و کالاهای اساسی و دریافت کمک های انسانی از خارج روبه رو هستند.

این مرکز، نیروهای دموکراتیک سوریه را یک سازمان امنیتی پیچیده خوانده که همچنان خصوصیت یک نیروی ائتلافی و دست پرورده نیروهای ائتلاف بین المللی برای مبارزه با داعش را دارد اما همچنان بیشتر فرماندهان ارشد آن از میان نیروهای کرد موسوم به یگان های مدافع خلق یا YPG هستند.

مرکز سیاست امنیتی ژنو ادعا کرده است که همچنان ارتباط پویایی میان فرماندهان عمدتا کرد نیروهای دموکراتیک سوریه، یگان های مدافع خلق و عوامل پ.ک.ک در شمال شرق سوریه وجود دارد که پیامدهای قابل توجهی روی امنیت این منطقه دارد.

نیکولاس هراس، پژوهشگر ارشد مسائل امنیتی خاورمیانه و رییس موسسه استراتژی و امنیت در موسسه نیوزلاین که وضعیت شمال شرق سوریه را تحلیل کرده، بر این باور است که دو رویکرد در میان نیروهای دموکراتیک سوریه وجود دارد؛ برخی از رهبران و فرماندهان نیروهای دموکراتیک سوریه - از جمله مظلوم کوبانی، فرمانده کل این نیرو که ارتباط نزدیکی با آمریکا دارند- می خوهند با کمک ایالات متحده آمریکا روی تاسیس و تثبیت اداره خودگردان در شمال سوریه تمرکز کنند اما رهبران پ.ک.ک مستقر در قندیل، با کمک برخی فرماندهان در داخل یگان های مدافع خلق یا YPG می خواهند از سوریه به عنوان عمق استراتژیک، در عملیات علیه ترکیه در داخل این کشور و عراق استفاده کنند. آمریکا با این رویکرد مخالف است و ممکن است موجب شکاف در روابط میان کردهای سوریه و دولت آمریکا شود.

بر اساس تحلیل مرکز سیاست امنیتی ژنو، در میان یگان های مدافع خلق و نیروهای دموکراتیک سوریه، مواضع متفاوتی نیز نسبت به روسیه وجود دارد؛ به این ترتیب که یگانهای مدافع خلق روسیه را عامل دادن چراغ سبز به ترکیه برای تصرف منطقه کردنشین عفرین سوریه می داند و به آن کاملا بی اعتماد است اما نیروهای دموکراتیک سوریه دیدگاه واقع گراتری دارد و معتقد است به حمایت روسیه برای جلوگیری از تکرار حمله ترکیه به مناطق تحت کنترل کردهای سوریه نیاز دارد. بنابراین، روابط کردهای سوریه با دولت روسیه یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار بر موقعیت کردها و شمال شرق سوریه است.

مرکز سیاست امنیتی ژنو در پایان یادآوری کرده است که اگرچه، نیروهای دموکراتیک سوریه برای محافظت از منطقه تحت کنترل خود به پشتیبانی هوایی آمریکا نیاز دارد اما به کمک روسیه نیز در مقابله با تحرکات جدید ترکیه و یا در صورت خروج احتمالی نیروهای آمریکا از این منطقه نیازمند است.