سید علی فخر حسینی نویسنده و کارگردان نمایش «گلدی می خواند» از شهرستان گنبد کاوس استان گلستان، که در چهاردهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان با گروه نمایش شهر خلاق شهرداری گنبد کاوس؛ حضور دارد می گوید: از مردم مریوان کمال سپاس را دارم که در این چند روز خیلی با انرژی و مهربان استقبال کردند.

او با بیان اینکه انرژی که از سوی تماشاچیان تئاتر خیابانی به گروه های خبری می رسد؛ منبع مهمی برای آنهاست، می گوید: زبان از توصیف نوع برخورد و انرژی مردم مریون عاجز است و نمی دانیم چطور باید از این مردم تشکر کنیم.

فخر حسینی می گوید: گروه گنبد پیش تر هم دو دوره دیگر در جشنواره مریوان سال های 78 و 79 شرکت کرده بود در آن دو دوره رتبه ای نداشتیم و فقط حضور داشتیم و امسال که در چهاردهمین دوره حضور داریم و امیدواریم بتوانیم به اندازه کافی بهره برداری کنیم.

این کارگردان تئاتر، با بیان اینکه باید هم به ستاد برگزاری جشنواره و هم مردم مریوان برای برقراری زمینه این کار مهم تبریک گفت، می افزاید: خوشبختانه از نظر اطلاع رسانی و امکانات هم کمبود آنچنانی حس نشد ، فقط در حوزه اسکان مشکلاتی هست که آن هم ظاهرا هتل داران همکاری نکرده اند. البته در این وضعیت اقتصادی جامعه با آن درگیر است باز هم جای تشکر دارد.

فخر حسینی مهم ترین تفاوت این دوره نسبت به دوره قبل را در سطح کیفی برگزاری آن می داند و می گوید: کارگاه ها و کلاس ها خیلی منظم برگزار شد، نسبت به دوره های قبل اساتیدی که حضور داشتند بسیار خوب بود و گروه های خارجی که شرکت کرده بودند گروه های حرفه ای بودند و ورکشاب های خوبی برگزار شد که همگی استفاده کردیم.

این کارگردان تئاتر ادامه می دهد: حضور گروه های خارجی در جشنواره سطح کار را بالا می برد؛ اما یک نکته ظریف هم باید در این زمینه مورد توجه قرار گیرد و آن اینکه گروه های داخلی به دلیل پرداختن بیش از حد به خارجی ها زیر سایه قرار گیرد خودش یک آسیب است که باید مراقب بود.

فخر حسینی می افزاید: در کنار حضور گروه های خارجی که خیلی هم مهم و اساسی است باید به عوامل دیگری هم که در افزایش سطح کیفی جشنواره موثر هستند توجه شود که شاهد یک رشد همه جانبه باشیم. اما به هر روی من تشکر می کنم گروه ها خارجی خیلی خوبی آمدند و فرصتی برای ما فراهم شد که کارهای خارجی در این سطح ببینیم.

او می گوید: تئاتر خیابانی در موقیعت الان جامعه می تواند فوق العاده در بحث روحی و روانی اجتماعی موثر باشد چون وضعیت اقتصادی به گروها و هنرمندان این اجازه را نمی دهد آنطور که دوست دارند به نمایش های صحنه ای به دلیل کمبود بودجه بپردازند و منابع مادی و عوامل دیگر که هزینه بر است، دست و پای آنها را می بندد، ولی در تئاتر خیابانی این امکانات آسان تر به دست می آید و هنرمند بیشتری را می تواند دخیل کند و از آن ور تماشاگران بیشتری را دخیل می کند. شاید کارهای صحنه ای به دلیل هزینه بالا و قیمت بلیط بالا برای خیلی ها مقدور نباشد دیدنش ولی تئاتر خیابانی این فرصت را ایجاد می کند که بهتر بتوانند از هنر تئاتر استفاده کند.

فخر حسینی می گوید: تبریک می گویم به آنهایی که زحمت کشیدند که مریوان را قطب تئاتر خیابانی کشور کنند، در گنبد کاوس در محوطه برج قابوس که بزرگ ترین برج آجری دنیا است چندین و چند بار مسئولان شهر تلاش کردند جشنواره بین المللی برگزار کنند به دلیل نداشتن منابع مالی نتوانستند و شهری مثل مریوان که توانسته 14 دوره و هر سال نسبت به سال قبل بهتر برگزار می کند نشان می دهد این کار با برنامه ریزی دقیق پیش رفته است.