به گزارش خبرگزاری کردپرس، رضا امین‌پور گفت: انديشمندان علوم سياسي براي احزاب به عنوان يکي از ابتکارات و ابداعات نظام‌هاي سياسي مدرن، کارکردهاي حائز اهميتي قائل هستند. به نوعي احزاب، شکاف‌هاي اجتماعي را مديريت کرده و با مشخص کردن تضادهاي موجود در جامعه جايگاه آن‌ها را در مناقشات عمومي تعيين مي کنند يا در يک نگاه کلي مي‌توان گفت احزاب بهترين کارکرد را براي حفظ ثبات سياسي هر جامعه اي ايفا مي کنند.

وی حرکت از سمت سنت به مدرنيته و وجود احزاب سياسي را اجتناب‌ناپذير دانست و خاطرنشان کرد: با بررسي نظريات انديشمندان در اين حوزه قطعاً پي خواهيم برد که شرايط کشور ما نسبت به حضور و فعاليت احزاب چگونه است.

وی افزود: «لاپالامبارا» و «واينر» در کتاب احزاب سياسي و سياست توسعه آورده اند که هر حزب بايد 4 کارکرد داشته باشد: 1- دارا بودن سازمان مرکزي و رهبري واحد (يعني دوره زندگي حزب از عمر رهبران آن بيشتر باشد)؛ 2- دارا بودن سازمان محلي پايدار و پيوند هميشگي آن با سازمان مرکزي؛ 3- به تنهايي و يا به ياري ديگر حزب ها و گروهاي سياسي بايد مصمم باشد که قدرت سياسي حاکم به کشور را به دست بگيرد و 4- حزب بايد از پيشتيباني توده مردم برخوردار باشد.

امین‌پور توضیح داد: در بررسي معيارهاي ارائه شده و جوامع توسعه يافته يا در حال توسعه، در خواهيم يافت که شکل گيري احزب مستلزم رسيدن جامعه به يک همبستگي و اراده جمعي مي باشد تا بتواند مسير رسيدن به توسعه سياسي را فراهم آورد. ما بايد واقعيت خود را قبول کنيم؛ اين‌که در کشوري قرار داريم که سال‌ها گرفتار حکومت هاي استبدادي بوده است و اين امر سبب از بين رفتن اراده جمعي و کارهاي گروهي شده و تا چند دهه‌ي قبل، پرسش و نيل آن به تغيير، ترسناک ترين باور ملت ما بوده است که رهاورد آن سبب ايجاد جامعه اي بي پرسش و بدون اراده جمعي شده است.

این دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی تصریح کرد: جامعه براي تسکين دردي به نام خرد جمعي، همواره دست به قداست دادن به رهبران خود و تابوسازي در جامعه زده است و اين درد انکارناپذير ملت توسعه‌نايافته‌ي ما بوده که وجود شکل‌گيري احزاب را در مسيري سخت قرار داده است.

او گفت: امروزه گروه‌هاي شکل‌گرفته به اسم احزاب در ايران جز باهم‌بودگي فصلي، محفلي و هيئتي اساساً فقط نامي از تحزب را يدک مي کشند که از روند شکل گيري تا ارتزاق آن‌ها، تماماً و به شکلي مستقيم وابسته به حکومت هستند. احزاب که قاعدتاً بايد يک جريان مردمي و برآمده از توده باشد، در کشور ما تبديل به يک نهاد جريان وابسته به قدرت شده اند که طول عمر اين احزاب از طول عمر تأسيس کنندگان آن پا فراتر نخواهد گذاشت.

امین پور تأکید کرد: ملموس‌ترين اتفاقي که در اين جامعه خواهد افتاد عدم گردش نخبگان و هزينه شدن منافع ملي و مصالح عمومي به سود منافع شخصي و گروهي است.