اولین جلسه غیررسمی شورای شهر در دوره پنجم بود که در پاسخ همکار بزرگواری که از ضرورت انجام پروژه های "فاخری" چون پل غیرهمسطح به عنوان "یادگار" دوره می گفت عرض کردم که تا کی قرار است این رویکرد تقلیل گرا و پرهزینه به شهر ادامه پیدا کند. تاکید کردم که پروژه فاخر دوره پنجم می تواند سامان دادن وضعیت بحرانی پسماند شهر باشد یا نجات بناهای تاریخی کم نظیر شهر که در نتیجه بی توجهی ارگانهای متولی و بی تفاوتی مدیریت شهری متاسفانه نفس های آخرشان را می کشند!

امروز کمربندی تاج سد به آزادگان که مشتمل بر پلی غیرهمسطح، مستلزم مداخله ای حداکثری در محیط و متضمن تخریب منظر زیبای محل است در چارچوب برنامه های هفته دولت کلنگ زنی شد‌. ذکر چند نکته در اینباره الزامی است:

در آخرین جلسه شورا که شنبه گذشته برگزار شد هم این نکته را ذکر کردم که موضوع کلنگ زنی این پروژه خاص می بایست به تایید شورای شهر می رسید، دست کم به دلیل هزینه بری قابل توجه آن با عنایت به وضعیت مالی فعلی. زیرا آنچه درباره این پروژه به تصویب شورای شهر رسیده است و البته بنده با آن مخالفت کردم طرح مطالعاتی مربوطه بوده نه اجرای پروژه، حتی اگر مصوبه مزبور ناظر بر اجرا هم بوده باشد به دلیل ضرورت اولویت یابی از جانب شورا می بایست مجددا طرح می شد.

در شرایطی که پروژه های عجولانه ای چون کمربندی داشامجید نیمه کاره مانده و اتمام آن مستلزم اختصاص بودجه کلان جهت ایمن سازی و خرید املاک واقع در مسیر این طرح است، یا طرح های پایدار و استراتژیکی چون ساماندهی پسماند و اجرای کمربند سبز شهر بر زمین مانده اند زدن استارت چنین پروژه پرهزینه ای قابل توجیه به نظر نمی رسد!

این پروژه فاقد پیوست زیست- محیطی و فرهنگی-اجتماعی است. به عبارت دیگر طرحی کاملا ترافیکی است و مسائل شهرسازانه و انسانی در آن مغفول مانده است. منکر زحمات مشاورین محترم کمیسیون عمران نیستم که چندین جلسه بر روی بررسی مطالعه مربوطه زحمت کشیدند، اما تصور نمی کنم گشایش احتمالی ترافیک عصر جمعه ها، ارزش این همه هزینه مالی، زیست- محیطی، شهری و انسانی را داشته باشد. پیاده راه های عریض و طولانی در این مسیر بی نظیر نیاز امروز و آینده شهر ماست، پل های دعوت کننده ی خودروی بیشتر حالمان را وخیم تر می کند.