برای اقشار پردرآمد تورم 45 درصدی ، تحریم های آمریکا ، مدیریت ناکارآمد معنی ندارد بلکه شاید خوشایند نیز باشد؛ آنان که تمکن مالی دارند و دارای چند ساختمان چندطبقه ، ویلا و باغ هستند، دلیلی ندارد که از افزایش هزینه ی اجاره نشینی ناراحت باشند! آنها که کارخانه دار و سردخانه دار ، مرغدار و معدن دار هستند چرا باید نگران تورم کمرشکن باشند؟ تا فشار را احساس کنند، تعطیل می کنند. آنان که حقوق ماهیانه خود را سر برج گرفته و دارای بیمه معمولی و تکمیلی نیز هستند، تا زمانیکه دریافتی هایشان متصل به شیر نفت است، حالا حالاها بی غمند. آنها که و مغازه دار و .... دستی به دهانشان می رسد نیز چنان زیر فشار تورم و تحریم قرار ندارند؛ راستی چند درصد جامعه ما بی خیال از تورم و تحریمند ؟

مهاباد شهری در جنوب استان آذربایجان غربی است. جمعیت مهاباد طبق سرشماری سال 1395 بالغ 168 هزار نفر در 31 هزار خانوار ، دارای دو شهر گوک تپه و خلیفان و بیش از یکصد و پنجاه روستا است.

فضای کسب و کار در این شهر مشخص نیست دقیقا تحت تاثیر چه عواملی قرار دارد؛ چرا که روند صعودی قیمت ها و میزان تورم در مهاباد نه با شهرهای همجوار خود و نه با مرکز استان همخوانی ندارد و شاید تنها راه زندگی در آن کسب درآمد دلاری باشد! مثلا اگر خرج مکانیکی ماشین در بوکان 500 هزار تومان باشد حتما در مهاباد یک میلیون تومان یا بیشتر خواهد شد.

مهاباد دیگر جای زندگی برای خانواده 4 نفره با درآمد کمتر از 12 میلیون درآمد ماهیانه نیست! این چه وضعی است که مردم به آن مبتلا شده اند؟ باید پرسید که خانوارهای مستضعف باید برای خروج از شهر آماده شوند؟ یک مثال بارز دیگر که امروز در این شهرستان چالش برانگیز شده ، هزینه نگهداری سیب در سردخانه های مهاباد است. سردخانه داران معتقدند قیمت فعلی نگهداری سیب باید نزدیک به سه برابر شود تا سودی عایدشان شود این در حالی است افزایش نرخ نگهداری میوه سیب در سردخانه های شهرستان های اطراف از جمله نقده، اشنویه و حتی ارومیه مطرح نیست!

با ژرف اندیشی نیز نمی توان تصور کرد که با این که هزینه آب و برق و نگهداری سالن در تمام شهرستانهای آذربایجان غربی یکسان است چرا باید هزینه نگهداری سه برابری در مهاباد درخواست شود؟ این در حالی است که قیمت سیب از نرخ مصوب در کشور و استان پیروی می کند.

شایسته است دولتمردان جدید بعد از تشکیل دولت و مستقر شدن کابینه ی آن ، در اسرع وقت نسبت به افزایش هزینه ی زندگی در مهاباد احساس مسئولیت نموده و از طریق امپاتی(خود را جای شخص دیگر قراردادن) در فکر چاره اندیشی ، تلطیف فضای کسب کار، توانمند نمودن اقشار کم درآمد، ایجاد مراکز تولیدی ، کاهش هزینه تولید، افزایش ظرفیت مراکز تولیدی موجود، بکارگیری قشر باسواد و نیازمند، افزایش بنگاه های تعاونی ، تولید مسکن برای نیازمندان واقعی ، ساخت مسکن محرومان، جذب سرمایه گذاران بومی و غیربومی ، حذف دلال و غیره بود.

ناگفته نماند شهرستان مهاباد با تدبیر مسئولان در چندسال گذشته از نعماتی چون گاز، برق، تلفن زبانزد خاص و عام بوده است به طوری که تاسیس تصفیه خانه جدید آب و عدم حذف تصفیه خانه قدیمی به منظور تامین آب شرب بیش از 150 روستا ، تامین آب مزارع کشاورزی به روش مدرن(قطره ای و بارانی)، اعطای حق آبه زیست محیطی یکی از تجربه های نوین تمدن شهری را به خود اختصاص داده است.

شایسته نیست که شهری با وجود معادن فراوان سنگ، پتروشیمی، چندین مرغداری برند کشوری، مراکز علمی و فرهنگی شاخص ، بیمارستان های در حال ساخت، توسعه راه های آسفالته روستایی، روستا های فراوان متحول شده و آبادان، زمین های حاصل خیز ، مراکز گردشگری مهم و غیره و از همه مهمتر جوانان ، نخبگان ، مفاخر و مشاهیر و سرمایه های انسانی کارآمد با هزینه های گزاف دست و پنجه نرم کند و هزینه زندگانی در آن چنان بالا رود که برای قشری مستضعف که صاحبان اصلی این دیار هستند، دیگر قابل سکونت و زندگی نباشد. تا دیر نشده باید فکری به حال این گرانی مضاعف نمود.