به گزارش خبرنگار کردپرس، در هفته های اخیر برخی از رسانه های کرمانشاه پرده از فیش های حقوقی برخی از مدیران استان برداشتند که این امر باعث دلخوردگی مردم به ویژه جوانان نسبت به این وضعیت گردید.
اولین فیش های حقوقی که رسانه ای شد متعلق به رییس و معاونین دانشگاه رازی کرمانشاه بود.
در تصویری از فیش حقوقی این مدیران و معاونین حقوق هایی خارج از عرف و باور دیده می شود که همین امر واکنش بسیاری از تحصیلکردگان بیکار در این استان را برانگیخته است.
دریافت حقوق ماهیانه 27 میلیون تومان بدون احتساب حق تدریس، پاداش ها و... در گزارش رسانه های دیده می شود که بی شک اگر این مبالغ را بر رقم 27 میلیون اضافه کنیم بیشتر از 30 میلیون تومان در ماه می شود.
این وضعیتی نیستی که تنها به دانشگاه رازی کرمانشاه خلاصه شود، بلکه بسیاری از مدیران ارشد در استان و مدیران ستادی در ادارات و سازمان ها و شرکت ها نیز حقوقی در این حدود دریافت می کنند.
با این حال بسیاری از جوانان تحصیل کرده با مدارک علمی را می بینیم که در شهر کرمانشاه یا بیکار هستند یا مسافرکش یا دستفروش و همیشه گریزان از دست ماموران شهرداری.
اگر هم این جوانان نیم رابطه ای هم داشته اند امروز با مدرک کارشناسی ارشد و دکترا در برخی از ادارات و نهادهای یا روزمرد هستند یا قرارداد سفید که بی گمان این رقم هرگز به بالای 2 میلیون تومان در ماه نمی رسد و در مقابل تورم افسارگسیخته آنچنان می تازد که اسب پیر و بیمار درآمدها هرگز نمی تواند به گرد پایش برسد.
کیوان فرهنگیان؛ دانشجوی دکتری در یکی از آژانس های سطح شهر کرمانشاه مسافرکشی می کند و در این باره به خبرنگار کردپرس گفت: زمانی که فیش حقوقی آقایان در دانشگاه رازی را با این ارقام نجومی دیدم بر خود لرزیدم و نمی دانستم که خشمگین باشیم یا افسرده شوم.
این جوان کرمانشاه افزود: اکنون سن من 35 سال است و همچنان مجرد می باشم و با این وضعیت درآمدی، هرگز نمی توانم ازدواج کنم زیرا زمانی که از تامین نیازهای روزمره خود عاجز هستم چطور می توانم که فرد دیگری از اسیر خویش کنم.
وی افزود: اکنون می دانم که نزدیک به یک دهه از عمر خود را در دانشگاه بیهوده گذرانده ام و افسوس من این است که ای کاش در آن زمان به جای رفتن به دانشگاه به دنبال رابطه ای برای استخدام در یکی از ادارات دولتی یا خصوصی بودم تا اکنون مجبور نبودم در خیابان های شلوغ کرمانشاه مسافران را جابجا کنم.
سخن این جوان سخن بسیاری از جوانان تحصیلکرده و البته بیکار این خطه از ایران است.
اکنون مدارک دانشگاهی که روزگاری هم فرصت بود و هم پز، حال به گوشه ای در خانه پرت شده است و هیچ ارزشی ندارد.
کم نیستند جوانانی که علیرغم تحصیلات دانشگاهی دست فروشی می کنند و هر روز باید با ماموران بی منطق اجرائیات شهر کرمانشاه سروکله بزنند و باید پرسید که آیا این وضعیت در شان یک جوان ایرانی و کرمانشاهی هست؟
زمانی که مدیران از بالا رفتن سن ازدواج، اعتیاد، خودکشی، طلاق و دیگر ناهنجاری های اجتماعی و شخصیتی سخن به میان می آورند و بعضا ژست نگران به خود می گیرند؛ شایسته نیست که نگاهی به فیش های حقوق نجومی خود داشته باشند؟
حال که 100 هزار دانشجو در انواع دانشگاه های دولتی، آزاد، غیرانتفاعی استان کرمانشاه مشغول تحصیلند نیز در آینده نزدیک به این حجم عظیم بیکاران خواهند پیوست.
نظر شما