به گزارش کردپرس، چهارشنبه شب 4 دی ماه 1398 نتایج انتخابات کنگره چهارم اتحادیه میهنی کردستان (یکیتی) برای مشخص شدن شورای رهبری 121 نفری اعلام شد که حاکی از آرای بالای شخصیت های جوان به ویژه در خانواده طالبانی است که از منتقدان سرسخت حزب دمکرات کردستان (پارتی) به رهبری مسعود بارزانی به شمار می آیند و طی چند سال اخیر مورد هجمه همه جانبه رسانه های این حزب قرار گرفته اند.
از مجموع 1006 عضو کنگره، لاهور شیخ جنگی با کسب 902 رای ( 89.66 درصد آرا) و بافل طالبانی با کسب 791 رای کنگره چهارم ( 78.62 درصد آرا) از حوزه کرکوک در صدر انتخابات شورای رهبری جای گرفتند. این دو شخصیت در جریان رویدادهای 16 اکتبر 2017 و بازگشت حاکمیت سیاسی و نظامی دولت مرکزی به کرکوک و دیگر مناطق مشمول ماده 140 قانون اساسی عراق موسوم به مناطق مورد مناقشه، از سوی حزب دمکرات به توافق و همکاری با دولت مرکزی متهم و در رسانه های غیر رسمی حزب با هجمه های سنگین مواجه شدند. از سوی دیگر، در حوزه کرکوک نام های دیگری در شورای رهبری جدید به چشم می خورند که از دیگر شخصیت های مغضوب حزب دمکرات کردستان هستند و آرای بالایی کسب کرده اند در این میان نام هایی همچون رزگار علی، آسو مامند و آلا طالبانی به چشم می خورند.
در حوزه سلیمانیه نیز آراس شیخ جنگی از منتقدان سر سخت حزب دمکرات در جایگاه دوم ایستاده و شهناز ابراهیم احمد از دیگر منتقدان مطرح پارتی نیز، آرای بالایی کسب کرده است.
10 تن از اعضای شورای رهبری جدید اتحادیه میهنی که در کنگره چهارم در حوزه های اصلی یعنی چهار استان سلیمانیه، اربیل، کرکوک و دهوک بیشترین آرا را کسب کرده اند عبارتند از:
1: لاهور شیخ جنگی 902 رای
2: بافل طالبانی 791 رای
3: فرید اسهسرد 709 رای
4: برهان سحید سوفی 703 رای
5: آسو مامند 696 رای
6: رفعت عبدالله 637 رای
7: جلال شیخ ناجی 628 رای
8: قادر عزیز 623 رای
9: شالاو کسرت رسول 604 رای
10: شوان نوکانی 604
با کسب بیشترین آرا برای عضویت در شورای رهبری از سوی لاهور شیخ جنگی و بافل طالبانی احتمالا این دو خود را برای مناصب عالی به ویژه رهبری و یا معاون رهبری کاندید کنند و با توجه به همراهی بخش بزرگی از شورای عمومی رهبری با آن ها، بر سیاست و رویکرد حزب طی چند سال آینده به ویژه در روابط با حزب دمکرات کردستان تاثیر خواهند داشت.
پیش تر ریبوار کریم ولی روزنامه نگار کرد عراقی و از شخصیت های نزدیک به نچیروان بارزانی در مقاله ای درباره کنگره چهارم اتحادیه میهنی با عنوان "اتحادیه میهنی در دوران لاهور"، نوشت: اتحادیه میهنی در دوران قدرت گرفتن لاهور، در جهت تضعیف هرچه بیشتر جنبش تغییر ( به صورت روزافزون ضعیف تر می شود) عمل کرده و تبدیل به تهدید و چالشی جدی برای حزب دمکرات کردستان (پارتی) به رهبری مسعود بارزانی نیز می شود و سیاست و موضع گیری منفعلانه و محتاطانه گذشته را کنار گذاشته و بیشتر از اینکه خود را شریک و همپیمان پارتی در قدرت و حاکمیت نشان دهد، تبدیل به حزبی اپوزیسیون می شود، زیرا منبع قدرت گرفتن لاهور در حزب، دشمنی و مخالفتی است که با حزب دمکرات نشان می دهد.
نظر شما