در یادداشت این استاد علوم ارتباطات آمده است: جان باختن کولبران در راه نان در اورامانات و گرفتار شدن مردم اهواز در سیل را رسانه های رسمی در ایران پوشش نمی دهند. اما چند هفته تمام نظام رسانه ای و دولت و وزارت خارجه و بانک مرکزی و... درگیر پرداخت حقوق استراماچونی مربی یک تیم فوتبالی بودند و جان باختن "ایرانی" و در آب و گل ماندن "ایرانی" از نظر رسانه های رسمی در ایران ارزش خبری ندارد.

جان باختن دو انسان در غرب ایران و آب گرفتگی منازل هموطنان جنوب را "رویداد قابل پوشش" هم نمی دانند چه رسد به اینکه آن را محصول یک "فرایند" بدانند و با شیوه روزنامه نگاری تحقیقی و روزنامه‌نگاری توسعه به ریشه ها و علل آن بپردازند.

استراماچونيسم رسانه ای در ایران ارزش های انسانی و خبری را جابجا کرده است.سلبريتي های کاذب در کانون اخبارند،اما جان های حقیقی فراموش می شوند.

تداوم چنین رویکردی، فروپاشی سرمایه اجتماعی رسانه های رسمی را تشدید می کند و روز به روز پیوند خود را با جامعه از دست می دهند.