بوالهوسی یک جوان صرب ملی گرا در ترور ولیعهد امپراطوری اطریش- مجار در سارایوو، آتش زیر خاکستر جنگی را مشتعل کرد که چند دهه به صورت رقابتی نفسگیر میان قدرتهای اروپایی جریان داشت.

« شاه کشی» در خاورمیانه هم از این قاعده مستثنی نیست و بالقوه می تواند درهای این جهان ناآرام و بحران زده را به سوی جهنم بگشاید.

ترور سردار سلیمانی، فرماندهی که مهارتش در جنگهای نامتقارن/نیابتی و ترکیب رزم و دیپلماسی بود، به معنای پایان فصلی از رقابت منطقه ای و آغاز مواجهه های سخت و رودرو خواهد بود.

بدترین اتفاق برای خاورمیانه گذار از رقابتها و جنگهای نیابتی به سوی رویارویی های مستقیم است. روزهای آتی از این لحاظ برای آینده منطقه حساس و سرنوشت ساز خواهد بود.

خدیو در بخشی دیگر می نویسد: اقدام بی سابقه و خلاف عرف آمریکا در ترور مهمترین فرمانده نظامی ایران، باعث بروز دودستگی عظیمی میان قانونگذاران آمریکایی شده و مناقشه بر سر اختیارات جنگی دونالد ترامپ بالا گرفته است.

این اقدام همچنین چالش بزرگی در برابر ایران بر سر ادامه راهبرد " نه به مذاکره و نه به جنگ " قرار داده است. در واقع واشنگتن عملا تهران را برای انتخاب یکی از گزینه ها تحت فشاری مضاعف گذاشته است.

پاسخ تهران چه خواهد بود؟ در وهله اول موازنه سازی مجدد معادلات تغییر یافته به لحاظ سیاسی و روانی.

ایران احتمالا تغییر عمده ای در راهبرد اصلی خود نخواهد داد ولی مطابق قانون ظروف مرتبطه، با انتقال فشار حداکثری آمریکا و یا دستکم بخشی از آن، به متحدان منطقه ای کاخ سفید واکنش نشان می دهد.

نوع واکنش تهران و پیامدهای آن سرنوشت نهایی این بحران را تعیین خواهد کرد. اما در هر صورت هنوز جنگ گزینه اصلی هیچ یک از طرفین نیست.