ایران ابرقدرت مقاوم منطقه/ بهروز جعفر

سرویس عراق و اقلیم کردستان – بهروز جعفر رئیس موسسه‌ مطالعات منطقه‌ ای مدیترانه در یادداشتی اختصاصی برای کردپرس، به تحلیل وضعیت کنونی منطقه و جایگاه ایران پرداخته است.

به گزارش کردپرس، وی در این یادداشت آورده:" ایران دارای حکومتی قدرتمند و پرنفوذ، صنعتی عظیم، ایدئولوژی واضح و روشن و استراتژی اقتصاد مقاومتی است:

اول: میتوان گفت که ایران از نظر ایدئولوژی تنها مرجع و الگوی تمامی شیعیان جهان است که شمار آنان در ایران، عراق، سوریه، لبنان، افغانستان، هندوستان، لیبی و دیگر کشورهای جهان به 380 الی 400 میلیون نفر می رسد.

اما هرگز نمی توانیم بگوییم که عربستان سعودی به تنهایی نماینده همه مسلمانان سنی جهان محسوب می شود، همینطور کشورهای ترکیه، قطر و یا مصر نیز نمی توانند مدعی نمایندگی و رهبری سنی های جهان شوند. به همین دلیل دخالت و تغییر در عراق که به عنوان پل ارتباطی شیعیان از ایران تا لبنان و سوریه و دیگر مناطق محسوب می شود، به معنای دخالت و تغییر در بافت جمعیتی مذهبی، فرهنگی و قومی منطقه خاورمیانه به شمار می آید.

دوم: طی 40 سال گذشته انواع تحریم های سیاسی، اقتصادی و دیپلماتیک از سوی جهان بر ایران تحمیل شده و چندین اقدام در سطح جهانی و بین المللی برای مجازات ایران به راه افتاد، اما همین طور که مشاهده می شود، ایران نه تنها هنوز روی پای خود ایستاده، بلکه عامل مقاومت و برپا ماندن عراق، سوریه، لبنان و یمن و برخی از دیگر کشورها بوده است. ولی در همان حال اگر مروری بر وضعیت اقتصادی دیگر کشورها از جمله ترکیه داشته باشیم، می بینیم که در اکثر مواقع اقتصاد این کشورها حتی با یک اظهار نظر تلویزیونی ساده با بحران و تزلزل مواجه شده و توان مقابله با آن را نداشته و دچار افت ارزش پول ملی شده و تولید کنندگان و سرمایه گذاران داخلی نیز این کشورها را ترک کرده اند.

سوم: ایران دارای دومین ذخایر گاز جهان و معادل با 18 درصد کل ذخایر گاز جهان است و به جز آن نیز از منابع غنی و سرشار نفت برخوردار بوده و میزان ذخایر نفتی ایران دو برابر بیشتر از میزان نفت آمریکا است.

چهارم: گرچه گفته می شود که ایران در خلیج فارس و تنگه هرمز دارای حضور نظامی است، اما حقیقت این است که ایران از دسامبر 2016 میلادی تاکنون کنترل کامل تنگه هرمز را که که 40 درصد کالاهای تجاری و نفت جهان از آن عبور می کند، در اختیار خود گرفته است.

پنجم: اما می توان گفت که کردها نقطه ضعفی داخلی برای ایران به شمار می آیند و حقوق سیاسی چندانی به کردهای این کشور اعطا نشده، اما به صورت کلی این فقط ایران نیست که طی 100 سال گذشته حقوق کردها را پایمال کرده و در حقیقت کشورهای غربی و امپریالیزم جهانی مسئول اصلی مصائب و فجایعی هستند که کردها در 100 سال گذشته و در خاک خود با آن روبرو شده اند.

ششم: کردها نباید چنین بپندارند که آمریکا دوست و همراه همیشگی آنان است، این کشور در آخرین موضع گیری خود کردهای سوریه را که هم پیمان آمریکا بودند تنها گذاشته و آنان را در مقابل گله گرگ ها و افراطی های داعش و ارتش ترکیه رها کرد.

هفتم: از نظر تئوری در واقع این ایران نیست که به عنوان یک اشغالگر دست به فعالیت در خارج از مرزهای خود زده باشد؛ بلکه این امپریالیزم غرب است که بهانه دخالت در منطقه را به ایران داده، باید این پرسش را مطرح ساخت که چرا کشوری مانند فرانسه پنج کشور آفریقایی را تصرف و زبان خود را به آنان تحمیل کرده و تمامی ثروت ها و منابع طبیعی این کشورها را نیز غارت و آنان را دچار بحران اجتماعی کرده و برای نمونه باید به وضعیت کنگو و کامرون و الجزائر نگاه کنیم.

ایران در عراق حضور دارد ، اما آمریکا در یمن چه می کند؟ برای مردم فاجعه زده این کشور کباب درست کرده و یا در حال کباب کردن آنان است؟ در گذشته نیز اسپانیا اقدام به تصرف و اشغال کامل آمریکای جنوبی کرد و در زمان تشکیل و بنیان نهادن کشور عراق نیز با وجود اینکه ملک فیصل خود اعتقادی به عراق نداشت، اما انگلیسی ها با استفاده از زور و به کار گیری جمعیت کرد و شیعه این کشور را تشکیل داده و اختیار و حاکمیت آن را به دست اقلیت سنی سپرده و آنان را بر کردها و شیعیان حاکم کردند. حتی در سال های اخیر جانفشانی های قهرمانان کُرد را برای جنگ با داعش به کار گرفته و با اینکه اکنون شبه نظامیان شیعه را تروریست می داند، در زمان تصرف کرکوک و بیرون راندن کردها از کرکوک با آنان هم پیمان شد و پایگاهی مدرن و مستحکم را در K1 ایجاد کرده اند، زیرا شرکت بریتیش پترولیوم، جستجو و تحقیقات برای یافتن ذخایر بیشتر نفت در کرکوک را آغاز کرد و آن ها در صدد هستند منابع نفت کرکوک را تا 100 سال آینده هم در اختیار خود داشته و آن را غارت کنند و از سوی دیگر برخی سیاسیون و قاچاقچی های کُرد را به عنوان حافظ منافع خود در منطقه بگمارند.

هشتم:آمریکا در سال 2003 مبلغ 78 میلیارد دلار را در جنگ عراق هزینه کرد، گزارش سازمان ملل متحد در این زمینه حاکی از این است که با مبلغی کمتر از نصف بودجه این جنگ، می شد دسترسی تک تک افراد بشر را به آب آشامیدنی سالم تضمین کرد و بهداشت و تحصیلات و خدمات رفاهی را برای همه انسان ها فراهم ساخت. با این حال در پایان سال 2003 بدهی های دولت آمریکا به 7 تریلیون دلار رسیده و هر شهروند آمریکایی 24 دلار بدهکار بود.

بنا به گزارش صندوق جهانی پول IMF در پایان سال 2019 میلادی میزان بدهی های جهانی به 188 تریلیون دلار رسیده است و این مبلغ از مجموع تولید تمام جهان بیشتر است و با حسابی سرانگشتی می بینیم که هر یک از افراد زنده این سیاره 24 هزار دلار و 500 دلار بدهکار است. حال سوال این است که این مبلغ عظیم به کجا رفته و ما این همه پول را به چه کسی بدهکار هستیم؟

به جز همه اینها امروزه اروپا از اصول انسانی و حمایت از حقوق بشر عقب نشینی کرده است و صدها قاچاقچی و جاعل و شخصیت های غیرقانونی و غیررسمی را در خود پناه داده است.

پرسش اصلی اینجاست که چه کسی انسان ها را به تهی شدن از تمامی اصول و ارزش های اخلاقی دچار کرده است؟ چه کسی روح بشر را از او ستانده و انسان را تبدیل به متریال و ابزار صرف کرده است؟ بدون شک پاسخ این پرسش جهان سرمایه داری و تکنولوژی مدرن است که با هدف رام و مطیع کردن انسان ها آنان را به این وضع دچار کرد.

پرسش بعدی این است که چه کسی جهان را دچار سقوط و بحران اقتصادی کرده است؟"

کد خبر 161153

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha