به گزارش خبرگزاری کردپرس، ارتفاعات ميمک، يکي از بلندترين و مهم ترين ارتفاعات منطقه است که بر دشتهاي مرزي عراق و جاده هاي مواصلاتي و ارتباطي آن مسلط است. ارتفاع بلندترين قله ميمک 670 متر است. شمال شرق و غرب ميمک را ديواره هايي صخرهاي و غير قابل عبور محصور کرده است. در شمال غربي ميمک پرتگاه عميقي وجود دارد که عبور از آن معمولاً غيرممکن است. اين ارتفاعات براي دو کشور ايران و عراق بسيار حائز اهميت است به طوري که در انعقاد قرارداد 1957 الجزاير، عراقي ها خواهان الحاق اين ارتفاعات به حوزه سرزميني کشورشان بودند. اين ارتفاعات از آنجا بُعد استراتژيک پيدا مي کند که با تسلط بر آن با آتش موشکهاي ميان برد مي توان پايتخت عراق يعني بغداد را تهديد کرد. لذا عراقي ها بيم آن را داشتند که اگر در آينده بين دو کشور جنگي رخ دهد، ايراني ها در صورت در اختيار داشتن اين ارتفاعات به راحتي بغداد را تهديد کنند زيرا کشور عراق عمق استراتژيک ندارد و به راحتي مورد تهديد و آسيب قرار مي گيرد.

19 دي 1359 عمليات در ساعت 4 بامداد با رمز يا علي(ع) آغاز شد و در همان ساعات اوليه تمامي خطوط دفاعي و استحکامات دفاعي دشمن به سرعت در هم کوبيده شد. محور تنگه بينا به ميمک پس از عبور از خطوط دشمن و انهدام لشکرهاي کميني ارتش بعث عراق، پيشروي خود را به عمق خاک عراق ادامه دادند. رزمندگان اسلام وقتي در محور جنوبي موفق شدند خطوط دفاعي و استحکامات دفاعي دشمن را منهدم کنند، با عبور از موانع دشمن پيشروي خود را به عمق مواضع ارتش بعث عراق ادامه دادند. نيروهاي خطشکن در محورهاي شمالي و جنوبي رزمندگان بسيج عشاير ايل خزل بودند. آنان توانستند در دو محور شمالي و جنوبي با عبور از موانع و ميادين مين شيرازه دفاعي دشمن را در همان ساعات اوليه در هم بشکنند.

پاتک های ناکام ارتش بعث و اعدام فرمانده عراقی

با توجه به اينکه فاصله هوايي ارتفاعات ميمک تا مرکز بغداد 120 کيلومتر است و با موشکهاي ميان برد مي توان آن را مورد حمله قرار داد، لذا اين منطقه براي عراقي ها بسيار حائز اهميت بود. ارتفاعات ميمک که صدام حسين، رييس جمهور عراق آن را شمشير پيروزي ناميده بود، وقتي آزاد شد، پاتکهاي سنگين و شديد عراقي‎ها براي بازپس گيري مجدد آن بعد از روز 20/10/1359 آغاز شد. اين ارتفاعات از زمين و هوا مورد حمله و هدف ارتش بعث قرار گرفت و عراق اولين گلوله شيميايي را در روز 23/10/1359 عليه نيروهاي ايراني در ميمک به کار گرفت. باران رحمت خداوند متعال در روز 23/10/1359 باعث خنثي سازي اثرات گلوله هاي شيميايي دشمن شد و پروردگار با باران رحمتش رزمندگان اسلام را ياري کرد. ارتش بعث براي بازپس گيري مجدد ارتفاعات ميمک 17 يگان زرهي، پياده، مکانيزه و کماندويي را از بعدازظهر روز 20/10/1359 تا 11/11/1359 به مدت 20 شبانه روز به کارگيري کرد تا بتواند ارتفاعات ميمک را مجدداً بازپس گيري کند.

بعد از 20 شبانه روز پاتک سنگين و شديد ارتش عراق و عدم موفقيت در بازپس گيري مجدد ارتفاعات ميمک، صدام حسين، رئيس جمهور عراق، فرمانده عراقي به نام محمد الجواد الخفاجي که مسئوليت پدافندي ارتفاعات ميمک را بر عهده داشت به همراه 4 تن ديگر به جرم از دست دادن ميمک اعدام کرد.

بعد از فتح و تصرف ارتفاعات ميمک توسط رزمندگان خط شکن بسيج عشايري ايل خزل و ارتشيان دلاور و پاسداران و نيروهاي شجاع ژاندارمري، ديگر طوايف ايلام به کمک آمدند تا در دفع پاتکها و تثبيت عمليات ضربت ذوالفقار مثل ايل ارکوازي، بولي، دهبالايي، سرني، پنجستون، ملکشاهي، شوهان و ايوان نقش تاريخي و جاودانه داشته باشند. هوانيروز ارتش به فرماندهي علي اکبر شيرودي و ديگر خلبانان شجاعش نیز نقش فرشته نجات را در تثبیت میمک براي رزمندگان داشتند.

نتايج کلي عمليات:
1- انهدام 60 دستگاه تانک و نفربر؛
2- انهدام دو فروند هواپيماي جنگي دشمن؛
3- انهدام 3 فروند بالگرد جنگي دشمن؛
4- انهدام 2 تيپ پياده کوهستاني و هفت گردان تانک دشمن به ميزان 70 درصد؛
5- کشته و زخمي شدن حدود 2000 نفر از نيروهاي دشمن؛
6- تحميل پدافند در دشت به دشمن؛
7- ديد وسيع بر عمق مواضع دشمن از مناطق مندلي و خانقين تا کوت عراق.

غنائم به دست آمده از دشمن:
1- 21 دستگاه تانک و نفربر؛
2- 5 دستگاه ماشين سنگين مهندسي؛
3- 2 دستگاه خودرو سبک از دشمن؛
4- مقدار زيادي انواع سلاحهاي سبک و نيمه سنگين؛
5- انواع بيسيم؛
6- اسارت تعداد 146 نفر از نفرات دشمن