به گزارش کرد پرس، جشنواره تئاتر خیابانی مریوان در حالی نام بین المللی بودن را به یدک می کشد که مسئولان اجرایی جشنواره و همچنین مدیران دستگاه های اجرایی و خدمات رسان در مریوان در تهیه کوچک ترین امکانات زیرساختی برای برگزاری هر چه باشکوه تر این جشنواره باز ماندند.
از همان دقایق ابتدایی مراسم افتتاحیه بی نظمی و کمبود امکانات زیرساختی برای بزرگترین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان به چشم می خورد و این کم و کاستی ها بالاخره در روز سوم خود را به خوبی نمایان کرد، به گونه ای که حدود 8 ساعت ارتباط تلفن همراه و اینترنت در مریوان به طور کامل قطع شد و کسی قادر به پوشش خبری جشنواره به صورت آنلاین نبود.
وقتی پای ادعا به پیش می آید تمام مدیران همگی مدعی هستند که بهترینند و بهترین کارها را برای برگزاری جشنواره ای مانند جشنواره تئاتر خیابانی مریوان انجام داده اند، اما در عمل به هر کجای برگزری این جشنواره که نگاه می شد، ضعف و بی مبالاتی مدیران به چشم می خورد.
اسکان دسته جمعی گروه های نمایشی در هتل ها بیش از ظرفیت مجاز اتاق ها، تردد بدون ماسک گروه های نمایشی در راه روها و نبود مواد ضدعفونی کننده در اتاق هتل ها تنها بخشی از بی توجهی مسئولان برگزاری جشنواره مریوان بود که باید بعد از برگزاری جشنواره منتظر موج عظیمی از کرونایی ها در بین گروه های تئاتر حاضر در این جشنواره باشیم.
عکس و فیلم های ثبت شده از دریچه دوربین عکاسان و خبرنگاران حاضر در این جشنواره نیز به خوبی حضور بدون ماسک تماشاگران را در صحنه های اجرای نمایش های خیابانی به تصویر کشیده و نشان می دهد که مسئولان برگزاری جشنواره تا چه میزان در اجرای پروتکل های بهداشتی ناموفق بوده اند.
علاوه بر عدم رعایت پروتکل های بهداشتی در ایام جشنواره، نحوه پذیرش، اسکان و حتی پذیرایی از گروه های نمایشی، خبرنگاران و دیگر مهمانان حاضر در این جشنواره نیز مورد انتقاد همه بود چرا که حتی در اتاق مهمانان اثری از آب آشامیدنی نبود چه برسد به وسایل پذیرایی.
البته بدون شک همانطور که خبرنگاران با مینی بوسی با گذر عمری بیش از 30 سال از سنندج به مریوان اعزام شدند و مدیران برگزاری جشنواره با ماشین های مدل بالا و شاسی بلند در جشنواره حضور یافتند، بدون شک در نحوه پذیرایی از مهمانان عادی و مدیران و مهمانان ویژه نیز تفاوت چندانی وجود داشته چرا که در طول 4 روز از برگزاری این جشنواره هیچ کدام از مسئولان برگزاری جشنوراه و مهمانان ویژه و داوران در محلی که گروه های نمایشی و خبرنگاران برای صرف ناهار و شام حضور می یافتند، دیده نشدند.
15 دوره از برگزاری جشنواره ای که نام بین المللی را یدک می کشد، می گذرد اما دریغ از بهبود وضعیت کمی و کیفی جشنواره تئاتر خیابانی مریوان، اگر علاقه مردم مریوان اعم از کودکان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان و گروه های تئاتر خیابانی برای حضور در این جشنواره نبود بدون شک با این همه ضعف و ایراد و کوتاهی مسئولان، عمر این جشنواره به 15 دوره نمی رسید.
نظر شما