به گزارش خبرگزاری کردپرس، او واحد ادبیات حوزه هنری ایلام را از مراکز خوب و شاخص حوزه ادبیات کشور دانست و تاکید کرد: صرفا با شرکت در دوره های داستان نویسی نمی توان داستان نویس شد و اگر چه مطالعات ادبی و نظری ادبیات خیلی مفید هستند اما در نهایت چیزی که اثر را خواندنی می کند معنای اثر است و معنای اثر با نثر آن انتقال می یابد.

آقامحمدی با بیان اینکه در دوران معاصر افرادی مانند ابراهیم گلستان، جلال آل احمد، محمود دولت آبادی، احمد محمود و... به طور ویژه به اهمیت نثر در داستان توجه کردند، ادامه داد: اولین و ابتدایی ترین مهارت یک نویسنده باید انتخاب نثر مناسب با هر داستان باشد چرا که با ابزار نثر است که معنا منتقل می شود.

نویسنده مجموعه داستان كوتاه «مادربزرگ پیام مُرده»، سپس با تفاوت قائل شدن بین زبان و نثر گفت: زبان به دو بخش گفتار و نوشتار تقسیم می شود و زبان گفتار خود به دو بخش کلامی که با آن حرف می زنیم و گفتاری که نمود حرکتی دارد تقسیم می شود و نوشتار نیز به دو بخش زبان علمی و زبان ادبی تقسیم می شود.

وی افزود: اما برای داستان نویسی باید از یک زبان معیار استفاده کرد؛ یعنی از زبانی که بین گفتار و نوشتار حرکت کند. زبان معیار نقطه صفر ادبی است یعنی نه ارزش ادبی بالایی دارد و نه یک گفتار بی ارزش است بلکه به صحیح ترین شیوه و روان ترین حالت سعی دارد معنا را به مخاطب منتقل کند.

نویسنده رمان «همه»، راوی را به عنوان کسی که در داستان سخن می گوید تعریف کرد و گفت: هر رکن و عنصر داستان نویسی بر این زبان معیار اثر می گذارد و راوی به عنوان مهم ترین ویژگی یک اثر داستانی با دایره واژگانی شخصیتش به زبان معیار حالت خاص خودش را می دهد و مثلا یک راوی که استاد دانشگاه باشد با یک راوی که فردی بیسواد باشد قطعا دو زبان معیار متفاوت به داستان خواهند داد.

آقامحمدی به اثرگذاری سایر عناصر داستانی در تعیین زبان معیار خاص هر اثر داستانی نیز پرداخت و ضمن ارائه مثالهایی از رمان نویسان ایرانی، خاطرنشان کرد: زمان و دوره تاریخی یک روایت، مکان داستان، موضوع و اتمسفر ناشی از آن در داستان، لحن داستان و حتی نوع مخاطب یک اثر داستانی در تعیین زبان معیار هر اثر و نثر مناسب با آن اهمیت بسزایی دارد.

وی تاکید کرد: با این تفکیک و توضیحات می توان به پاسخ این پرسش رسید که چرا یک نویسنده در یک داستان از یک نثر خاص مناسب با همان داستان و آدمها و مکان و زمان و دیگر عناصرش استفاده می کند.

نویسنده رمان نوجوان «رونی یک پیانو قورت داده»، در عین حال هشدار داد: مقهور نثر شدن، نویسنده را محروم از قصه گویی و معناپردازی خواهد کرد و ما به نویسندگانی می توانیم اشاره کنیم که هم حسن و هم قبح داستانشان نثر آن اثر است. نثر چیزی است که به ما کمک می کند داستان بنویسیم و در عین حال، نثر چیزی است که به ما کمک می کند داستان ننویسیم.

آقامحمدی گفت: با یک نثر حساب شده می توان قدم بزرگی در نوشتن یک داستان خوب برداشت ولی توجه بیش از حد به آن مضر است و یکی از تمرینها برای رسیدن به یک نثر خوب داستانی و زبان معیار، رونویسی کردن از متون کلاسیک ادبیات ایران و همچنین داستانها و رمانهای ایرانی خوب است که هر چه نثر ما شخصی تر و آبدیده تر باشد، سبک ما در داستان نویسی متفاوت از دیگران خواهد بود.