معلوم نیست این مدیران باسواد بی دانش در کردستان را چگونه انتخاب کرده که هر چه می کنند، بر عکس از آب درآمده و به جای اینکه وضعیت رو به بهبودی برود، روز به روز بدتر شده و مردم با مشکلات جدیدتری آشنا می کند.

مگر می شود سال ها مردم، رسانه ها، سازمان های مردم نهاد، فعالان زیست محیطی و حتی برخی از خود مسئولان کردستان، از وضعیت آب شرب سنندج گلایه داشته باشند ولی توجهی به علت به وجود آمدن این فاجعه نشود و تنها به دنبال پاک کردن صورت مسئله باشند.

پس از کش و قوس های فراوان برای حل بحران آب شرب سنندج دولت تصمیم گرفت که با اعتباری 2 هزار میلیارد تومانی از سد آزاد سنندج به وسیله خط انتقال، آب را به صورت مستقیم به تصفیه خانه آب شهر سنندج انتقال دهد، در حالی که در دهمین کنفرانس بین المللی مجازی سامانه های سطوح آبگیر باران که با همکاری، دانشگاه بین المللی تیشک، دانشگاه سلیمانیه، دانشگاه حلبچه و مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان در تالار مولوی دانشگاه کردستان همین روز چهارشنبه و پنجشنبه گذشته برگزار شد، به راحتی علت این فاجعه را تغذیه گرایی در مخزن سد اعلام می کنند.

اگر دوستان دانشمند این موضوع را می دانستند، چرا در چند سال گذشته با ریختن بچه ماهی به داخل دریاچه سد قشلاق مانع وقوع چنین بحرانی نشدند که امروز برای حل آن 2 هزار میلیارد تومان اعتبار صرف کنند؟

مگر غیر از اینکه ریختن بچه ماهی در دریاچه سدها توسط تعاونی های فعال در حوزه شیلات انجام می شود و هیچ هزینه ای هم برای دولت ندارد، پس چرا اجازه چنین راهکار ساده ای داده نشد که امروز با یک بحران مواجه شویم؟

مدیرعامل شرکت آبفا کردستان در جمع اعضای کمپین مطالبه آب شرب شهر سنندج به صراحت می گوید «تغذیه گرایی در سد قشلاق زمینه ساز ایحاد طعم و بو در آب شرب سنندج شده است و از همه متخصصان، کارشناسان، اهالی فن و صاحبنظران و سازمان های مردم نهاد درخواست می کند تا شرکت آبفا را برای حل این مسئله یاری دهند».

همزمان با این دیدار کنفرانسی بین المللی در دانشگاه کردستان برگزار می شود و رئیس سازمان جهاد کشاورزی کردستان مدعی می شود که «جلوگیری از رهاسازی بچه ماهی‌ در سد قشلاق سنندج که منبع اصلی تامین آب شرب این شهر بوده یکی از مهمترین عوامل طعم و بوی نامناسب آن است».

محمدفرید سپری می گوید «براساس تحقیق انجام شده توسط یکی از محققان استان گونه هایی از ماهی همچون فیتوفاگ موجب پاکسازی آب سدها از جلبک ها می شوند به گونه ای که در تشریح انجام شده برروی این ماهی ها روده آنها مملو از جلبک بوده است».

رئیس سازمان جهاد کشاورزی کردستان مدعی است «4 سال است که رهاسازی بچه ماهی در سد قشلاق ممنوع شده و اگر این رهاسازی انجام می شد دیگر نیازی به هزینه های کلان برای بهبود وضعیت آب شرب این شهر نبود».

خوب جناب علیرضا تخت شاهی مگر از متخصصان، کارشناسان، اهالی فن و صاحبنظران و سازمان های مردم نهاد درخواست کمک برای حل معضل آب شرب سنندج را نداشتید، این هم راهکاری ساده و بسیار کم هزینه، پس چرا اقدام نمی کنید؟

معلوم نیست چرا مدیرانی که در کردستان به خدمت گمارده می شوند، دوست دارند همه چیز را پیچیده کنند و با صرف اعتبارات چند صد میلیاردی مشکلات را رفع کنند در حالی که با یک کار ساده رهاسازی بچه ماهی در مخزن سد قشلاق سنندج، مشکل آب شرب این شهر و در به دری مردم این شهر در چشمه سارهای اطراف شهر حل می شود.

مسئولان ما از یک طرف به دنبال حل معضل تغذیه گرایی و جلوگیری از ورود فاضلاب به سدها مانند سد قشلاق سنندج هستند و از طرف دیگر آب تصفیه خانه فاضلاب و شیرابه زباله های شهر سنندج را به پشت سد ژاوه ای که هنوز آبگیری نشده هدایت می کنند و بعد هم با صرف هزینه های چهن هزار میلیاردی سعی می کنند این مشکلات را حل کرده و در این بین تنها مردم هستند که ضرر می کنند.