امروز اولین تور فیلمسازان کوتاه کشور در سینمای سقز کلید خورد و جمعی از هنرمندان عرصه نمایش و مردم، ۵ فیلم خارج از گیشه را بر روی صحنه دیدند.
۵ تجربه از ۵ نقطه کشور که هر کدام راوی داستان و حکایتی بود، ناطق بدون دیالوگ، درد تنهایی دو کهنسال را فریاد می کشید، سفید پوش، داستان، تلاش کودکی بی مادر بود تا مادری بی کودک نماند، داغی، قصه داغ سخت کهنه پرستی و تعصب بر پیشانی زنان بود، ذِبح، به کارگردانی سامان حسین پور و آکو زندکریمی، حکایت، گاوی بود که کودکی گاو را فراری می دهد تا چاقوی پدر، کودک را بی مادر نکند و ماهکان، روایت برخورد نامناسب با دستفروشان و القصه، حکایت، خدا را در زندگی در نظر داشتن بود.

امروز روزم متفاوت بود، ۵ داستان مرور کردم، داستان هایی که حال و روز مردمان این جامعه است.
ناقدان، هم فرم و جنبه های فنی فیلم ها را پسندیدند و از تکراری بودن سوژه ها، ناراضی. خواستار پرداخت و خلاقیت بیشتر کارگردانان جوان و دوری کردن از جشنواره زده شدن بودند.
حرفه ای بودن، حرفه ای ماندن و داشتن پشتوانه های قوی برای فیلم سازی در حوزه فیلم کوتاه از دیگر مواردی بود که هنرمندان آنرا یادآور شدند.

امروز، روایت کارگردانانی بود که سقز را دوست داشتند و مهمانان، تاریخ و فرهنگ بودند.
تکرار این تجربه ها هم تقویت هنر نقدفیلم و هم تقویت صنعت گردشگری به واسطه حضور فیلم سازان از اقصی نقاط کشور و هم تشویق هنرمندان جوان سقز برای ساخت فیلم کوتاه است.
این روز به یادگار خواهد ماند.

*روزنامه نگار